بر اساس گزارش اتحادیه جهانی مخابرات، نابرابری جهانی بسیاری از نظر هزینه دسترسی به اتصال اینترنت پرسرعت ثابت وجود دارد. به گزارش ایسنا، سه بازار آسیایی در میان پنج اقتصاد برتر جهان که ارزان‌ترین دسترسی به پهنای باند ثابت در سال ۲۰۰۹ را داشتند، قرار دارند.

ماکائو که سرویس پهنای باند ثابت آن ۳/۰ درصد متوسط درآمد ماهانه یک شهروند قیمت دارد، ارزان‌ترین در جهان است؛ این منطقه ویژه اداری چین، در سال گذشته ضریب نفوذ پهنای باند ۴۲/۲۳ درصد داشت.

هنگ‌کنگ که منطقه ویژه اداری دیگر چین است و دسترسی به پهنای باند در آن ۴۹/۰ درصد دستمزد ماهانه یک شخص قیمت دارد، در مکان سوم قرار دارد، اما در زمینه دسترسی، هنگ کنگ با ضریب نفوذ ۳۴/۲۹ درصد در جایگاه نخست قرار گرفته است.

سنگاپور با ۵۸/۰ درصد دستمزدهای ماهانه برای دسترسی ارزان در مکان پنجم قرار داشته و در زمینه دسترسی، ضریب نفوذ ۷۱/۲۳ درصد دارد.

رژیم صهیونیستی و آمریکا با قرار گرفتن در مکان‌های دوم و چهارم، پنج اقتصاد برتر جهان که ارزان‌ترین دسترسی به پهنای باند را دارند، کامل کردند. هزینه دسترسی به پهنای باند ۳۳/۰ درصد حقوق ماهانه در رژیم صهیونیستی و ۵/۰ درصد متوسط حقوق ماهانه در آمریکا است.

بر اساس گزارش ITU، از سوی دیگر پرهزینه‌ترین مکان دسترسی به پهنای باند ثابت در جهان جمهوری آفریقای مرکزی بود که هزینه دسترسی به پهنای باند ثابت در آن حدود ۴۰ برابر درآمد ماهانه است.

اتیوپی که هزینه دسترسی به پهنای باند آن تقریبا ۲۱ برابر متوسط حقوق ماهانه است، در مکان دوم قرار گرفت، اما تنها کمتر از یک درصد جمعیت اتیوپی از اینترنت استفاده می‌کنند که نسبت کاربران این کشور را یکی از پایین‌ترین‌ها در جهان می‌کند. نیجر نیز در زمینه استفاده از فناوری‌های ارتباطی که شامل خطوط ثابت و سیار است، گران‌ترین کشور جهان به شمار می‌رود. قیمت میانگین برای پرداخت یک اتصال پهنای باند در برخی از کشورها موجب رونق ضعیف اشتراک شده و در نتیجه آن ITU ضریب نفوذ پهنای باند ثابت را در بسیاری از کشورهای جهان که هزینه دسترسی در آنها بیش از صد در صد گران‌تر از متوسط درآمد ماهانه است، پایین یک درصد برآورد کرده است. هند به عنوان مثال با اینکه هزینه دسترسی پهنای باند در آن کمتر از ۸۴/۵ درصد درآمد ماهانه است، ضریب نفوذ کمتر از یک درصد دارد.