قبلا این اتفاق در کشورهایی با شرایط مشابه نظیر میانمار و سوریه تجربه شده بود و این کشورها رشد منفی ۱۰ تا ۲۰درصدی را به ثبت رسانده بودند. این اتفاق درباره افغانستان هم احتمالا خواهد افتاد؛ چراکه دیگر جریان اصلی سرمایه ورودی به این کشور شامل کمک‌های خاجی وجود نخواهد داشت. از زمان پیشروی‌های اخیر طالبان، ارزش افغانی- پول ملی افغانستان- مقابل دلار بیش از ۷درصد کاهش یافته و حالا با توجه به اخبار منع دسترسی طالبان به ذخایر ارزی افغانستان در خارج این کشور توسط آمریکا، کار برای اداره کشور سخت‌تر نیز خواهد شد. پیش‌تر سازمان ملل در گزارشی اعلام کرده بود گروه طالبان در سال حدود ۶/ ۱میلیارد دلار درآمد دارد. نظام بهداشتی که بر اثر سال‌ها جنگ تا حد زیادی با خلأهای جدی مواجه است، حالا جواب سرعت شیوع کرونا را نمی‌دهد و این ریسک وجود دارد که کرونا در افغانستان از کنترل خارج شود. فیچ در بخش دیگر گزارش خود با اشاره به ریسک‌های قدرت‌گیری طالبان برای منطقه نیز نوشته است: همسایگان افغانستان با ریسک‌هایی فوری مواجه هستند و نااطمینانی‌های ایجادشده در افغانستان باعث افزایش ریسک آنها در نظر سرمایه‌گذاران خارجی خواهد شد. از طرف دیگر این کشورها باید خود را آماده مواجهه با موج جدید مهاجران و پناهجویان کنند. افغانستان همچنین با در اختیار داشتن منابع غنی اورانیوم، بوکسیت، زغال‌سنگ، آهن، لیتیوم، کروم، روی و سولفور اهمیت زیادی برای قدرت‌های جهانی نظیر چین دارد و سرعت رشد بخش معدن این کشور در دوره طالبان احتمالا کاهش زیادی خواهد داشت.