تشکل‌ها و اتحادیه‌ها به اتاق تهران می‌پیوندند

گروه بازرگانی- روسا و نمایندگان بیش از ۱۰۰ اتحادیه و انجمن صنعتی و تولیدی، بازرگانی و صادراتی ازجمله انجمن مدیران صنایع، کنفدراسیون صنعت، خانه صنعت و معدن، خانه معدن ایران و چندین اتحادیه و تشکل دیگر در نشست مشترک با روسای چند کمیسیون اتاق تهران، شاهد رونمایی از طرح تازه پارلمان بخش خصوصی برای به‌کارگیری توان و ظرفیت‌های تشکل‌ها بودند. بزرگ‌ترین تشکل بخش خصوصی ایران قصد دارد تشکل‌ها، انجمن‌ها و اتحادیه‌های بزرگ تولیدی و صنعتی، بازرگانی و صادراتی را به مثابه نهادی تازه در ساختار خود تعریف کند. نایب رییس اتاق تهران در آغاز این نشست گفت: در نشست‌های متعددی که در کمیسیون‌های تخصصی و هیات رییسه اتاق تهران داشتیم به این نتیجه رسیدیم که ارتباط اتاق تهران با تشکل‌ها و اتحادیه‌های بخش خصوصی بسیار محدود و کم‌رنگ است و با توجه به موقعیت اتاق تهران که بیش از نیمی از فعالان بخش خصوصی در آن عضویت دارند، تصمیم گرفتیم برای تشکل‌ها درمیان خود جا باز کنیم. میرمحمد صادقی افزود: شرایط فعلی برای ما مطلوب نیست، بنابراین تصمیم گرفتیم با وجود اینکه براساس قانون، تشکل‌ها تنها در اتاق ایران ثبت می‌شوند و ما نسبت به آنها مسوولیت چندانی نداریم، اما با آنها ارتباط برقرار کرده و با همکاری مجلس شورای اسلامی، مرکزی را برای اجتماع این تشکل‌ها در اتاق تهران دایر کنیم. وی افزود: ما معتقدیم که تشکل‌ها واتحادیه‌ها با بیان نظرات و کارشناسی‌های خود می‌توانند ما را برای رسیدن هر چه سریع‌تر به اهداف بخش خصوصی یاری کنند. علاء میرمحمد صادقی افزود: ما همچنین در تلاشیم که با نمایندگان مجلس نیز ارتباط مستقیم برقرار کنیم تا در اتاق حضور یابند و اعضای ما بتوانند به طور مستقیم با آنها ارتباط برقرار کنند و مشکلاتشان را رو در رو با آنها بیان کنند تا آنها نیز بتوانند صدای بخش خصوصی را بهتر بشنوند و آن را در تصمیمات خود بیشتر مد نظر قرار دهند. نایب رییس اتاق تهران گفت: امیدواریم با همکاری اتاق ایران بتوانیم به این مهم که ارتقای سطح تشکل‌ها است دست یابیم و به آنها یاری رسانیم. وی در پایان سخنانش به کلیه تشکل‌ها اعلام کرد که از هم‌اکنون اتاق تهران آماده شنیدن نقطه نظرات، پیشنهادها و خواسته‌های تشکل‌ها است و برای رفع مشکلات مختلف تشکل‌ها آمادگی کامل داریم. رییس کمیسیون حمل‌ونقل اتاق تهران نیز اقدامات این اتاق در دوره اخیر را کارساز و موثر اعلام کرد و گفت: در این دوران شاهد تحولات عظیمی در اتاق بودیم و اقدامات بسیار مطلوبی نیز صورت پذیرفته است که اوج آن، دعوت از تشکل‌ها و اتحادیه‌ها برای حضور موثر در اتاق تهران است. وی افزود: ما به عنوان نمایندگان بخش خصوصی معتقدیم می‌توانیم به کمک هم مشکلات زیادی را حل کنیم و موانع و چالش‌ها را از مسیر بخش خصوصی برداریم. اما طی جلسات متعددی که در کمیسیون‌ها و مرکز پژوهش‌های خود در اتاق داشتیم دریافتیم تا با تشکل‌ها ارتباط مستقیم نداشته باشیم نمی‌توانیم مشکلات آنها را به طور دقیق و ریشه‌ای ارزیابی کنیم. وی افزود: بنابراین برآن شدیم تا ارتباط نزدیک‌تری را با تشکل‌ها داشته باشیم. چنانچه تشکل‌ها نیز به دعوت ما پاسخ مثبت دهند و در این جلسات حضور فعال داشته باشند ما قادریم به عنوان سخنگوی بخش خصوصی این مشکلات را بشنویم و با تحقیق و بررسی دقیق و کارشناسانه و با همکاری یکدیگر این مسائل را به گوش دولت برسانیم تا بتوانیم از مشکلات این بخش نیز بکاهیم. دبیرکل اتاق تهران نیز در این نشست با دلایل زیادی که برشمرد، حضور تشکل‌ها در اتاق تهران را تکمیل کننده قدرت بخش خصوصی دانست و گفت: سیاست‌گذاری‌های اتاق در سال‌های اخیر بر مبنای کار کارشناسی بوده است و محور کلیه اقدامات اتاق تحقیق و بررسی و نظرات علمی است و کمیسیون‌ها و مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی اتاق نیز بر همین اساس شکل گرفته است.

دبیرکل اتاق تهران در بخش دیگری از اظهارات خود، دومین محور طرح تازه بخش خصوصی را استفاده از نظرات تشکل‌ها در مورد طرح‌ها و لوایح مجلس و دولت برشمرد و گفت: چنانچه تشکل‌ها ما را یاری دهند می‌توانیم از مجلس بخواهیم تا بخش خصوصی را نیز در تصمیم‌گیری‌ها شرکت دهند و ما به عنوان مشاورانی در این تصمیم‌گیری‌ها حضور یابیم و با کار تحقیقاتی و کارشناسانه خود بتوانیم پیش از تصویب لوایح و طرح‌ها، پژوهش‌های خود را به انجام رسانیم و نواقص و مشکلات آن را برطرف کنیم و به این ترتیب مانع به وجود آمدن چالش برای بخش خصوصی شویم.

عضو هیات نمایندگان اتاق تهران و نایب رییس خانه معدن نیز گفت: با وجود اینکه تشکل‌ها عضو اتاق نیستند اما ما مایلیم از طریق ارتباط با آنها و درک موانع و مشکلاتشان و در جهت بهبود فضای کسب‌وکار و یاری رسانی به کارآفرینان گام برداریم.

محسن خلیلی عراقی، تشکل‌گراترین عضو هیات نمایندگان اتاق تهران که سابقه‌ای چند دهه‌ای در تشکیل انجمن‌ها و تشکل‌های مختلف دارد، در ابتدای سخنانش از اقدام موثر و تلاش‌های هیات‌رییسه اتاق تهران تشکر کرد و گفت: به اعتقاد من تشکلی مانند اتاق تهران که از اعضا و نمایندگانی دلسوز و فعال برخوردار است در سطح کشور بسیار کم است. وی گفت: بدون اغراق می‌گویم؛ از زمان مرحوم امین الضرب تاکنون چنین هیات نمایندگان و مدیریتی باتجربه، با علم و دانش و چنین بخش خصوصی قدرتمندی نداشته‌ایم.

رییس هیات‌مدیره انجمن صنایع نساجی ایران نیز در این نشست گفت: باید به این نکته اشاره کنم که تحقیق و پژوهش بسیار مهم است، اما سخت‌ترین قسمت کار اجرایی کردن این تحقیق‌ها است. ما در مراکز تصمیم‌گیری قرار نداریم و کسانی هم که در آن جا تصمیم می‌گیرند، اطلاع کمی نسبت به کار و حرفه ما دارند. وی افزود: برای حل این مشکل باید راه حلی پیدا شود. در دوران جنگ نهادی به نام تعزیرات حکومتی به وجود آمد که به وضوح دخالت قوه مجریه در قوه قضائیه بود. من در صنعت نساجی فعال هستم. تعزیرات، شکایات ما از صنایع پتروشیمی دولتی را که با آنها اختلافات زیادی داریم پیگیری نمی‌کند، اما دائم در مورد فرش‌های ماشینی برای ما مشکل ایجاد می‌کنند. تعزیرات در حال حاضر به شکل‌های مختلف برای ما جرائم سنگین در نظر می‌گیرد و سپس شروطی تعیین می‌کند تا مبلغ را کاهش دهد. وی گفت: در مورد قانون چک هم نمی‌دانم اتاق بازرگانی ایران یا تهران پیشنهادی به دولت داده‌اند یا خیر، اما این قانون مشکلات فراوانی دارد. بانک‌ها برای صدور دسته چک به نام افراد باید بررسی بیشتری بکنند. وی افزود: اگر همه گرد هم جمع شویم، می‌توانیم مشکلات را به درستی و با توان کارشناسی حل کنیم.

حمید حسینی، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران و رییس اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفتی نیز گفت: در سیاست‌های کلی برنامه پنجم من هیچ اثری از تشکل‌ها ندیدم. این ضعف بزرگی برای برنامه پنجم محسوب می‌شود که امیدوارم در هنگامی که دولت قانون برنامه پنجم را می‌نویسد، به خوبی به تشکل‌ها و نقش آنان بپردازد. حمید حسینی گفت: ما باید بیش از پیش از پتانسیل‌های موجود در اتاق تهران استفاده کنیم. در ادامه جلسه، پورقربان دبیر انجمن صادرکنندگان معدنی - صنعتی در مورد بی‌توجهی به تشکل‌ها گلایه کرد و گفت: ما در انتخابات اتاق با تشکیل ائتلاف و دعوت اعضایمان باعث افزایش شور و نشاط انتخاباتی شدیم، اما متاسفانه اساسنامه تشکیل کمیسیون تشکل‌ها که به سختی آن را تنظیم کردیم، دو سال است که روی میز دکتر نهاوندیان مانده است.