محمدرضا حدادی* با گذشت یکی دو سال از تحریم‌های گسترده غرب به نظر می‌رسد این تحریم‌ها تاثیر چندانی بر دستیابی کشورهای غربی به اهدافشان نداشته است و باعث تغییرات مورد نظر غرب نشده است. اما این تحریم‌ها به اذعان بسیاری از مسوولان نظام تاثیرات مخرب زیادی را بر زندگی روزمره مردم، اقتصاد کشور، محیط کسب‌وکار و فعالیت‌های اقتصادی گذاشته است. درست است که تحریم اقتصادی نتوانسته کشور را از تامین نیازمندی‌های اصلی وارداتی خود محروم کند، ولی کشور در فرآیند توسعه و تولید، صادرات انواع تولیدات و خدمات نرم‌افزاری و مهندسی و به دنبال آن اشتغال‌زایی و جلوگیری از مهاجرت متخصصان بیشترین ضربات را متحمل شده است. به بیان ساده تحریم اقتصادی درآمدزایی و تولید ثروت را نشانه گرفته است نه راه خرج کردن منابع را. صنعت فناوری اطلاعات کشور به خصوص بخش خصوصی نیز همچون سایر بخش‌های اقتصادی دچار آسیب‌های جدی شده است. به طوری که بسیاری از بخش‌های این صنعت یا متوقف و تعطیل شده‌اند یا بسیار کوچک شده و با کمترین ظرفیت خود مشغول فعالیت هستند. بسیاری از شرکت‌های حوزه فاوا به سختی در حال فعالیت هستند و با مشکلات بسیار زیادی دست به گریبانند که بسیاری از آنها مستقیم یا غیرمستقیم تحت تاثیر تحریم‌های اقتصادی است. در منطق اقتصاد آزاد که کشورهای غربی جلودار آن هستند محدودیت‌ها یا تحریم اقتصادی هیچ جایگاهی ندارد. سیاستی که باید در خدمت صلح و گسترش روابط اقتصادی و تعاملات بین‌المللی باشد اساسا نباید از اقتصاد به عنوان یک ابزار سیاسی برای فشار بر ملت‌ها استفاده کند و از این حیث منطق تحریم زیر سوال می‌رود. از دیگر سو تحریم‌ها خود باعث عدم دسترسی آزاد به اطلاعات شده و تاثیرات سوئی را در توسعه جامعه اطلاعاتی بر جای می‌گذارد که این خود با ادعاهای کشورهای غربی مبنی بر آزادی دسترسی به اطلاعات در تناقض است. حال در شرایط بعد از انتخابات خردادماه که رویکرد تدبیر و اعتدال با نقش آفرینی مردم و به‌ویژه فعالان اقتصادی و صنفی به پیروزی رسید حق است صاحبان کسب و کار نقش خود را از جهت تاثیر گذاری بر روابط بین‌المللی نیز ایفا کنند. پسندیده است که جامعه مدنی برای افکار عمومی در دنیا روشن نماید که سیاست تحریم هرگز در دنیا موفق نبوده است، همان‌طور که در کره شمالی، کوبا، عراق و سایر کشورها موفق نبوده است. آیا تحریم‌های بین‌المللی بر این کشورها باعث نشده است که گردش اطلاعات در آنها با مشکلات زیادی مواجه شود و در بسیاری از موارد مانند کره شمالی حتی متوقف شود. متضرر اصلی شرایط تحریم، مردم، کسب‌وکارها، فعالان اقتصادی و فعالان جامعه مدنی هستند. اکنون که به همت مردم بارقه هایی از امید در تغییر شرایط داخلی با استفاده از انتخابات خردادماه حاصل شده است، و احساس مشترکی در مردم ایجاد شده است، بهترین زمان برای اعتراض مدنی به تحریم‌های اقتصادی غرب علیه ایران است. شایسته است فعالان مدنی در حوزه صنعت فاوا که نه‌تنها نقش مهمی در اقتصاد کشور دارد، بلکه تاثیرات بسیار زیادی را بر گردش آزاد اطلاعات و توسعه جامعه اطلاعاتی دارد، گرد هم آمده و با تعامل با سایر سازمان‌های مردم نهاد بین‌المللی اقدام به اعتراض و تشکیل یک کمپین بین‌المللی علیه تحریم نمایند. بنابراین اینجانب به عنوان یکی از اعضای این صنعت پیشنهاد می‌کنم که کلیه تشکل‌های فناوری اطلاعات اعم از سازمان نظام صنفی رایانه‌ای، اتحادیه فناوران و تشکل‌های موجود در اتاق بازرگانی و کلیه انجمن‌های فعال در صنعت فناوری اطلاعات به صورت یکپارچه اولا یک بیانیه مشترک در اعتراض به تحریم‌های اقتصادی صادر کنند و ثانیا اعتراض خود را نسبت به این تحریم‌ها با کلیه سازمان‌های بین‌المللی که مخاطب این بخش هستند مطرح نمایند. باید بدانیم که افکار عمومی در دنیای غرب بسیار تاثیر گذار است و تشکیل یک کمپین قوی در افکار عمومی و به‌رغم مخالفت دولت‌ها؛ می‌تواند در حل بسیاری از مسائل تاثیرگذار باشد. با این اقدام دولت آینده را نیز حمایت کرده تا به اهدافی که به آنها رای داده‌ایم دست یابد و از طرف دیگر شاید این موضوع همگرایی و همبستگی بیشتری را در صنعت فناوری اطلاعات ایجاد نماید. * عضو هیات‌مدیره نظام صنفی رایانه‌ای تهران