آلمانی‌ها چشم‌‌انتظار

آندرس راستاک

منبع: دویچه‌وله

با لغو تحریم‌های اقتصادی علیه ایران، امید آلمانی‌ها برای تجارت دوطرفه با جمهوری اسلامی افزایش یافته است. شرکت‌های بزرگ و کوچک در تکاپو برای به دست آوردن این بازار هستند. روزی که تحریم‌ها علیه ایران برداشته شد را می‌توان به بیان وزیر امور خارجه آلمان فرانک والتر اشتاین مایر، یک «روز تاریخی» نامید؛ نه فقط به خاطر ۱۲ سال مذاکرات پیرامون برنامه هسته‌ای ایران، بلکه به این دلیل که به گفته اشتاین مایر «به اندازه کافی در حاشیه جنگ بوده‌ایم».

دیپلمات ارشد آلمان همچنین توضیح داده است که بسیاری از تجار در بزرگترین اقتصادهای اروپا به چه چیزی فکر می‌کنند. اشتاین مایر می‌گوید: «فرصت‌های بسیاری برای اقتصاد آلمان وجود دارد». شرکت زیمنس می‌خواهد قطارهای مورد نیاز را برای بهبود زیرساخت‌های حمل و نقل به تهران بفروشد و شرکت مرسدس می‌خواهد کامیون به تهران ارسال کند. هرن کنشت یک تولیدکننده سوابیایی (شهری در آلمان) مته‌های شگفت‌انگیز حفاری مکانیزه تونل می‌خواهد تجهیزات مورد نیاز ایران برای گسترش شبکه‌های مترو را فراهم کند.در آلمان، شرکت‌های مذکور مشتاق استفاده از این فرصت در ایران هستند. طبق اظهارات عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی، EADS غول صنعت هوایی اروپا می‌تواند روی سفارش ۱۱۴ هواپیمای جدید حساب کند.

زیرساخت کهنه

در هفته گذشته، زیمنس اولین قرارداد خود را با ایران پس از سال‌ها امضا کرد. این غول آلمانی در زمینه مهندسی امیدوار است که میلیاردها دلار در معامله با جمهوری اسلامی ایران برای نوسازی سیستم راه‌آهن آن به دست آورد.دایملر، شرکت مادر مرسدس، قراردادی را با دو شریک در ایران برای ورود دوباره به بازار منتشر کرده است. دایملر به نقل قول از وزیر راه ایران می‌گوید در سه تا پنج سال آینده، ۵۶ هزار وسیله نقلیه عمومی جدید نیاز به نوسازی خواهند داشت. با این همه، تجار آلمانی‌ انتظار دارند ظرف سه سال آینده میزان صادرات به ایران دو برابر شده و به ۵ میلیارد یورو برسد. در پنج سال، این چشم‌انداز می‌تواند به ۱۰ میلیارد یورو افزایش یابد. تحریم تجاری به شدت به اقتصاد ایران ضربه زده است. علت این تحریم‌ها بدگمانی غرب نسبت به تهران و برنامه هسته‌ای بود.ولکر تریر، معاون مدیرکل اتاق‌های بازرگانی و صنعت آلمان می‌گوید: «پس از ۱۰ سال روابط سرد با ایران، نهایتا به این نتیجه رسیدیم که این خصومت‌ها کافیست.» از دیدگاه تریر، اکنون شانسی برای ایران برای بهبود ماشین‌آلات، ماشین‌ها و کامیون‌های خود، ایجاد سیستم‌های مصالح ساختمانی، آب و مدیریت پسماند، شبکه‌های انرژی و صنعت خدمات درمانی آن فراهم شده است. این کشور شانس احیاء موقعیت خود به‌عنوان یک بازیگر بزرگ منطقه‌ای را داراست. ایران مانند رقیب خود، عربستان عضو اوپک است. ایران در جهان از نظر ذخایر نفت و گاز در رتبه چهارم قرار دارد و وقتی این ذخایر در ایران نسبت به سایر نقاط در دسترس‌تر است به این معناست که هزینه استخراج طلای سیاه از زیرزمین پایین‌تر است.

عامل نفت

حسن روحانی، رئیس‌جمهوری ایران تاکید کرده است که ایران باید بر وابستگی خود به درآمدهای نفتی غلبه کند. او گفت که سرمایه‌گذاری‌های خارجی در بخش‌های دیگر با ارزش سالانه ۳۰ تا ۵۰ میلیارد دلار امکان‌پذیر هستند.این بدان معنا نیست که ایران به افزایش تولید نفت خود علاقه‌مند نیست. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، صادرات از یک میلیون بشکه در روز تا ۲/ ۲۵ میلیون بشکه افزایش خواهند یافت. همان طور که انتظار می‌رفت، یک روز پس از برجام، تهران دستور افزایش تولید نفت خود را تا ۵۰۰ هزار بشکه در روز داد. پیامدهای چنین کاری پیش‌تر واضح شده است. هزینه‌های سوخت خودروها نسبت به ۱۳ سال پیش کمتر است. اما گرچه صاحبان خودرو خوشحال هستند اما سهامداران بازار سهام به شدت مضطربند. سرمایه‌داران کاهش سریع قیمت نفت را به‌عنوان یک نشانه بد برای اقتصاد جهانی می‌بینند؛ اما نمی‌توان گفت برای همه دنیا؛ چرا که چین، بزرگترین مصرف‌کننده انرژی در جهان، اخیرا شاهد رشد آرام‌تری بوده است. آنچه آینده برای ایران رقم خواهد زد را نمی‌توان با قطعیت بیان کرد.