چگونه دسترسی اپلیکیشن‏ها در اندروید 6 را محدود کنیم؟

فارنت: همزمان با عرضه اندروید ۶، کاربران دستگاه‏های سری نکسوس و البته برخی مدل‏های تولیدی اندروید وان می‏توانند از جدیدترین نسخه سیستم‏عامل اندروید استفاده کنند. به‏روزرسانی جدید بهبودهای مختلفی را علاوه بر تغییرات ظاهری به دنبال داشته که یکی از مهم‏ترین‏ آنها امکان کنترل دسترسی برنامه‏ها بر منابع مختلف سیستمی است.

در واقع روشی که رابط کاربری موجود، دسترسی برنامه‏ها را سرپرستی می‏کند به نحو چشمگیری تغییر کرده است. تا زمان اندروید لالی‏پاپ، برنامه‏های موجود در خصوص دسترسی به منابع و قسمت‏های مختلف گوشی در زمان نصب از کاربر اجازه می‏گرفتند. با این وجود در صورتی که کاربر قصد داشته باشد برنامه یادشده را نصب کند تنها یک گزینه یعنی موافقت با شرایط نمایش داده شده را در پیش خواهد داشت.

علاوه بر این در خصوص آنچه کاربر موافقت کرده و می‏تواند دسترسی به میکروفن، دوربین، موقعیت مکانی، برقراری تماس، ارسال پیامک و قابلیت‏های اینچنینی باشد، دسترسی بدون محدودیتی در اختیار گوشی هوشمند قرار خواهد گرفت که همین امر می‏تواند نگرانی‏هایی را به دنبال داشته باشد.

در اندروید ۶ دیگر خبری از سوال برنامه‏ها در خصوص مجوزهای دسترسی در زمان نصب نیست و در واقع هر زمان که برنامه‏ای نیاز به دسترسی به منابع مختلف گوشی داشته باشد، کاربر با پیغامی پرسشی در جهت اعطای مجوزها و دسترسی‏های لازم روبه‌رو خواهد شد. پس از اولین تقاضا و موافقت کاربر، این قابلیت روی گزینه Allow یا «اجازه داده شده» باقی خواهد ماند تا اینکه کاربر وضعیت یادشده را تغییر دهد. این تغییر وضعیت، موضوعی است که در ادامه به نحوه اجرای آن اشاره خواهیم کرد.

به این منظور در مرحله اول کافی است دراور نمایش هشدارها را از قسمت بالای صفحه‏نمایش به پایین بکشید و آیکون تنظیمات را لمس کنید.

حالا کافی است به زیر منوی Apps یا همان نمایش برنامه‏ها بروید و در قسمت بالا، سمت راست، گزینه چرخ دنده را به‏منظور دسترسی به تنظیمات عمومی برنامه‏ها لمس کنید. حالا گزینه

App Permissions را به‏منظور دسترسی به قسمت مجوزهای مرتبط با برنامه‏ها لمس کنید.

نهایتا در صفحه‏ بعدی می‏توانید تمامی منابع گوشی هوشمند خود را مشاهده کنید. لمس هریک از این منابع به شما نشان خواهد داد که در حال حاضر کدام برنامه‏ها به آن دسترسی دارند و در واقع در همین قسمت می‏توانید به‏طور دستی دسترسی‏ها را اضافه یا ساقط کنید.

برخی برنامه‏ها نیز از شما خواستار مجوزهایی برای تغییر تنظیمات سیستمی می‏شوند. به‏عنوان مثال برنامه Tinder تنظیمات جی‏پی‏اس دستگاه شما را هنگام اسکن برای جست‌وجوی پروفایل‏های موجود در نزدیکی شما بر روی گزینه «دقت بالا» قرار می‏دهد.

مدنظر داشته باشید که این دسترسی، از نوعی متفاوت است زیرا نه‏تنها به برنامه اجازه خواندن اطلاعات از ورودی‏های مختلف گوشی را می‏دهد بلکه نحوه عملکرد قابلیت‏های مختلف را نیز تغییر می‏دهد و از همین رو اگر از اهمیتی بالاتر برخوردار نباشد، می‏توان ارزش و اهمیتی مشابه برای آن قائل شد.