گزارشی در خصوص وضعیت ADSL در ایران
افزایش سرعت توسعه بیشتر
بازار دیجیتال- در دنیای کنونی میزان دسترسی به اینترنت نشانگر میزان توسعهیافتگی کشورها به شمار میآید و در این میان سرعت دسترسی به این شبکه جهانی از اهمیت و تاثیر فراوانی برخوردار است. تکنولوژیAsymmetric Digital Subscriber Line (ADSL) پاسخی است به آنهایی که به سرعت احتیاج دارند و روشهای دسترسی به اینترنت با استفاده از مودم و خط تلفن با سرعت پایین را کنار گذاشتهاند. ADSL تکنولوژی نسبتا جدیدی است که طی سه سال گذشته توسط شرکتهای ارائهدهنده اینترنت پرسرعت (PAP) از طریق بستر کابلهای تلفن موجود در کشور راهاندازی شده است.
برای داشتن یک اتصال ADSL کاربر در محل زندگی یا کار خود نیاز به یک مودم ویژه دارد و پس از برقراری ارتباط هزینه ثابت خط ADSL را به شکل ماهانه و با توجه به پهنای باند دریافتی پرداخت میکند.
در استفاده از ارتباط ADSL ارتباط تلفنی کاربر آزاد و در دسترس است (خط تلفن اشغال نیست) و هزینهای برای تلفن محاسبه نمیشود.
به طور کلی خدمات دسترسی به اینترنت پرسرعت که هماکنون از سوی 8شرکت PAP ارائه میشود، امکان کارآمدی است که کاربران را قادر میسازد با استفاده از خط تلفن، کامپیوتر و یک مودم ADSL بدون اشغالی خط تلفن به صورت دائمی و با سرعت بالا به اینترنت متصل شوند.
وضعیت ADSL در ایران
از عرضه اینترنت پرسرعت بیش از دو سال در کشور میگذرد و این در حالی است که استقبال چندانی از این سرویس صورت نگرفته است.
عدم فرهنگسازی توسط دولت به منظور استفاده کاربران از اینترنت پرسرعت و دسترسی سریع آنها به اطلاعات به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار بر بازار این سرویس به شمار میآید، در حالی که دولت با عملکرد خود و وزارت ارتباطات و سازمان رگولاتوری نیز از طریق تدوین قوانین مختلف و یا عدم همکاری لازم با بخش خصوصی طی سالهای گذشته از رشد این تکنولوژی و فراگیر شدن آن در کشور کاستهاند.
از سویی دیگر بستر ارتباطی نامناسب در کشور و مشکلات زیرساختی مخابرات موجب کاهش کیفیت سرویسهای ADSL در کشور شده است.
تا جایی که طبق گفته کارشناسان این سرویسها از استانداردهای لازم برخوردار نیستند.
سیاستهای غلط اجرا شده در برابر PAPها و پهنای باند گران تمام شده برای PAPها همگی موجب کاهش کیفیت ADSL شدهاند.
اکثر کاربران که طی این سالها اقدام به خرید ADSL کردهاند، پس از تجربهای که داشتهاند متوجه نامناسب بودن این سرویس شدهاند و به گفته فعالان بازار اینترنت تجربه ناخوشایند این دسته از کاربران اینترنت در کشور بر کاهش استقبالی که چندان چشمگیر هم نبوده، تاثیر فراوانی گذاشته است.
به گفته علمی دبیر انجمن شرکتهای اینترنتی تنها 8 تا 9درصد کاربران اینترنت در کشور از اینترنت پرسرعت ADSL استفاده میکنند و این در حالی است که میزان کاربران ADSL نیز رو به کاهش است.
طبق آخرین آمار منتشر شده از سوی واحد اطلاعات اقتصادی اکونومیست در خصوص آمادگی دیجیتالی ۶۹ کشور دنیا، ایران با ۴ پله سقوط نسبت به سال گذشته رتبه ۶۹ را کسب کرده است.
در این رتبهبندی یکی از شاخصهای مهم دسترسی به اینترنت پرسرعت است که با توجه به وضعیت کنونی اینترنت در ایران، دستیابی به رتبه آخر چندان دور از انتظار نیست.
ADSL، مخابرات، PAPها
طبق برنامه چهارم توسعه میبایست 5/1میلیون پورت اینترنت پرسرعت تا سه سال دیگر در کشور راهاندازی شود.
در این میان ۱۲شرکتی که توانستند با گذاردن ۵/۱میلیارد تومان وثیقه نزد وزارت ICT مجوز لازمه را دریافت کنند، میبایست طی سه سال گذشته حدود ۲۵۰هزار پورت اینترنت پرسرعت را راهاندازی میکردند که از میان آنها مجوز ۲شرکت به علت عدم تحقق به موقع تعهدات لغو شد.
از بین 10شرکت دیگر نیز 2شرکت غیرفعال و از 8شرکت باقیمانده تنها 4شرکت در تهران به ارائه سرویس میپردازند.
در حقیقت ۸شرکت PAP به عنوان بخشخصوصی در کشور در حال ارائه سرویس ADSL هستند و این در حالی است که سرویسدهی آنها مبتنی بر بسترهای مخابراتی دولت است.
یکی از دلایل مهم دیرکرد PAPها در اجرای تعهداتشان نیز عدم همکاری مخابرات در ارائه فضای مخابراتی مورد نیاز آنها بود و از سویی دیگر نیز این شرکتها با وضعیت نامناسب بستر مخابراتی و کابلهای تلفن در سطح شهر مواجه بودند که البته هنوز این مشکلات ادامه دارد.
در این میان وفا غفاریان رییس هیاتمدیره شرکت مخابرات ایران از اواخر سال ۸۵ سخن از برنامه این شرکت برای ارائه اینترنت پرسرعت دولتی کرده است که این مساله نیز نشانگر تاثیر دولت بر موضوع راهاندازی و توسعه ADSL در کشور است.
آنچه زبان کارشناسان را به انتقاد گشوده است این سوال است که چگونه دستگاهی که بهرغم وظیفه اصلیاش به فرآیند گسترش این فناوری تاکنون کمکی نکرده است، اکنون خود قصد ارائه مستقیم این سرویس را گرفته است؟
و این در حالی است که ورود دولت به این حوزه برخلاف سیاستهای اصل ۴۴ قانون اساسی مبنی بر خصوصیسازی و کاهش تصدی دولت به شمار میرود.
و باز هم گفتههای سلیمانی وزیر ارتباطات مبنی بر محدودیت در ارائه اینترنت به کاربران با سرعت بیش از kbا128 موجب انتقاد کارشناسان به تاثیر این دستورالعمل در عدم تحقق دسترسی کاربران کشور به تکنولوژی روز دنیا شد.
اخیرا نیز مرکز پژوهشهای مجلس از سلب ابتکار عمل بخش غیردولتی در بخش خدمات اینترنتی انتقاد کرده است و علت آن را تثبیت حضور دولت در امر تامین، توزیع و عرضه خدمات اینترنتی دانسته است.
مشکلات کاربران و PAPها
به گفته دبیر انجمن شرکتهای اینترنتی بستر ارتباطی نامناسب یکی از مهمترین مشکلات توسعه اینترنت پرسرعت در کشور است.
چنانچه به علت بستر مخابراتی نامناسب بسیاری از شرکتهای PAP بهرغم آمادگی برای ارائه سرویس قادر به راهاندازی آن در برخی کوچهها و محلههای موجود در یک منطقه نیستند، حتی در برخی خیابانها و کوچههای تهران تنها چند خانه امکان دریافت ADSL دارند. یکی دیگر از مشکلات PAPها که ضرر آن به طور مستقیم متوجه مصرفکنندگان و کاربران ADSL شده موضوع پهنای باند و قیمت بالای آن است.
به علت گران بودن پهنای باندی که به شرکتهای PAP عرضه میشود و ظرفیت نامناسب بسترهای مخابراتی در کشور، این سرویسدهندگان با تقسیم کردن پهنای باند میان چندین کاربر عملا از کیفیت واقعی این خطوط میکاهند تا بتوانند تعداد کاربران بیشتری را تحت پوشش قرار دهند.
به همین دلیل اغلب کاربران این گلایه و اعتراض را به شرکتهای خدمات دهنده وارد می کنند که معمولا در برخی ساعات پر ترافیک، سرعت اینترنت پر سرعت گاه تا حد سرعت اینترنت Dial up پایین میآید. افت کیفیت ADSL به علت تقسیم شدن پهنای باند میان کاربران نشان دهنده فقدان استاندارد در ارائه خدمات اینترنتی در کشور نیز است.
این استاندارد نه در رابطه میان مخابرات و شرکتهای خدمات دهنده و نه در رابطه میان شرکتها و کاربران دیده نمی شود.
آغاز شکلگیری فرهنگ ADSL
بخشی از عدم استقبال از سرویس ADSL طی سالهای گذشته از سوی کاربران خانگی به علت گران بودن این سرویس بوده است.
اما تبلیغات صورت گرفته از سوی PAPها و افزایش آگاهی مردم به رغم محدودیتهای اعمال شده در این حوزه همگی موجب آغاز موج جدیدی از درخواستهای کاربران برای دریافت ADSL شده است.
در این گزارش جدولی در خصوص متوسط قیمت سرویسهای ADSL با سرعتهای مختلف ارائه شده است.
با توجه به این که هر یک از PAPها در چند منطقه تهران به صورت اختصاصی سرویسدهی میکنند، لازم است تا کاربر براساس محل کار یا زندگی خود برای دریافت سرویس به شرکت ارائه دهنده سرویس مراجعه کند.
در این میان نیز مسالهای که از سوی کاربران مورد انتقاد قرار گرفته عدم قدرت انتخاب است، چنانچه اگر از سرویس ارائه شده از سوی یک شرکت PAP راضی نباشند قادر به تغییر سرویس دهنده نیستند و به اجبار باید کاربر ADSL همان شرکت باقی بمانند.
ارسال نظر