ایسنا - کوپن یا همان کالابرگ، یادگار اقتصاد ایران در دوران جنگ تحمیلی است که به میزان سن جوانان امروز کشور قدمت دارد. جوانان امروز کشور که همان کودکان دهه ۶۰ هستند قطعا هنوز صف‌های مبادله کالابرگ با کالا را به یاد می‌آورند که با بزرگ‌تر شدن آنها به تدریج نقش این کالابرگ‌ها نیز کمرنگ و کمرنگ‌تر شد تا اینکه کوپن‌ها در هفته گذشته از چرخه اقتصاد ایران حذف شد. هرچند در سال‌های اخیر وقفه‌هایی در توزیع کالابرگ به وجود آمد، اما تاکنون حذف آن به صورت کلی مطرح نشده بود. حتی در سال ۸۶ هم که توزیع کالابرگ با وقفه‌ای همراه بود تنها اعلام کالابرگ در شهر‌های با بیش از ۱۰۰ هزار نفر جمعیت متوقف شده بود. با این اقدام بیش از ۳۴ میلیون نفر از دریافت کوپن‌ حذف شده بودند، اما حال که چهار سال از آن زمان می‌گذرد، حجم بهره‌مند نشده‌های کالابرگ دو برابر شده و به ۷۵ میلیون نفر رسیده است. البته پیش از این، سخنگوی اقتصادی دولت یک روز مانده به شروع فصل پایانی سال گذشته صراحتا گفته بود: «طرح و جهت‌گیری برای کوپن و کالابرگ ‌که تاکنون به مردم داده می‌شد به سمت حذف آنها است.» با وجود این، رییس ستاد بسیج اقتصادی قبل از ماه رمضان امسال گفته بود که بودجه توزیع کالابرگ در سال۹۰ مشخص شده که با تخصیص آن، کالابرگ شکر، روغن و برنج اعلام خواهد شد. اما این تخصیص نیافتن اعتبار کالابرگ آنقدر ادامه یافت تا اینکه وزیر صنعت، معدن و تجارت رسما از حذف کالابرگ خبر داد. مهدی غضنفری در آخرین بخش سناریوی حذف کالابرگ تصریح کرد: «با توجه به اجرای قانون هدفمندسازی یارانه‌ها و ساماندهی نظام پرداخت یارانه به اقشار و گروه‌های مختلف مردم، موضوع کالابرگ به طور کلی منتفی است.» وی حتی اعلام کالابرگی که برای ماه رمضان وعده آن داده شده بود را منتفی ذکر کرد و افزود: «در روزهای آخر چرخه عمر کالابرگ نیز که هم‌اکنون است، نیازی به توزیع احساس نشد و دولت تشخیص داد بازار را از طریق روش‌های معمول کنترل ‌کند.» متولی اصلی کالابرگ، ستاد بسیج اقتصادی بود که با مصوبه هیات وزیران در زمان نخست وزیری شهید رجایی تشکیل شده بود. در آن مصوبه هیات وزیران در نهم مهر ماه سال ۵۹ عنوان شده بود: «هیات وزیران دولت جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ ۵/۷/۵۹ تصویب نمود ستادی به نام «‌ستاد بسیج اقتصادی کشور» مرکب از وزرای‌ نفت، صنایع و معادن، کار و امور اجتماعی، کشاورزی، کشور، نیرو، امور اقتصادی و دارایی، بازرگانی، دفاع، سازمان برنامه و بودجه و ‌رییس کل بانک مرکزی ایران یا نمایندگان تام‌الاختیار آنان به ریاست نخست‌وزیر تشکیل و با توجه به شرایط خاص اقتصادی کشور تصمیمات لازم را ‌اتخاذ کند و از طریق سازمان‌های مسوول به مورد اجرا گذارد.» در کنار این مصوبه، از نمایندگان مجلس و بخش خصوصی نیز درخواست شده بود که در جلسات ستاد بسیج اقتصادی شرکت کنند و محل تشکیل جلسات آن در نخست‌وزیری‌ بود. ستاد بسیج اقتصادی رسما با این مصوبه آغاز به کار کرد و بعدها با اختیارات فراوانی که از دولت گرفت وظایفی مانند ساماندهی توزیع کالاها در شرایط جنگ نیز بر عهده آن گذاشته شد. بررسی مشکلات و بحران‌های اقتصادی ناشی از جنگ و تحریم آشکار و پنهان و اقتصادی، ارائه طرح‌ها و راه‌حل‌های کوتاه مدت و ضربتی به منظور ‌مقابله با اینگونه بحران‌ها با توجه به سیاست‌های اقتصادی کشور، ابلاغ طرح‌ها و تصمیمات به سازمان‌های ذی‌ربط و ایجاد هماهنگی بین سازمان‌ها و نهادها در ‌زمینه اجرای طرح‌ها و تصمیمات نیز وظایف دیگر ستاد بسیج اقتصادی کشور در دوران جنگ تحمیلی بود که این وظایف به تدریج کم‌رنگ شد. کم‌رنگ شدن نقش ستاد بسیج اقتصادی در سال‌های اخیر به جایی رسید که شاید بتوان گفت به اعلام کالابرگ و توزیع کالاها در شبکه کالابرگ محدود شد. حال با حذف این سیاست کالابرگ نیز مشخص نیست تکلیف ستاد بسیج اقتصادی که خود را محدود به این بخش کرده بود چه خواهد شد؟