در حاشیه شایعه واردات گوشت از هندوستان
صدای پای گاو می‌آید
گروه بازرگانی- براساس بند «ش» تبصره ۲ قانون بودجه ۱۳۸۶ برای حمایت از تولیدکنندگان دام و طیور کشور، واردات گوشت قرمز و سفید در سال ۱۳۸۶ توسط دولت ممنوع شد. البته در ادامه این بند آمده است که برای مصرف انبوه و صنعتی، دستگاه‌های اجرایی موظفند نیاز خود را از محل دام و طیور داخل کشور تامین نمایند و در صورت نیاز به اعمال سیاست‌های تنظیم بازار، وزارت جهاد کشاورزی مجوز واردات به بخش غیردولتی را با اولویت تشکل‌های دام و طیور و صنایع غذایی صادر خواهد کرد. یکی از خیابان‌های بمبئی
البته این روند مورد انتقاد دامداران بوده و هست؛ چرا که آنها بر این باورند که واردات گوشت درواقع توسط شرکت‌های خصوصی انجام می‌شود که وابسته به دولت هستند و کار آنها تهدیدی برای صنعت دامداری کشور است.
فخر‌ا... جهاندار، مدیرعامل سابق اتحادیه مرکزی دامداران ایران همواره از منتقدان واردات گوشت بوده و در این باره می‌گوید: گوشت ایرانی از بهترین و با کیفیت‌ترین گوشت های جهان است، اما متاسفانه با واردات گوشت ارزان‌قیمت بوفالو (گاو وحشی) و گوشت درجه چهار به کشور بیشترین زیان را به تولیدکنندگان وارد می‌کنند که منجر به ورشکستگی دامداران می‌شود؛ چرا که هر روز شاهد افزایش قیمت خوراک دام هستیم.
جهاندار بر این نکته تاکید دارد که حمایت از واردات، بیشتر از حمایت از تولید داخلی است به گونه‌ای که تفکر برخی مدیران حول و حوش واردات است و تفکر تولید داخلی در آنها نیست.
هر چند که در بحث واردات گوشت هیچ سودی عاید مصرف‌کنندگان نمی‌شود؛ چرا که قیمت‌ها همچنان بالا است و خارج از توان قدرت خرید مصرف‌کننده است و تولیدکنندگان را هم با مشکلات جدی از جمله خطر ورشکستگی مواجه می‌کند و در این میان سود واردات گوشت یکسره به جیب دلالان سرازیر می‌شود و آنان تنها برنده و منتفع بحث واردات گوشت هستند.
اما در این ماه های پایانی سال اخباری شایع شده که می‌تواند جامعه را دچار بحران کند و آن هم بحث واردات گوشت از هندوستان است. گویا این بار واردکنندگان قصد دارند به جای واردات گوشت از برزیل از کشور هندوستان وارد کنند و آنها این ادعا را دارند که به دلیل دوری مسافت واردات از برزیل مقرون به صرفه نیست و زمان‌بر است و هندوستان را جایگزین برزیل کرده‌اند.
از این رو ذکر چند نکته ضروری است: از آنجا که به دلیل عقاید مذهبی در هندوستان گاو مورد پرستش قشر عظیمی از مردم این کشور است گاو در آنجا فراوان است، ولی پرورش آن به صورت صنعتی و علمی مورد توجه مردم و دولتمردان آن کشور نیست. از این رو این دام در هندوستان به طور وحشی و اهلی و بدون نظارت‌های بهداشتی و علمی پرورش می‌یابد. حتی بسیاری از دامپزشکان معتقدند گاوهای این کشور بیمار هستند؛ چرا که نظارتی در پرورش آنها نیست. بیشتر گاوهای هندوستان گاووحشی یا همان بوفالو است.
از آنجا که با توجه به عقاید مردم این کشور ذبح این دام ممنوع است، کشتار آن هم با توجه به تعصبات مردمی به طور بهداشتی و علمی صورت نمی‌گیرد و حتی می‌توان گفت که ذبح این دام به صورت قاچاق در این کشور انجام می‌شود.
از این رو اکثر گوشت گاوهای هندوستان آلوده به انگل سارکوسیس است.
بنابراین با توجه به پرونده گوشت‌های آلوده که در سال ۸۱ مطرح بود و جنجال عظیمی به پا کرد و ماجرای این پرونده در اذهان عمومی فراموش نشده این رویکرد می‌تواند به زیان صنعت دامداری کشور منجر شود و آنها را به ورشکستگی برساند و در پی آن هم صنایع غذایی به خصوص فرآورده‌های گوشتی را تهدید می‌کند؛ چرا که در پرونده گوشت‌های آلوده در آن سال این قضیه مطرح بود که این گوشت‌ها از هندوستان وارد شده است و روزنامه ایران در مورخ ۷ آبان سال ۸۱ گزارشی در این خصوص چاپ کرده بود که در آن آمده بود «گوشت‌های هندی عرضه شده که بالغ بر ۲۰۰تن است به صورت قاچاق وارد شده، این گوشت‌ها در هندوستان و پاکستان ذبح شده نخست به عربستان سعودی رفته که به دلیل آلودگی خریداری نشده سپس به امارات برده شده که از آنجا نیز برگردانده می‌شود و پس از آن عده‌ای آن را خریداری کرده و به صورت قاچاق وارد بنادر جنوبی کرده‌اند».
بنابراین اگر سازمان دامپزشکی به نمایندگی از وزارت جهاد کشاورزی با مجوز واردات گوشت از هندوستان موافقت کند به طور قطع بزرگ‌ترین ضربه را بر پیکر نیمه‌جان صنعت دامپروری و صنایع غذایی می‌زند و از آنجا که کسانی که حاضرند فقط به خاطر سود بیشتر به جای گوشت با کیفیت برزیل که صاحب‌نام در صنعت دامداری است از هندوستان گوشت وارد کنند، قطعا به خاطر سود بیشتر این گوشت‌ها را در بازار مصرف خانگی و رستوران‌ها عرضه می‌کنند که اگر این گوشت‌ها به بازار مصرف خانگی و رستوران‌ها برسد حتی می‌تواند سلامت جامعه را تهدید کند.
به راستی هزینههای بعدی آن را چه کسی پرداخت می‌کند، دلالان یا دولت؟ البته قطعا پرداخت‌کننده هزینههای بعدی آن دولت و مردم هستند و در این میان دلالان فقط سود خود را از این بازار برده‌اند.
بنابراین به سازمان دامپزشکی توصیه می‌شود که در بحث واردات گوشت بیشتر دقت کند و اجازه واردات از هر کشور را ندهد.
از این رو برای واردات حداکثر ۱۰۰هزار تنی نباید تولید ۸۵۰هزار تنی کشور را به خطر انداخت و تولیدکنندگان را در آستانه ورشکستگی قرار داد؛ چرا که فقط با انتشار شایعه واردات گوشت‌های آلوده در جامعه قطعا مردم از مصرف گوشت خودداری کرده و به مرغ و ماهی روی می‌آورند که هم باعث نابودی صنعت دامداری کشور می‌شود و هم با توجه به افزایش تقاضا شاهد گرانی مرغ و ماهی خواهیم بود که این روند می‌تواند خدمات سازمان دامپزشکی و وزارت جهاد کشاورزی را زیر سوال ببرد.
ارسال نظر