واردات خطرناک

عکس: آکوسالمی

گروه بازرگانی - خبر واردات شلیل آلوده به سم خطرناک «د.د.ت» اواخر هفته گذشته منتشر شد. این خبر در حالی منتشر شده که مدیران وزارت جهاد کشاورزی ایران را هشتمین تولید‌کننده میوه‌های باغی در دنیا به شمار می‌آورند و پیوسته تاکید می‌کنند که «نیاز به واردات میوه» نداریم. از قرار معلوم هزاران تن شلیل آلوده به سم د.د.ت وارد کشور وعرضه شده است. مدیر کل سازمان استاندارد استان تهران با تایید آلودگی شلیل وارداتی از کشور شیلی گفته است: «میزان سم د.د.ت موجود در این نوع شلیل وارداتی یک دهم پی.پی.ام بوده، حال آنکه از نظر اتحادیه اروپا و کشور چین، حد مجاز سم د.د.ت موجود در میوه جات ۵ صدم پی.پی.ام و در کشور روسیه پایین تر از این رقم است.»

سخنگوی وزارت بهداشت نیز از دیگر مقامات رسمی است که با تاکید بر آلودگی این نوع شلیل وارداتی از «جلوگیری از ادامه عرضه آن» خبر داده است. به گفته سید حمید حسینی «وزارت جهاد کشاورزی و بازرگانی در حال انجام وظایف قانونی هستند.» وی البته به آزمایش «توت فرنگی» نیز اشاره کرده که آلودگی را نشان نداده است.

از سوی دیگر بازرس اتحادیه میادین میوه و تره‌بار می‌گوید: شلیل‌هایی که هم‌اکنون در بازار وجود دارد و در مغازه‌ها عرضه می‌شود هیچ گونه آلودگی ندارد. به گفته علی امامی به منظور نگهداری بهتر و ماندگاری بیشتر میوه، مواد شیمیایی به شلیل‌ها تزریق شده که به هیچ عنوان آلودگی ندارد.

وی همچنین خاطرنشان کرده است که شلیل‌های داخلی هنوز به بازار عرضه نشده که این سخن او با توجه به تایید آلودگی این میوه وارداتی از سوی دو مقام دولتی توجه‌برانگیز است.

گمرک خبر ندارد

محمد رضا نادری معاون امور گمرکی گمرک ایران نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ما با تاکید بر اینکه «تاکنون دستوری مبنی بر آلوده بودن شلیل‌های وارداتی و عدم واردات این محصول به گمرک ایران ابلاغ نشده است و من از طریق رسانه‌ها مطلع شدم» اظهار داشت: تاکنون معلوم نشده که این شلیل‌ها وارداتی است و اگر وارداتی است باید مدارک لازم و پروانه گمرکی را دارا باشد.

وی ادامه داد: شلیل‌های وارداتی با مجوز سازمان حفظ نباتات از گمرک ترخیص شده و تاکنون موردی مبنی بر آلوده بودن شلیل‌های وارداتی به گمرک ارائه نشده است.

نادری با اشاره به روند ترخیص میوه‌جات از طریق گمرک اعلام کرد: مرکبات و تره‌بار با مجوز سازمان حفظ نباتات ترخیص می‌شود.معاون امور گمرکی گمرک ایران در ادامه گفت: در این گمرک به دلیل عدم اعطای مجوز سازمان حفظ نباتات واردات مقدار ۲۲۰ تن گندم متوقف شد و در مورد شلیل هم این سازمان می‌تواند اقدام به چنین کاری کند.

واردات رسمی یا قاچاقی؟

همچنین رضا بنائی، کارشناس گمرک در خصوص نحوه ترخیص شلیل‌های وارداتی از گمرک عنوان می‌کند: گمرک کالا را قرنطینه می‌کند و تا سازمان ذیربط مجوزهای لازم برای ترخیص کالا را به گمرک ارائه ندهد، این سازمان اقدام به ترخیص کالا نمی کند، این در حالی است که دریافت گواهی بهداشت و گواهی قرنطینه از سوی گمرک ایران برای ترخیص کالا الزامی است.

وی ابراز عقیده کرد: احتمال ورود قاچاقی شلیل‌های وارداتی وجود دارد اما این فرضیه زمانی تحقق می‌یابد که حجم کالا کم باشد، بنابراین احتمال تخطی مامورین قرنطینه گمرک نیز وجود دارد، از سوی دیگر شاید نمونه آزمایش شده در گمرک آلوده نبوده است.

وزارت بازرگانی مسوول است

دکتر انصاری‌فر، سخنگوی وزارت جهاد کشاورزی در گفت‌وگو با خبرنگار «دنیای اقتصاد» درباره واردات شلیل‌های آلوده به سم «د.د.ت» گفت: بحث نظارت بر واردات میوه به وزارت بازرگانی و سازمان استاندارد و بحث جلوگیری از آلودگی محصولات باغی به آفات شیمیایی، به وزارت بهداشت بازمی‌گردد و آنچه که در این حوزه به وزارت جهاد کشاورزی مربوط است، بحث تولید و ایجاد قرنطینه برای جلوگیری از آلودگی محصولات باغی به آفات گیاهی است.

او در عین حال در پاسخ به این سوال که آیا واردات شلیل به کشور توجیه دارد، ضمن ذکر سه نکته، یادآور شد: بر اساس قانون برنامه چهارم توسعه، مصوب سال ۱۳۸۴، جلوگیری از واردات محصولات کشاورزی توسط هیچ کس ممکن نیست و در این زمینه برای کنترل واردات تنها می‌توان دست به افزایش تعرفه‌ها و سخت‌گیری تعرفه‌ای زد. مدیرکل روابط عمومی وزارت جهاد کشاورزی ادامه داد: در عین حال واردات برخی میوه‌ها به کشور نیز اساسا به این دلیل انجام می‌شود که تقاضا برای آن میوه‌ها در زمانی که خارج از فصل تولید داخلی آنها هستیم، وجود دارد؛ بنابراین وارد‌کنندگان نیز با توجه به میزان تقاضا و حجم فروش دست به واردات محصول می‌زنند که یکی از انواع این میوه‌ها را می‌توان شلیل دانست.

وی افزود: همچنین این نکته نیز نباید از نظر دور بماند که اگر در زمینه واردات محصولات کشاورزی مثل خیلی از کالاهای دیگر سخت‌گیری زیاد نشان داده شود، بحث قاچاق رونق خواهد گرفت.

انصاری‌فر تصریح کرد: از این رو، باید توجه کرد که راه مقابله با واردات، ممنوع کردن آن نیست، بلکه باید آن قدر تولید محصول با کیفیت و متناسب با نیاز بازار باشد که نیاز به واردات وجود نداشته باشد.

به گفته انصاری‌فر به این موضوع هم باید توجه کرد که کشورهایی مثل کشور ما که در نیمکره شمالی قرار دارند، در فصل‌هایی مثل تابستان که امکان تولید داخلی برخی میوه‌ها وجود ندارد، اقدام به واردات برخی محصولات کشاورزی از کشورهای نیمکره جنوبی می‌کنند و این امر در همه کشورهای دنیا، رایج و بالعکس آن نیز در همه دنیا، صادق است.

واردات در برابر تولید داخلی

بر اساس آماری که اداره‌کل میوه وزارتخانه جهاد کشاورزی در اختیار دنیای اقتصاد قرار داده است، سطح بارور تولید این میوه در کشور، ۱۰۶۸۸ هکتار، سطح غیر بارور این میوه، ۳۸۲۲ و مجموع سطح زیر کشت شلیل، ۱۴۵۱۰ هکتار است که در این سطح زیر کشت، سالانه به طور متوسط ۱۳۰ هزار و ۷۰۰ تن شلیل تولید می‌شود.

در عین حال، بنا به آمار گمرک ایران، در سال ۱۳۸۸ از سه کشور امارات متحده عربی، ترکیه و شیلی مجموعا ۴ میلیون و ۲۶۹ هزار و ۴۸۲ تن شلیل به ارزش ۵ میلیون و ۸۴۹ هزار و ۵۲۰ دلار با تعرفه ۳۵ درصد وارد کشور شده که در این میان سهم وزنی و ارزشی واردات از امارات و شیلی به ترتیب ۲۷۲۲۹ تن (۲۷۲۲۲ دلار) و ۲۷۸۲۹ تن (۱۹۶۸۴ دلار ) بوده و مابقی به ترکیه اختصاص داشته است. بنابراین همسایه غربی کشور که از جمله بزرگ ترین تولید‌کنندگان شلیل در آسیا محسوب می‌شود، مهم ترین صادرکننده شلیل به ایران در سال گذشته بوده است. گمرک ایران البته هنوز آمار واردات شلیل در سال جاری را در اختیار رسانه‌ها قرار نداده است، ضمن اینکه دفتر اداره‌کل آمار گمرک از «عدم ثبت سفارش» واردات شلیل در سال جاری خبر داده است.

شلیل بخوریم سرطان می‌گیریم یا نخوریم؟

گفته می‌شود که شلیل سرشار از آنتی اکسیدان و ضد سرطان است، مع‌الوصف سم «د.د.ت» عامل موثر بروز این بیماری دانسته شده با این حال معلوم نیست که اگر شلیل بخوریم سرطان می‌گیریم یا نخوریم؟!

«د.د.ت» چیست؟

دیکرو دیفنیل تری کلرواتان که به اختصار د.د.ت (DDT) خوانده می‌شود؛ مهم‌ترین ترکیب گروه سموم کلره است این ترکیب نخستین بار در سال ۱۸۷۴ توسط زیلر ساخته شد، ولی خاصیت حشره‌کشی آن به وسیله پال مولر سوئیسی در هنگام بررسی برای به دست آوردن یک حشره‌کش پایدار جهت مبارزه علیه بید لباس در سال ۱۹۳۹ کشف شد که مولر به خاطر این کشف مهم جایزه نوبل شیمی در سال ۱۹۴۸ را از آن خود کرد.

این ترکیب یک حشره‌کش تماسی و گوارشی است که در باغات و مزارع برای دفع حشرات به کار می‌رود. این ماده به آسانی از پوست بدن حشرات عبور می‌کند و روی سیستم عصبی آنها اثر می‌گذارد و با گذر از غلاف سلول‌های عصبی، موازنه یون‌های سدیم و پتاسیم را به هم می‌ریزد و انتقال پیام عصبی را مختل می‌کند. مسمومیت، سرگیجه، تهوع و سر درد و ابتلا به انواع سرطان‌ها از دیگر پیامدهای مهم تماس یا مصرف د.د.ت دانسته شده است.

(به نقل از ویکیپدیا)