از اوایل دهه۷۰ یعنی زمانی که تراکم‌فروشی و «توافق» به منبع اصلی تامین درآمد برای شهرداری تبدیل شد، ساخت‌وساز با تراکم بالا به اشکال مختلف و با نقض ضوابط طرح‌ها تشویق شد. در سال‌های ۷۲ و ۷۳، با گسترده شدن اختلاف میان دولت مرکزی و دولت محلی پایتخت بر سر پایان دادن به تراکم‌فروشی، ضوابطی برای مهار این شیوه تأمین مالی تدوین شد، اما شهرداری برای عبور از این مرحله و اداره شهر، بعدها (به ناچار)، به اشکال مختلف این ضوابط را دور زد. طی این سال‌ها شهرداری‌ها به خصوص در تهران و شهرهای بزرگ و این اواخر حتی در شهرهای کوچک با توسل به سهل‌الوصول‌ترین راه تامین مالی شهرها یعنی فروش تراکم مازاد و تغییر کاربری یا چراغ سبز برای صدور مجوز ساخت‌وساز در زمین‌های ممنوعه به واسطه حضور قانونی کمیسیون ماده ۵، به تغییر گسترده مقررات شهرسازی بر خلاف اسناد فرادست و روح حاکم بر شهرها روی آوردند. روندی که طی سه سال گذشته نیز با وجود رونمایی و ابلاغ طرح تفصیلی جدید تهران به‌عنوان فصل‌الخطاب مقررات شهرسازی، کماکان در پایتخت متوقف نشد. اما نکته قابل توجه در این میان سرایت سریال شهرفروشی از پایتخت به سایر کلان‌شهرهای کشور است. مدیران شهری کلان‌شهرهای کشور به تقلید از تهران به این شیوه درآمدزایی سهل الوصول و زودبازده روی آورده‌اند. با صاحب‌نظران و کارشناسان این حوزه، به ریشه‌یابی این پدیده و راهکارهای مقابله با آن پرداخته‌ایم.