بر این اساس، وکلای حقوقی در ایتالیا چند توصیه را پیش‌بینی کرده‌اند:

۱- در صورت شروع مذاکرات جدید یا عقد قراردادهای جدید با شرکت‌های ایتالیایی، متن قراردادی تنظیم کنید که به تفصیل موارد «فورس‌ماژور» و راه‌حل‌های متعاقب آن را مشخص کند، یا در صورتی که چنین قراردادی از پیش تنظیم شده، قراردادی برای تحویل چند نوبتی تنظیم شود.

۲- با توجه به حساس و فوق‌العاده بودن موضوع، از به کار بردن بندهای استاندارد اجتناب کنید، بلکه به‌صورت کامل موارد فورس‌ماژور و پیامدهای آن را مقرر کنید.

۳- اگر شرکت ایتالیایی که باید از آن کالایی یا مبلغی پرداختی دریافت کنید، موقعیت فورس‌ماژور را مطرح کند، از او بخواهید تا گواهینامه فورس‌ماژور صادره از اتاق‌های بازرگانی ایتالیا را برای شما ارسال کند.

۴- در صورتی که شرکت ایرانی قرارداد عرضه محصولات غذایی (مانند زعفران، خشکبار، گوشت و... ) با یک مشتری ایتالیایی داشته باشد و طرف ایتالیایی خدمات را به علت خطر سرایت عفونت نپذیرد، طرف عرضه‌کننده باید گواهینامه‌هایی در اثبات اینکه کالا به شدت تحت کنترل و آزمایش‌های لازم در ایران قرار گرفته فراهم آورد تا قادر باشد به طریق موثری طرف مقابل را وادار به پذیرفتن موضوع قرارداد کند.

۵- اگر شرکت ایرانی هنوز در شرایط اضطراری به دلیل کرونا ویروس نباشد و از این رو هنوز به‌صورت تئوریک قادر به انجام تعهدات خود باشد، باید به نشانه حسن‌نیت، به طرف قرارداد ایتالیایی خود اطلاع دهد که در کشور مبتلا به اپیدمی به سر می‌برد و احتمال بروز شرایطی که اجرای صحیح تعهدات قرارداد را غیرممکن کند غیرقابل پیش‌بینی است (به فرض اینکه شرکت ایرانی باید کالا را در ایتالیا تحویل بگیرد اما به علت انسداد در حمل‌و‌نقل قادر به انجام این کار نباشد).

۶- جمع‌آوری و حفظ هرچه بیشتر مستندات در مورد وضعیت اپیدمی، اثرات آن و... شامل مقاله‌ها، گزارش‌ها و خدمات خبری و سایر موارد مشابه، که ممکن است روزی در صورت اختلاف حقوقی موردنیاز باشد.