تحقق موفق اهداف صفر خالص کربن، بدون نفت و گاز امکان‌پذیر نخواهد بود
بازی اسکاتلند در نفت دریایشمال
در جریان مبارزات انتخاباتی در اینورنس، از سوینی بارها پرسیده شد که آیا دولت وی از صدور مجوزهای جدید حفاری، اجتناب خواهد کرد. سوینی از تایید این موضوع خودداری و اعلام کرد که موضوع بسیار «پیچیده» است. وی همچنین به بی‌‌‌بی‌‌‌سی اسکاتلندنیوز گفت که می‌‌‌خواهد یک انتقال «قابل مدیریت» و «منظم» به صفر خالص کربن داشته باشد.
افق نفت و گاز دریای شمال
آینده صنعت نفت و گاز حوزه دریای شمال موضوعی است که در طول مبارزات انتخاباتی مورد بحث قرار گرفته است. کارگران می‌‌‌گویند که به ایجاد ۶۹هزار شغل با حمایت یک شرکت انرژی دولتی جدید کمک می‌‌‌کنند، اما با تایید هرگونه مجوز جدید حفاری در دریای شمال مخالف هستند. محافظه‌‌‌کاران اما، طرفدار صدور مجوزهای جدید اکتشاف هستند و می‌‌‌گویند که کارگران حامی محیط‌‌‌زیست در تقابل با صنعت نفت و گاز شکست خواهند خورد. حزب لیبرال اسکاتلند نیز اعلام کرد دولت این کشور و بریتانیا در فرآیند گذار و انتقال از سوخت‌‌‌های‌‌‌فسیلی، شکست خورده‌‌‌اند. سوینی همچنین اظهارات اخیر معاون وزیر اول خود، کیت‌‌‌فوربس را تکرار کرد. او به برنامه «زمان پرسش» بی‌‌‌بی‌‌‌سی گفت که حزب متبوعش مجوزهای جدیدی را برای حفاری در دریای شمال «مورد به مورد»، در نظر خواهد گرفت. سوینی اضافه کرد که با درخواست‌‌‌های آینده برای مجوزهای جدید حفاری نفت و گاز، باید منطقی و به دور از احساسات، رفتار شود. در جریان یک برنامه زنده در بی‌‌‌بی‌‌‌سی‌‌‌اسکاتلند، دانیل‌‌‌جانسون از جناح کارگر، دولت را متهم کرد که «تنها در جهت منافع خود گام بر می‌‌‌دارد». او گفت: «ما باید فرآیند گذار به انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر را تسریع کنیم. ما پیش از این نیز اعلام کرده‌‌‌ایم که نباید مجوز حفاری جدیدی برای نفت و گاز صادر شود.» او افزود باید اطمینان حاصل کنیم که صنعت انرژی، که البته برای اقتصاد کشور بسیار حیاتی است، در سریع‌‌‌ترین زمان ممکن متحول شده تا از این مسیر، پتانسیل دستیابی به هدف صفر خالص کربن خود را بهتر ارزیابی کنیم.
ضد‌‌‌ونقیض مواضع کارگران
اندرو‌‌‌بووی از محافظه‌‌‌کاران اسکاتلندی نیز در جریان این برنامه تلویزیونی گفت که آنها تنها حزبی هستند که از فعالیت‌‌‌های اکتشاف بخش نفت و گاز در حوزه شمال‌‌‌شرق حمایت می‌‌‌کنند. وی گفت: موضع کارگری در مورد نفت و گاز مساوی با خرابکاری اقتصادی است و امنیت انرژی ما را در معرض خطر بزرگی قرار می‌‌‌دهد. «موضع دولت تقریبا مثل روز روشن است. حزب مخالف نیز همان حزبی است که چند سال گذشته را در راستای حفظ سیاست‌‌‌های حزب‌‌‌سبز گذرانده است، بنابراین به‌‌‌صورت طبیعی، بر مخالفت تمام‌‌‌عیار با هرگونه مجوز حفاری جدید نفت و گاز اصرار داشته و بسیاری از نمایندگان مجلس را واداشته تا علیه لایحه مجوز نفت و گاز رای دهند.» کریستین‌‌‌ژاردین از حزب لیبرال‌‌‌دموکرات، در این رابطه گفت که حزب او برنامه‌‌‌‌‌‌ای جامع و ۷.۶ میلیارد پوندی برای سرمایه‌گذاری در حوزه توسعه انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر و انرژی پاک تنظیم و تدوین کرده است. او افزود: «۱۰۰هزار نفر وجود دارند که شغلشان به هر طریقی وابسته به این است که گذار منطقی انرژی را به‌‌‌درستی انجام دهیم و در انتهای مسیر، به سمت انرژی پاک‌‌‌تر حرکت کنیم. ما باید بر این مهم تمرکز کنیم که شمال‌‌‌شرق اسکاتلند به صحرای صنعتی دیگری تبدیل نشود، همان مسیری که غرب اسکاتلند پس از مرگ صنعت کشتی‌‌‌سازی، پیمود. همچنین شبیه آن در مرکز اسکاتلند با استخراج بی‌‌‌رویه از معادن اتفاق افتاد.»
بهره‌‌‌برداری از انرژی‌‌‌های سبز
حدود دو سال پیش دولت اسکاتلند از طرحی سخن گفت که بر اساس آن، میزان تولید انرژی از باد، جزر و مد و حتی تابش خورشید را به حداکثر رسانده تا این کشور به موتور تامین انرژی مورد نیاز کشورهای اروپای غربی تبدیل شود. اجرای این طرح به کشورهای اروپایی که درصدد کاهش اتکا به نفت و گاز صادراتی روسیه بوده و هستند، کمک شایانی می‌‌‌کرد. یکی از اعضای کابینه در دولت این کشور اعلام کرد که اسکاتلند به دلیل موقعیت جغرافیایی و فراوانی منابع طبیعی، نیاز چندانی به نفت و گاز وارداتی از روسیه ندارد. این در حالی است که تمامی متحدان اروپایی این کشور به صورت سنتی به منابع انرژی صادراتی روسیه نیاز دارند. وی افزود: اسکاتلند به یک انقلاب صنعتی سبز نیاز دارد تا از این طریق، انرژی تولیدی از باد، جزر و مد و حتی نیروی خورشید را به حداکثر ممکن برساند. طبیعی است هر‌چه بیشتر بتوانیم صادرات انرژی پاک را توسعه دهیم، بیشتر می‌توانیم تقاضا برای نفت و گاز صادراتی روسیه را کاهش داده و حتی کنترل کنیم.
ضمنا در اسکاتلند تقریبا ۱۰۰درصد از مجموع تقاضای برق چه در بخش خانگی و چه در حوزه صنعت، از منابع تجدیدپذیر تامین می‌شود. این کشور دارای پتانسیل بالای تولید انرژی تجدیدپذیر در سراسر اروپاست، اما واقعیت این است که هزینه‌های انتقال انرژی این کشور بسیار بالاست، امری که موجب دلسردی تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران در حوزه انرژی شده است. روسیه برای چند دهه گذشته تامین‌‌‌کننده نخست گاز طبیعی اتحادیه اروپا بوده و دو طرف ازتجارت انرژی با یکدیگرمنتفع شده‌‌‌اند. با وجود این در دوره‌‌‌هایی اختلافات گازی میان روسیه، اوکراین و اروپا بالا می‌‌‌گرفت؛ تنش‌‌‌هایی در سال‌‌‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ و پس از آن در سال‌‌‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ میلادی رخ داد که موجب ایجاد چالش‌‌‌هایی برای قاره سبز در زمینه تامین انرژی شهروندان و صنایع شد.
