در فاصله سال‌های ۷۴ تا ۸۴ سهم ایران از صادرات جهانی خرما از ۲۰درصد به ۵/۳۶درصد افزایش یافت اما ارزش دلاری صادرات خرما با کاهش ۳۶درصدی مواجه و از ۵۴دلار در سال ۷۴ به ۳۶میلیون دلار در سال ۸۴ رسید.

کاهش ارزش صادرات خرما بنا به گفته کارشناسان، ناشی از تفاوت قیمت صادراتی محصول خرما در ایران با سایر کشورهای خرما نیز جهان است. در حالی که متوسط قیمت خرما در بازارهای جهانی ۸۰۰دلار در هر تن است خرمای صادراتی ایران با قیمت ۶۲۰دلار به ازای هر تن، در بازار به فروش می‌رسد.

از عمده‌ترین دلایل کاهش ارزش د لاری خرمای ایران، صادرات فله‌ای این محصول است. به طوری که هر سال ۸۰درصد از خرماهای صادراتی به صورت فله‌ای به بازارهای جهانی عرضه می‌شود.

به طور کلی ۱۰درصد خرمای کشور به پنج کشور امارات، پاکستان، روسیه، ترکیه و انگلستان صادر می‌شود ولی به دلیل عرضه نامناسب این محصول، کشورها محصول صادر شده را مجددا بسته‌بندی کرده و به نام خودشان به فروش می‌رسانند.

نداشتن بسته‌بندی مناسب، مشکل عمده بر سر راه تولید و صادرات این محصول است.

سالانه ۲۰درصد از تولید خرمای کشور به دلیل استاندارد نبودن بسته‌بندی، کیفیت پایین تولید و مناسب نبودن سیستم حمل‌ونقل از بین می‌رود در حالی که تنها با رعایت اصول نگهداری و بسته‌بندی مناسب می‌توان خرما را تا مدت هفت سال نگهداری کرد.

حسین پژمان، عضو هیات علمی موسسه تحقیات کشاورزی در گفت‌وگو با دبیرخانه مسابقه ملی طراحی بسته‌بندی با رویکرد صادرات گفت: «صادرات خرما با کندی صورت می‌گیرد و روند صادرات همانند سال گذشته نیست».

به گفته وی، کشورهایی که متقاضی خرید خرمای ایران هستند خواستار خرید خرما در اندازه‌های چندکیلویی هستند. به عنوان نمونه در حال حاضر خرما در بسته‌های ۲۳کیلوگرمی به خارج از کشور صادر می‌شود. در صورتی که بتوان خرما را با بسته‌بندی کوچک صادر کرد ارزآوری بیشتری برای کشور به همراه خواهد داشت.

پژمان با بیان اینکه بهره تسهیلات دریافت شده از بانک‌ها به ۱۲درصد افزایش یافته است، تصریح کرد: دولت بهره تسهیلات دریافت شده را باید هفت درصد در نظر بگیرد. در صورتی که بهره اعتبارات دریافتی کاهش نیابد و هفت درصد تعیین نشود کارخانه‌های بسته‌بندی و واحدهای خرید خرما ورشکست و متضرر می‌شوند.