حسگر بلعیدنی با عملکرد مشابه گوشی پزشکی

محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) موفق به ساخت یک حسگر در قالب یک میکروفن بسیار کوچک درون یک کپسول سیلیکونی بلعیدنی شده‏اند که می‏تواند بر عملکرد دستگاه گوارش، ضربان قلب، تنفس و ریه‏ها نظارت کند. به گزارش «ایسنا» امروزه سنجش ضربان قلب و تنفس بیمار معمولا مستلزم انواع حسگرهایی است که به‌طور مستقیم روی پوست اعمال می‏شوند، اما فناوری جدیدی که در موسسه فناوری ماساچوست اختراع شده، از یک حسگر قابل بلع برای نظارت بر تنفس و ضربان قلب از داخل دستگاه گوارش استفاده می‏کند.

ما همواره شاهد قرص‏های دوربینی بوده‏ایم که می‏تواند فیلم‏های وضوح بالا را از داخل بدن منتقل کند و این حسگر جدید یکی از آنها است که در حال حاضر توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شده است.

محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) موفق به ساخت یک حسگر در قالب یک میکروفن بسیار کوچک درون یک کپسول سیلیکونی بلعیدنی شده‏اند که می‏تواند بر عملکرد دستگاه گوارش، ضربان قلب، تنفس و ریه‏ها نظارت کند. به گزارش «ایسنا» امروزه سنجش ضربان قلب و تنفس بیمار معمولا مستلزم انواع حسگرهایی است که به‌طور مستقیم روی پوست اعمال می‏شوند، اما فناوری جدیدی که در موسسه فناوری ماساچوست اختراع شده، از یک حسگر قابل بلع برای نظارت بر تنفس و ضربان قلب از داخل دستگاه گوارش استفاده می‏کند.

ما همواره شاهد قرص‏های دوربینی بوده‏ایم که می‏تواند فیلم‏های وضوح بالا را از داخل بدن منتقل کند و این حسگر جدید یکی از آنها است که در حال حاضر توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شده است. این دستگاه با گوش دادن به ضربان قلب و عملکرد ریه‏ها، به سادگی ضربان قلب و تنفس را محاسبه می‏کند. جیووانی تراورسو، یکی از مولفان ارشد این تحقیق در موسسه فناوری ماساچوست اظهار کرد: ما از طریق خصوصیات موج صوتی که از بخش‏های مختلف دستگاه گوارش ضبط شده است، دریافتیم که می‏توانیم هم ضربان قلب و هم تعداد تنفس را با دقت و به‌خوبی اندازه‏گیری کنیم. محققان می‏گویند، این دستگاه اساسا یک میکروفن بسیار کوچک در یک کپسول سیلیکونی است که یک بیمار به‌راحتی می‏تواند آن را ببلعد.

آلبرت سوئیستون، از محققان این تحقیق اظهار کرد: یکی از مزایای استفاده از دستگاه جدید این است که ما با استفاده از این حسگر می‏توانیم هم صدای قلب و هم صدای ریه افراد را ضبط کرده و آن را برای جمع‏آوری دو نوع از اطلاعات به‌کار بگیریم. این قرص سیلیکونی شامل ابزارهای الکترونیکی برای پردازش صداهای ضبط شده و جداسازی امواج صوتی قلب و تنفس از یکدیگر و همچنین از دیگر صداهای پس زمینه که توسط بدن ایجاد می‏شود، است.

همچنین این حسگر، سیگنال‏های رادیویی بی‏سیم را به یک گیرنده خارجی در فاصله حدود ۳ متری بیمار ارسال می‏کند. به‌طور طبیعی، این دستگاه احتمالا حدود یک تا دو روز و قبل از بلعیده شدن کپسول بعدی برای ادامه نظارت، در بدن بیمار باقی می‏ماند. محققان امیدوارند این حسگر بتواند تروما را درمان و بیماری‏های مزمن را ارزیابی کند و همچنین برای نظارت بر سربازان در میدان جنگ یا بهبود آموزش ورزشی مورد استفاده قرار گیرد. این محققان همچنین طراحی حسگرهای مشابهی را برای آینده برنامه‏ریزی کرده‏اند که شرایط قلب را تشخیص می‏دهند. آنها حتی ممکن است در آینده دستگاهی ایجاد کنند که نه تنها مشکلات را شناسایی می‏کند، بلکه توانایی درمان آنها را نیز دارد. تراورسو افزود: ما امیدواریم یک روز قادر به تشخیص مولکول‏های خاص یا یک پاتوژن و سپس ارائه یک آنتی بیوتیک برای آنها باشیم.