ایندیپندنت، مستقل از چاپ

سم تیلمن

روزنامه‌نگار گاردین

ایندیپندنت را می‌توان نخستین روزنامه معتبر و نسبتا باسابقه‌ای دانست که گرفتار عواقب تحول فناوری و تاثیر آن بر عادات مخاطبان روزنامه‌ها شد. روزنامه ایندیپندنت در سال ١٩٨٦ توسط سه تن از روزنامه‌نگاران سابق روزنامه دیلی تلگراف تاسیس شد که به نشانه قصدشان برای به چالش کشیدن گاردین و تایمز، دو روزنامه عمده متمایل به چپ و متمایل به راست، نام ایندیپندنت (مستقل) را بر این روزنامه جدید نهادند. تیراژ این روزنامه در اوج محبوبیت آن به حدود ۴۰۰ هزار نسخه می‌رسید که در این اواخر، تا حد ۴۰ هزار نسخه هم کاهش یافته بود.

«اوگنی لبدوف» صاحب روسی ایندیپندنت در بیانیه‌ای اعلام کرد: «تصمیم به توقف چاپ ایندیپندنت کاغذی با هدف حفظ عنوان این نشریه اتخاذ شده و به ما امکان آن را می‌دهد تا به سرمایه‌گذاری در ارتقای کیفی محتوای آن ادامه دهیم تا شمار خوانندگان آنلاین ما افزایش یابد.» توقف انتشار کاغذی روزنامه ایندیپندنت نشانه‌ای از وضعیت مطبوعات است که با گسترش استفاده از اینترنت، با کاهش قابل توجه تقاضا مواجه شده است. وی گفت «مخاطبان اینترنتی این روزنامه رو به افزایش بوده و ابراز اطمینان کرد که این روند ادامه خواهد یافت.» لبدوف افزوده است که «صنعت تولید مطبوعات دستخوش تحولات سریع ناشی از خواست خوانندگان است که نشان می‌دهد مسیر آتی حرکت نشریات، مسیر دیجیتالی است.» براساس این تصمیم، تکلیف حدود۱۵۰ کارکن تمام وقت این نشریه معلوم نیست و نمی‌توان حدس زد که چند نفر از کار بیکار می‌شوند. اگر کارکنان تحریریه هم در نظر گرفته شود نزدیک به ۱۱۱ شغل مازاد وجود دارد. هرچند این مقدار می‌تواند تغییر کند. در بهترین حالت کل تعداد کسانی که شغل خود را از دست می‌دهند ۲۵ نفر است که موقعیت‌های شغلی باقی افراد در خود نسخه وب‌سایت این روزنامه باقی خواهد ماند و به دنبال ۳۴ نفر برای مشاغلی هستندکه تخصص فناوری و تکنولوژی دارند.

آمل رجان سردبیر روزنامه ایندیپندنت در نسخه دیجیتالی، سردبیر ارشد تمامی واحد‌های دیجیتالی ایندیپندنت خواهد بود. خبر توقف روزنامه مثل آب سردی بود که روی کارکنان تحریریه ریخته شد، هر چند آمل در این خصوص گفت: «انتشار کاغذی روزنامه اصلا از لحاظ اقتصادی توجیه نداشت.» وی افزود: «روزنامه‌نگاری در این روزنامه شغلی بسیار دوست‌داشتنی و آبرومند است، اما نمی‌توان هزینه‌ها را نادیده انگاشت. به گفته اوگنی لبدوف صاحب ایندیپندنت صنعت روزنامه‌نگاری در حال تغییر است و این تغییر از سوی خوانندگان صورت می‌گیرد. خوانندگان به ما نشان دادند که آینده روزنامه‌نگاری به سمت دیجیتالی شدن می‌رود.» وی افزود: خانواده وی روی دارایی‌های رسانه‌ای بریتانیا به شدت سرمایه‌گذاری کرده است. میزان این سرمایه‌گذاری نزدیک به ۱۰۰ میلیون پوند تا انتهای سپتامبر ۲۰۱۴ رسید که از این میزان ۶۵ میلیون پوند روی ایندیپندنت سرمایه‌گذاری کرده است. وی درخصوص این سرمایه‌گذاری می‌گوید: «روزنامه ایندیپندنت همواره در روزنامه‌نگاری پیشرو و خلاق بوده است. خانواده من ایندیپندنت را خرید و بر آن سرمایه‌گذاری گسترده کرد. ما معتقد هستیم با این دوره گذار به سمت دیجیتالی شدن روزنامه‌ها، همچنان این روزنامه برای ما سودآور خواهد بود.» مدیر انتشارات گفت که هم اکنون وب‌سایت روزنامه ماهانه ۵۸ میلیون خواننده دارد و هم‌اکنون هم سودآور است. انتظار می‌رود که اگر همه چیز به همین منوال پیش برود درآمد این شرکت ۵۰ درصد افزایش یابد. رسانه«ESI» شرکت مادر این روزنامه در اولین حرکت در بخش وب‌سایت ایندیپندنت ۲۵ شغل جدید خلق خواهد کرد.

این ناشر افزود به زودی اپلیکیشن موبایل این روزنامه را به خوانندگان معرفی خواهد کرد و برای خوانندگان خارج از بریتانیا هزینه در بر خواهد داشت اما برای خوانندگان داخل مجانی خواهد بود. استیو آکلند مدیر ارشد اجرایی این رسانه درخصوص نسخه الکترونیکی روزنامه می‌گوید: «ما هم اکنون مسیر مشخصی برای کسب و کار در این صنعت داریم و سخت در تلاش هستیم تا نویسندگان کلیدی خود را همچنان در نسخه الکترونیکی حفظ کنیم. هرچند مدیریت وب‌سایت با مدیریت گروه تحریریه متفاوت است.» چارلی بکت مدیر اتاق فکر و ژورنالیست اقتصادی مدرسه اقتصادی لندن در این خصوص می‌گوید: «هم اکنون بین نسخه‌های الکترونیکی رقابت بسیار جدی صورت گرفته که کار را برای تازه وارد‌ها سخت می‌کند. برای مثال نسخه الکترونیکی نیویورک تایمز در بازار بریتانیا بسیاررخنه کرده است.». براساس تصمیم مدیر این مجموعه، قرار است تا ۱۷ کارکن تحریریه ایندیپندنت به موسسه انتشاراتی جانستون‌پرس منتقل شوند.