در سطح کلان اقتصادی، جنبه‌های رفاه و عدالت توزیعی رشد اقتصادی با معیارهای مختلفی نظیر درآمد سرانه، ضریب جینی، نسبت دهک‌ها و شاخص رفاه اجتماعی سنجیده می‌شود. لذا باید آثار رفاهی رشد اقصادی با شاخص‌های متناسب و سازگار مورد بررسی قرار گیرد و نمی‌توان تنها با بررسی برخی از اقلام مصرفی در سبد خانوار نتیجه گرفت که آثار رشد اقتصادی در سطح خانوار احساس نمی‌شود. نکته قابل‌توجه دیگر اینکه رشد اقتصادی بر رفاه گروه‌های درآمدی و خانوار‌ها، با تاخیر اثر می‌گذارد. به‌ویژه اینکه بخش اصلی افزایش رشد اقتصادی کشور به‌ علت بهبود تولیدات بخش نفت و گاز بوده است که آثار آن با تاخیر بیشتر بر گروه‌های درآمدی پدیدار خواهد شد.

  مطابق آمارهای رسمی مرکز آمار ایران، رشد اقتصادی از ۱۳۹۹ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻤﺮ وﻟﯽ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت، مثبت بوده است. به‌نحوی‌که در سال ۱۳۹۹ نرخ رشد اقتصادی ۳.۳درصد، در سال ۱۴۰۰ بالغ بر ۴.۸درصد، در سال ۱۴۰۱ بالغ بر ۴.۹درصد و در ادامه در بهار سال جاری ۷.۹درصد رشد داشته است. این تحولات در تولید باعث شده تولید سرانه به عنوان شاخصی از رفاه جامعه که در سال‌ ۱۳۹۸ به ۸۶.۵میلیون ریال به ازای هر نفر کاهش یافته بود، بعد از این سال بهبود یافته و در سال ۱۴۰۱ به ۹۶.۳میلیون ریال به ازای هر نفر افزایش یابد. رشد هزینه‌های مصرفی بخش خصوصی به عنوان شاخص دیگری از رفاه خانوار در سال اخیر بیشتر از رشد اقتصادی کشور افزایش یافته است؛ به‌نحوی‌‌که متوسط رشد مصرف خصوصی ۹.۱درصد بوده که بیشتر از رشد اقتصادی (متوسط ۵درصدی) است. در بهار سال جاری، رشد هزینه‌های مصرفی بخش خصوصی (خانوارها) ۷.۱درصد بوده است. پس می‌توان گفت در سطح کلان اقتصادی، عملکرد متغیرها بهبود شرایط اقتصادی کشور را گواهی می‌دهند و با توجه به شرایط کشور عملکرد قابل‌قبول دارند.

شرایط مطلوب یک اقتصاد را می‌توان با رشد اقتصادی مستمر و تورم پایین توضیح داد. جهت‌گیری سیاست‌های دولت در راستای شعار سال «مهار تورم و رشد تولید» است که نشانه‌های آن در کاهش تورم نقطه‌به‌نقطه از ۵۵.۵درصد در فروردین به ۳۹.۵درصد در شهریورماه بوده و ارتقای رشد اقتصادی در فصل بهار به میزان ۷.۹درصد بوده است. ضمن اینکه موضوع بهبود شاخص‌های رفاه خانوارها و افزایش قدرت خرید آنها از سیاست‌های مورد توجه دولت است. در همین راستا در بودجه سالانه، پرداخت‌های انتقالی مختلف به خانوارها (یارانه‌های نقدی، کمک‌های نهادهای حمایتی و ...) وجود دارد که می‌تواند در بهبود مصرف و شاخص‌های رفاهی مفید باشد.  شایان ذکر است بخشی از احساس رشد یا احساس فقر، ناشی از فضای روانی و رسانه‌ای است؛ چنانچه رسانه‌ها بتوانند واقعیات متغیرهای اقتصادی را به مردم منتقل کنند، با توجه به مثبت بودن متغیرها، احساس رشد سریع‌تر حاصل می‌شود.