کاهش 76درصدی صادرات زعفران

گروه بازرگانی- رییس هیات مدیره صندوق توسعه صادرات زعفران می‌گوید: حجم صادرات زعفران طی پنج ماه نخست امسال نسبت به مدت مشابه پارسال ۷۶درصد کاهش یافته است.

به گفته علی شریعتی‌مقدم چنین وضعیتی برای حفظ بازارهای صادراتی ایران خطرناک است و ادامه این روند و قیمت‌های بالا موجب از دست رفتن بازار زعفران و جایگزینی آن توسط اقلام دیگر می‌شود. شریعتی‌مقدم گفت: از سویی هم‌اینک بسیاری از کشورها اقدام به کاشت و تولید زعفران کرده‌اند که این خود هشداری برای ما است که برتری جایگاه خود را حفظ کنیم.

وی با اشاره به نزدیک شدن فصل تولید زعفران و پیش‌بینی تولید ۲۲۰تا ۲۵۰تن، ابراز امیدواری کرد قیمت‌ها و بازار متعادل‌تر شود.

هم‌اینک قیمت هر کیلوگرم زعفران در بازار یک‌میلیون و ۶۵۰تا یک‌میلیون و ۷۵۰هزار تومان است.

به گفته وی با اقدامات وزارت بازرگانی و سازمان توسعه تجارت در زمینه بسته‌بندی زعفران و تاکید کارگروه توسعه صادرات استان خراسان رضوی بر اینکه زعفران به صورت بسته‌بندی توزیع شود، وضعیت بهتر خواهد شد.

چرا که با توجه به اولویت صادرات زعفران به صورت بسته‌بندی و محدودیت صادرات فله‌ای، قیمت‌ها تعدیل شده و مصرف‌کننده داخلی و خارجی هر دو از این امر منتفع می‌شوند.

شریعتی‌مقدم با اشاره به اقدام دولت در تعیین سقف قیمت خرید ۷۳۰هزار تومان برای هر کیلوگرم زعفران امسال کشاورزان، ابراز امیدواری کرد: شرایط بازار امسال این محصول تا حدی سامان یابد.

او با تاکید بر توسعه صادرات، توسعه مصرف و فرهنگ‌سازی در جهت ایجاد بازارهای جدید گفت: اطلاعات دقیق داریم که روش‌های جدیدی در زمینه کشت و تکثیر سریع زعفران در خارج از کشور پیگیری می‌شود که به زودی هم به تولید می‌انجامد و آن زمان نرخ‌های بالا، ما را دچار مشکلات جدی‌تری خواهد کرد.

رییس هیات مدیره صندوق توسعه صادرات زعفران افزود: از سویی اگر محصول زعفران امسال به ۲۲۰تن برسد عملا برای فروش آن با قیمت بالا مشکل خواهیم داشت.

وی با توصیه به کشاورزان مبنی بر اینکه با تامل بیشتری به فروش محصول خود بپردازند، گفت: دامن زدن به قیمت‌های بالا ضمن اینکه موجب آسیب به بازار خارجی این محصول می‌شود ضرر و زیان خود آنان را هم در پی دارد.

چنان که از گفته‌های رییس هیات‌مدیره صندوق توسعه صادرات زعفران برمی‌آید، «صادرات فله‌ای» و «کاشت و تولید زعفران در کشورهای دیگر» از عوامل اصلی کاهش چشمگیر زعفران بوده است. چنین استدلالی حتی اگر موجه باشد، نشانگر گرایش سنتی به تولید و صادرات زعفران و غفلت از تولید جهانی آن است که ناگفته پیدا است، این فرآیند به معنای بازماندن از رقابت و سپردن بازار به رقبای نوآمده است.

از چند سال پیش که شاهد انتقال پیاز زعفران به افغانستان بودیم، چنان رفتار شد که انگار اتفاقی نیفتاده و آب از آب تکان نخواهد خورد، اما اکنون زنگ خطر به صدا درآمده و چنین به نظر می‌رسد که بازارهای هدف چهره عوض کرده‌اند. نکته اینجا است که چند قلم کالای سنتی و عمده صادراتی کشور یعنی فرش، پسته و زعفران جملگی گرفتار یک درد مشترک‌اند و نقاط آسیب‌پذیری آنها یکسان است و در نیمه نخست سال جاری صادرات این اقلام عمده سیر افولی داشته و به گونه‌ای تامل‌برانگیز با رشد منفی همراه شده‌اند.