پروژه لینوکس فارسی از بهمن‌ماه سال ‌‌١٣٨١ با انعقاد قرارداد مدیریت پروژه میان مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات پیشرفته شریف و شورای‌عالی انفورماتیک و با حمایت شورای‌عالی ‌اطلاع‌رسانی آغاز شد و قرار بود در طول سه‌ سال به سرانجام برسد. اما با گذشت چند سال و ادامه‌ فعالیت این طرح در مرکز تحقیقات مخابرات ایران همچنان خروجی نهایی این طرح مشخص نیست و ظاهرا ‌نتیجه قابل قبولی نداشته است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان، بسیاری از کشورهای جهان از قبیل آلمان، انگلستان، چین، کره و ژاپن، سیستم‌های عامل‌ خود را به‌ سمت لینوکس انتقال داده‌ و به بومی‌سازی آن پرداخته‌اند و حتی استفاده از این سیستم‌ عامل در مدرسه‌های این کشورها در حال گسترش بوده و با برنامه‌ای مشخص به تربیت افراد آشنا با این سیستم عامل مشغولند. در ایران نیز بنا به این ضرورت‌ها بود که طرح ملی لینوکس فارسی یا طرح ملی نرم‌ افزارهای‌ آزاد/متن‌باز تعریف و گام‌هایی در این جهت برداشته شد اما متاسفانه به فراموشی سپرده شد. این در حالی است که مدیریت این پروژه‌ در سال گذشته تاخیر در واگذاری بودجه هر ساله این پروژه را از جمله دلایل ناتمام ماندن آن پس از سه ‌سال مطرح کرده و از سوی دیگر نیز در همان سال مدیریت این پروژه گزارش عملکرد سه‌ ساله‌ای را اعلام کرد. در این گزارش ‌پیش‌بینی شده است که تا سال ‌‌١٣٨٦ فعالیت‌های اصلی طرح، یعنی پشتیبانی فنی از زبان فارسی در سیستم عامل لینوکس در سمت کاربر نهایی (در صورت تامین اعتبارات مورد نیاز) پایان یابد.این در حالی است که در سه سال گذشته حدود ‌‌٩٥٥‌میلیون تومان برای اجرای ‌‌٣٤ پروژه از محل اعتبارات شورای‌عالی انفورماتیک و شورای‌عالی اطلاع‌رسانی هزینه شده است. اما پس از آنکه حمایت از این پروژه زیر نظر مرکز تحقیقات مخابرات ایران قرار گرفت در نهایت سرانجام این طرح به طور مشخص اعلام نشد، و کمال محامدپور، سرپرست مرکز تحقیقات مخابرات ایران، درباره سرانجام پروژه لینوکس فارسی یا نرم افزارهای آزاد/متن باز اظهار کرد: به طور کلی در سال گذشته در مرکز تحقیقات مخابرات ایران فضا را آماده کردیم تا بحث لینوکس و نرم افزارهای متن باز در کشور باز شود اما برای امسال این پروژه در اولویت مرکز تحقیقات مخابرات ایران نیست. وی در پاسخ به این پرسش که چرا پس از گذشت چند سال‌ هنوز خروجی این طرح به طور کامل مشخص نیست و سیستم عامل لینوکس فراگیر نشده است، گفت: اصولا در دنیا این طور نیست که تنها روی یک نرم‌افزار عمل شود و حتی در کشورهای صنعتی از همه آنها استفاده می‌شود و در واقع یک نوع بازار رقابت میان آنها وجود دارد و از این‌رو در کشور ما نیز نمی‌توان تنها بر روی یک سیستم عامل تاکید کرد،‌ اما به عنوان یک دانش فنی ضروری است که به آن پرداخته شود. به گزارش ایسنا، با تمام این اوصاف این سوال همچنان وجود دارد که آیا با توجه به اینکه توسعه نرم‌افزارهای آزاد/متن ‌باز به عنوان یک ضرورت در دنیای امروز به شمار می‌آید، نباید به طور جدی به فراگیری آنها در کشور پرداخت و نگاهی وسیع‌تر از اجرای یک پروژه یا طرح به آن داشت؟! آیا این طرح مانند دیگر طرح‌های فناوری اطلاعات سرگردان در نهادهایی مانند شورای‌عالی فناوری اطلاعات، شورای‌عالی اطلاع‌رسانی و یا شورای‌عالی انفورماتیک تحت تاثیر برخی اظهارات غیر کارشناسی قرار نگرفته است؟