مارک اندرسن، عضو هیات‌مدیره اچ‌پی

قسمت اول

همکاران سیستم- شرکت هیولت پاکارد (که من عضو هیات‌مدیره‌اش هستم) اعلام کرد، در حال بررسی است که کسب‌وکار کامپیوترش را به نفع سرمایه‌گذاری بیشتر در صنعت نرم‌افزار کنار بگذارد، صنعتی که امکان رشد بیشتری در آن می‌بیند... گوگل نیز دارد برای خرید موتورولا، شرکت سازنده گوشی‌های تلفن همراه خیز برمی‌دارد [گوگل هفته گذشته این کار را کرد‍]. هر دو حرکت دنیای فناوری را شگفت‌زده کرده است. اما هر دوی این تلاش‌ها در یک جهت هستند و طبق یک روند پیش می‌روند، روندی که مرا به‌رغم بحران‌های اخیر در بازار سهام، به رشد آینده اقتصاد آمریکا و جهان خوش‌بین کرده است. به طور خلاصه باید بگویم نرم‌افزار دارد دنیا را می‌بلعد.

حالا که بیش از ۱۰ سال از اوج حباب دات‌کام در دهه ۹۰ گذشته، ده‌ها شرکت اینترنتی جدید مانند فیس‌بوک و توییتر با شاخص‌های مالی در حال رشد و حتی IPO هر از چند گاه موفق، موضوع بحث و جدل در سیلیکون‌ولی شده‌اند. هنوز زخم دوران اوج سایت‌هایی مانند Webvan و Pets.com در روح و روان سرمایه‌گذاران تازه است و این سوال برایشان پیش می‌آید: «آیا این یک حباب خطرناک جدید نیست؟» من، همراه با دیگران، نظری متفاوت دارم. (من یکی از موسسان و شریک شرکت سرمایه‌گذاری اندرسون-هوروویتس هستم که در شرکت‌های فیس‌بوک، گروپن، اسکایپ، توییتر، زینگا، فوراسکوار و شرکت‌های دیگر سرمایه‌گذاری کرده است. من خودم شخصا در لینکداین هم سرمایه‌گذاری کرده‌ام). به اعتقاد ما بسیاری از شرکت‌های اینترنتی جدید، کسب و کاری واقعی، با رشد بالا، حاشیه سود بالا، و قویا قابل دفاع پدید آورده‌اند.

همان‌طور که نسبت‌های سود به درآمد شرکت‌های عمده فناوری نشان می‌دهد، بازار سهام در واقع از تکنولوژی متنفر است. به عنوان مثال، نسبت قیمت سهم به سود سهم (P / E) اپل حدود ۲/۱۵ است، که به رغم سودآوری بسیار زیاد اپل و موقعیت مسلطش در بازار، تقریبا مشابه متوسط کل بازار سهام است. اپل در چند هفته اخیر از لحاظ سرمایه بازار بزرگترین شرکت آمریکا شد و از اکسون موبیل پیشی گرفت. اغلب می‌گویند وقتی که همه مردم دائم فریاد می‌زنند «حباب»، احتمالا حبابی در کار نیست. نظر من این است که ما در میانه تغییر تکنولوژیکی و اقتصادی چشمگیر و گسترده‌ای هستیم که در آن شرکت‌های نرم‌افزاری بخش بزرگی از اقتصاد را تسخیر خواهند کرد.

روز به روز کسب‌وکارها و صنایع عمده‌ بیشتری با نرم‌افزار پیش می‌روند و اساسا به عنوان خدمات آنلاین عرضه می‌شوند: از سینما تا کشاورزی و دفاع ملی. بسیاری از شرکت‌های برنده شرکت‌های فناوری کارآفرین مدل سیلیکون‌ولی هستند که به ساختارهای صنایع جاافتاده یورش می‌برند و آنها را برمی‌اندازند. انتظار من این است که در طول۱۰ سال آینده بسیاری از صنایع دیگر توسط نرم‌افزار سرنگون شوند که در این امر شرکت‌های جدید سیلیکون ولی نقش خواهند داشت. چرا این اتفاق اکنون می‌افتد؟

شش دهه پس از انقلاب کامپیوتر، چهار دهه پس از اختراع ریزپردازنده و دو دهه بعد از ظهور اینترنت، در نهایت همه فناوری‌های لازم برای تغییر و تحول صنایع از طریق نرم‌افزار فراهم شده است و می‌تواند در مقیاسی وسیع در سطحی جهانی عرضه شود.

منبع: The Wall Street Journal