بنگاه‌ها و محصولات ایرانی در اغلب بازار‌های صادراتی فاقد برند هستند.

مهدی غضنفری، در دومین همایش بین‌المللی «برند» (آرم و نشان تجاری) با اشاره به زیان ناشی از عدم برندسازی در بازارهای بین‌المللی، اظهار داشت: این مساله موجب می‌شود تا در صورت بروز مشکل کیفی کالای ایرانی در بازار خارجی، این مساله به کل کالاهای ایرانی نسبت یابد. رییس کل سازمان توسعه تجارت، در تشریح مطالب خود گفت: اگر یک مساله کیفی در محموله یک صادرکننده پسته به‌وجود آید، سایر تولیدات این بخش نیز دچار مشکل می‌شوند. وی ادامه داد: از پیامدهای نبود برند آن است که مفهوم رقابت که در درجه نخست اهمیت قرار دارد، کاربرد خود را در زمینه ارتقای کیفیت، بهبود مستمر و غیره از دست می‌دهد. به اعتقاد غضنفری، اگر برند نباشند صادرکننده انگیزه حفظ و ارتقا را از دست می‌دهد یا این انگیزه کمرنگ می‌شود.

این مقام مسوول، نبود بازاریابی کافی برای حضور فعال، ضعف در مدیریت کانال‌های توزیع در بازاریابی و صادرات، عدم امکان کار توسط بخشی از کانال‌های توزیع در بازار صادراتی را از چالش‌های نام و نشان تجاری در بازار بین‌المللی برشمرد.

وی همچنین یادآور شد: از طریق برند ایجاد شده، به عنوان یکی از پایه‌های ارتقای کیفیت، می‌توان نسبت به افزایش سهم بنگاه در حوزه رقابت حرکت کرد. وی در عین حال با بیان اینکه بخشی از کانال‌های توزیع در بازارهای صادراتی محصولات دارای برند را ترجیح می‌دهند، افزود: داشتن برند قوی موجب می‌شود تا در بازار هدف منسجم‌تر شده، عمل کرد.

غضنفری سپس به برخی رفتارها در دیگر کشورها اشاره کرد و گفت: برخی خریداران ترجیح می‌دهند کالای ایرانی را بدون آنکه نام و برند ایران باشد، تهیه کنند تا پس از آن با نام خود آن را صادر کنند. وی در ادامه به تشریح اثرات ناشی از روابط بین‌الملل (تحریم‌ها، تبلیغات سوء و...) پرداخت و گفت: بروز چنین مسائلی انگیزه برای ایجاد برند ازسوی صادرکننده را کاهش داده به طوری که آنها ترجیح می‌دهند کالای ایرانی را بدون نشان ایرانی صادر کنند.

به گفته وی، از دیگر چالش‌های این بخش آن است که ساختار بازار یا کانال‌های توزیع ترجیح می‌دهند با برند مورد نظر خود بفروشند و تولیدکنندگان را وا می‌دارند با نام و نشان آنها تولید و صادر کنند.