نگاهی به ساختمان WTO
مکانی برای صلح و قانون
در سال ۱۹۱۹، بنیاد ویلیام راپاسد؛ مالک آن، این مجموعه را به سازمان بینالمللی کار (ILO) واگذار کرد. در سال ۱۹۲۳ معمار سوئیسی، جورج اپیتاکس، طرح تازهای برای بازسازی آن پیشنهاد کرد و سرانجام در سال ۱۹۲۶ ساختمانی جدید و متفاوت با معماری هنری به همین صورتی که درحالحاضر میبینیم، در نزدیکی مرکز ویلیام راپارد آماده بهرهبرداری شد. البته دو قسمت شمالی و جنوبی در سال ۱۹۳۷ و ۱۹۴۹ به آن اضافه شد.
مهرداد گوران- در شهر زیبا و تاریخی ژنو ساختمان۸۲سالهای قرار دارد که قلب تجارت جهانی در آنجا میتپد، ساختمان WTO. زیربنای اصلی این ساختمان در سال ۱۷۸۵ شکل گرفت.
در سال ۱۹۱۹، بنیاد ویلیام راپاسد؛ مالک آن، این مجموعه را به سازمان بینالمللی کار (ILO) واگذار کرد. در سال ۱۹۲۳ معمار سوئیسی، جورج اپیتاکس، طرح تازهای برای بازسازی آن پیشنهاد کرد و سرانجام در سال ۱۹۲۶ ساختمانی جدید و متفاوت با معماری هنری به همین صورتی که درحالحاضر میبینیم، در نزدیکی مرکز ویلیام راپارد آماده بهرهبرداری شد. البته دو قسمت شمالی و جنوبی در سال ۱۹۳۷ و ۱۹۴۹ به آن اضافه شد. نمایی از ساختمان WTO
در سال ۱۹۴۷ که جنگ جهانی دوم به پایان رسیده بود، ضرورت تعامل و هماندیشی جهانی برای دوری و جلوگیری از جنگی مجدد، به شکلگیری موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت (GATT) منجر شد و بخشی از این ساختمان نیز به دفتر گات تعلق گرفت. در سال ۱۹۷۵ دفتر سازمان بینالمللی کار به محل جدیدی منتقل شد و سرانجام در سال ۱۹۷۷ دفتر گات به صورت کامل در ساختمان ویلیام راپارد مستقر شد و از آن زمان این ساختمان به عنوان مرکز تجارت جهانی شناخته میشود و در معماری داخل آن هم تغییراتی به وجود آمد؛ از جمله اضافه شدن یکی دو سالن و افزودن برخی تزئینات هنری به آن. فضای داخلی ساختمان با نمادهایی از کشورهای مختلف طراحی و تزئیین شده که نشانگر شمولیت بینالمللی آن است. تصاویر درختهای شگفتانگیز و چشمههای چشمگیر و درهای چوبی مجسمه مانند از جمله این تزئینات است. در محل ورودی ساختمان دو مجسمه از آثار لیوس جاگی، مجسمهساز برجسته اهل ژنو با عناوین «صلح» و «قانون» نصب شده است. در طراحی داخلی آن نیز هنرمندانی همچون موریس دنیس، جورج کالاکو، گوستاو لوئیس جولمس و جیمز ویلبرت که هر کدام تعلق به یک فرهنگ و کشور متفاوت دارند، نقشآفرینی کردهاند. یکی از زیباترین قسمتهای این ساختمان کتابخانه آن است که با روکش چوبی کم نظیری تزئیین و فضاسازی شده است. این ساختمان ۲۱ اتاق گفتوگو و یک سالن کنفرانس مرکزی دارد؛ حیاط داخلی و پارک چشمنواز پیرامون آن نیز به گونهای طراحی شده که در هماهنگی با کل مجموعه است. ۱۳۰۰ پنجره، هزار در و ۲۲۰۰کیلومتر کریدور از دیگر جلوههای این ساختمان به شمار میآید. پاسکال لامی، مدیر کل سازمان تجارت جهانی گفته است: « از وقتی پا به این ساختمان گذاشتهام، در میان همخوانی صداها و رنگها و تزئینات زندگی میکنم. این مکان نمادی از جهان آینده نوع بشر میتواند باشد.»
منبع: سایت WTO
توافقهای تازه دور دوحه
رهبران تجاری دنیا به توافق تازهای درباره پیشبرد مذاکرات دور دوحه دست یافتند.
به گزارش رویتر در پی دیدار پاسکال لامی با سفرای بازیگران اصلی WTO یعنی آمریکا، اتحادیه اروپا، آفریقای جنوبی، هند، ژاپن، استرالیا و نمایندگان کشورهای در حال توسعه، توافق شد که در نشست ماه آینده وزرای سازمان تجارت جهانی، مذاکرات محوری دور دوحه به نتیجه برسد. دو مقوله یارانههای کشاورزی و تعرفههای صنعتی در دیدار وزرای بازرگانی به صورت جدی بررسی خواهد شد. در گزارش رویتر به نتایج تحقیقات اقتصاددانان استرالیایی و بریتانیایی اشاره شده که براساس این تحقیقات اگر این مذاکرات به سرانجام برسد، سالانه ۱۲۰میلیارد دلار به گردش تجارت و اقتصاد جهانی افزوده خواهد شد. مذاکرات دور دوحه اگر تا پایان سال ۲۰۰۸ به نتیجه نرسد، دستخوش تغییر دولت در آمریکا میشود و بعید نیست که تیم جدید کاخ سفید صدای ساز مخالفت را به صدا درآورد.
اتاق کار روزنامهنگاران در سال ۱۹۴۸
ارسال نظر