موضع بازار رمزارزها نسبت به ثبات مالی
هر روز خبری در مورد تغییرات ایجاد شده در این بازار به گوش میرسد و زیرساختهای مرتبط با این صنعت با سرعت متحول میشود. قانونگذاران در کشورهای غربی به دنبال یافتن راهی برای افزایش نظارت بر مبادلات انجام شده در این فضا هستند و دریافت مالیات بر ارزش مبادلات را در دستور کار خود قرار دادهاند، ولی همزمان با این تلاشهای پیگیر، شرکتها و موسسات مالی بیش از پیش رمزارزها را به عنوان پول مورد استفاده در مبادلات میپذیرند. شرکتهایی از قبیل تسلا که امکان مبادله محصولاتش با استفاده از رمزارزها را فراهم کرده است یا شرکتهای بزرگی مانند آمازون و والمارت که به دنبال راهی برای قرار دادن رمز ارزها در فهرست ارزهایی هستند که برای فروش محصولاتشان کاربرد دارد.» اما توسعه این بازار میتواند تحولات بزرگی را در اقتصاد دنیا ایجاد کند. تحولاتی که بخشی از آنها غیرقابل پیشبینی است و برخی را با توجه به سرعت بالای پذیرش رمز ارزها میتوان محتمل دانست. سازمانهای بینالمللی اقتصادی در مورد رشد سریع بازار ارزهای مجازی در دنیا هشدار دادهاند و این بازار را تهدیدی برای نظام پایدار مالی و اقتصادی دنیا میدانند. عدم دسترسی به اطلاعات مرتبط با حجم و ارزش مبادلات در این بازارها، میزان پذیرش آنها و عدم وجود اطلاعات کافی در مورد افرادی که در این زمینه فعالیت میکنند مسالهای است که باعث چالشهای اقتصادی زیادی شده است. روسای بانکهای مرکزی در کشورهای صنعتی بر این باور هستند که فقدان پشتوانه مالی برای بازار رمز ارزها خطری جدی است. در واقع ارزش این بازار به دلیل فعالیتهای سفتهبازی ایجاد شده است و ارزش واقعی برای آن نمیتوان متصور بود. موضوع نگرانکنندهتر این است که سرعت پذیرش رمزارزها در کشورهای در حال توسعه و بازارهای در حال گذار بیش از کشورهای صنعتی است. سرعت رشد مبادلات رمز ارزها در کشورهای در حال توسعه در سال ۲۰۲۱ با سرعت زیادی افزایش پیدا کرده است، این در حالی است که بررسیها نشان میدهد سطح آگاهی در مورد عملکرد این بازار در کشورهای مذکور کمتر است. پیشبینی میشود تداوم روند پذیرش رمزارزها در کشورهای دنیا تهدیدی جدی برای نظام مالی دنیا باشد. این مساله سبب میشود اقتصادهای دنیا دلاریزه شوند و شهروندان به جای پول ملی کشور خود از رمز ارزها که با واحد دلار سنجیده میشود برای خرید محصولات مورد نیاز خود استفاده کنند. حاکم شدن رمز ارزها در بازار پول کشورهای در حال توسعه باعث میشود تا قدرت بانکهای مرکزی برای اجرای سیاستهای پولی و مالی و کنترل اوضاع اقتصادی کشور کاهش پیدا کند که به دنبال خود افزایش خطرات مالی و تضعیف ثبات مالی کشورها را به همراه میآورد.