گروه بازرگانی - پاسکال لامی چندی پیش به دعوت رفیده عزیز، وزیر بازرگانی مالزی به کوالالامپور سفر کرد و در جمع مدیران تجاری و تاجران این کشور تازه‌ترین دیدگاه‌های خود را درباره روند مذاکرات دور دوحه و مخاطرات بی‌سرانجامی آن تبیین نمود. لامی گفت: مالزی بهترین مکانی است که در آن می‌توان درباره منافع نظام تجاری چند جانبه سخن گفت چون تجربه این کشور از نقاط روشن چند جانبه گرایی محسوب می‌شود: «توسعه اقتصادی در مالزی الگوی راه بازار آزاد اقتصادی و نشانگر نقش دولت مقتدر در همگرایی با توسعه اقتصادی است.» لامی دولت مالزی را ستود چرا که به نظر او دولت این کشور راهبرد شرق محور را که مستلزم اصلاحات ساختاری در زمینه‌های کلیدی است دنبال کرده است. مدیرکل WTO در ادامه توضیح داد: تجارت جهانی امروزه در مقایسه با ۵۰ سال پیش بسیار فرق کرده از یک سو شمار کشورهایی که درنظام تجارت جهانی نقش دارند بیشتر شده و از سوی دیگر هزینه‌های تجارت کمتر شده و روش‌های تولید تغییر کرده است. لامی معتقد است که بین‌المللی‌سازی (Internationalization) اقتصاد، کلید جهانی‌سازی (globalization) است. البته توجه داشته باشیم که در این استدلال لامی، تفاوت‌ میان نقشمندی ملت- دولت‌ها نهفته است. چرا که جهانی‌سازی، پروژه‌ای قدرت محور (وابسته به دولت‌ها) است و بین‌المللی‌سازی به فرآیند همگرایی ملت‌ها معطوف می‌شود. از ۱۹۵۰ تاکنون حجم تجارت جهانی ۳۰برابر شده که بیش از سه‌برابر رشد GDP جهانی در همین مدت بوده است. لامی به مقایسه گات و WTO پرداخت و گفت: حدود ۵۰سال پیش هنگامی که گات به وجود آمد فقط ۲۳ کشور عضو آن بودند، حال آنکه اکنون سازمان تجارت جهانی ۱۵۱ عضو دارد. لامی سپس سه مساله مهم بر سر راه تجارت جهانی را چنین برشمرد: چالش‌های گشایش بازارهای جهانی و خطرات محافظه‌کاری تجاری، اطمینان از اینکه منافع تجاری به همه برمی‌گردد و سرانجام، چندجانبه‌گرایی در برابر روابط دوگانه (Bilateral). تاکید وی در این سخنرانی بر منافع صنعتی شدن و صادرات صنعتی بود. در سال ۲۰۰۶ کالاهای صنعتی ۸۰درصد کل صادرات مالزی را در بر گرفت و مهم‌تر اینکه روانه بازارهای کشورهای صنعتی همچون آسه‌آن، آمریکا، ژاپن، چین و هنگ‌کنگ شده است و اما محصولات کشاورزی این کشور ۸درصد کل صادرات آن را شامل شده که نشانگر تاثیر صنعتی شدن بر جریان کشاورزی سنتی و کارآفرینی در میان روستانشینان است. مالزی در سال ۲۰۰۶ نزدیک به ۱۶میلیون تن روغن نخل تولید کرد در حالی که مصرف داخلی آن فقط ۵/۱میلیون تن است و مابقی صادر شده است. به باور پاسکال لامی اگر این کشور به چند جانبه‌گرایی روی نمی‌آورد به این نتایج شگفت نمی‌رسید. لامی در پایان با ابراز خرسندی از توسعه‌یافتگی صنعتی در مالزی، خطاب به «رفیده عزیز» گفت: مالزی آینده‌ای درخشان دارد.