صفبندی در مذاکرات WTO
گروه بازرگانی - وزرای بازرگانی ۳۰ کشور قدرتمند عضو سازمان تجارت جهانی امروز در ژنو گردهم میآیند تا مذاکرات دور دوحه بار دیگر در دستور کار قرار گیرد. در این دور از مذاکرات شاهد صفبندی گروههای مختلف هستیم. مثلا گروه G-۱۰، گروه G-۲۰ و گروه G-۳۳. در این میان همگرایی کشورهایی که مطالبات مشترک دارند بیش از پیش دیده میشود. به عنوان مثال کشورهایی که صادرکننده محصولات کشاورزی هستند و به کشاورزی خود یارانه کمتری میدهند که نشانگر نظام یارانهای متعادل در این گونه کشورها است، خواستار اصلاحات بنیادی تجارت کشاورزی در میان کشورهای توسعهیافته و در حال توسعه هستند. این کشورها عبارتند از: آرژانتین، استرالیا، بولیوی، برزیل، کانادا، شیلی، کلمبیا، گوستاریکا، گواتمالا، اندونزی، مالزی، نیوزیلند، پاکستان، پاراگوئه، پرو، فیلیپین، آفریقای جنوبی، تایلند و اروگوئه.
کشورهای تولیدکننده پنبه: این کشورها به دنبال کاهش یارانه پنبه در آمریکا هستند. کشورهایی همچون: بنین، بورکینافاسو، چاد و مالی. کشورهای آمریکای لاتین مصرانه از اتحادیه اروپا میخواهند یارانه محصولات کشاورزی را کاهش دهد. فرانسه و آلمان دو کشور اصلی این اتحادیه هستند که با کاهش یارانهها و تعرفهها موافق نیستند. فرانسه سالانه ۱۵میلیارد دلار به کشاورزان خود یارانه میپردازد. نیکولا سارکوزی، رییسجمهور فرانسه ماه گذشته هشدار داد که توافق بر سر کاهش یارانهها در WTO، کشاورزان اروپایی را قربانی میکند و منجر به از دست دادن ۱۰۰هزار فرصت شغلی خواهد شد. اروپاییها از یک سو نمیخواهند یارانههای کشاورزی را کاهش دهند و از سوی دیگر خواستار قطع تعرفههای وارداتی محصولات صنعتی خود در کشورهای در حال توسعه هستند.
هند و برزیل از جمله اعضای ذینفوذ در این دور از مذاکرات به شمار میآیند که تصمیمات آنها میتواند کارساز باشد. گوردون براون، نخستوزیر انگلیس هفته پیش گفته بود: «برزیل در این مذاکرات نقش کلیدی دارد».
درواقع برزیل نقش میانجی میان کشورهای در حال توسعه و آمریکا و اتحادیه اروپا را بازی میکند. سلسو آموریوم، وزیر امور خارجه برزیل به عنوان یک مذاکرهکننده قوی و کاردان طی سال گذشته بسیار تلاش کرد که نظرگاههای متفاوت آمریکا، اتحادیه اروپا و کشورهای در حال توسعه را به هم نزدیک کند. او در پی شکلگیری «جغرافیای جدید تجارت» است، به گونهای که کشورهای فقیر نیز از آن منتفع شوند.
ارسال نظر