برای این منظور آنها چند شبکه عصبی را توسعه دادند که قابلیت ایجاد شناسایی تغییرات نامحسوسی ناشی از تاثیرات ابتلا به ویروس کرونای جدید را دارد. یکی از شبکه‌های عصبی قدرت صوتی فرد را می‌سنجد و دیگری وضعیت احساسی را رصد می‌کند که نشان‌دهنده زوال عصبی است مانند افزایش ناامیدی و سومین شبکه عصبی تغییرات در عملکرد سیستم تنفسی را رصد می‌کند. اطلاعات به دست آمده از این سیستم‌ها در الگوریتمی به کار گرفته می‌شود که تحلیل ماهیچه‌ای (سرفه‌های ضعیف‌تر) را کنترل و چشم‌اندازی کامل‌تر از سلامت فرد فراهم می‌کند.

سیستم هوش مصنوعی در تست‌های اولیه بسیار کارآمد است. پس از آنکه محققان این مدل را روی هزاران مدل سرفه و نمونه دیالوگ آزمایش کردند، فناوری مذکور توانست با دقت ۵/ ۹۸ درصد سرفه‌های افراد مبتلا به کووید-۱۹ را تشخیص دهد. این سیستم ۱۰۰درصد مبتلایان به این بیماری که نشانه‌ای در آنها رصد نشده بود را نیز شناسایی کرد.

البته چنین سیستمی محدودیت‌هایی نیز دارد. این فناوری برای تشخیص مبتلایان به کووید-۱۹ که نشانه‌های آشکار دارند، توسعه نیافته زیرا ممکن است این افراد دارای بیماری‌های پس‌زمینه‌ای یا شرایطی باشند که رفتار مشابهی ایجاد می‌کند. هرچند این سیستم برای شناسایی کووید-۱۹ توانمند است اما باز هم نمی‌توان فقط با تکیه بر شناسایی آن به‌طور قطعی ابتلای فرد به کووید-۱۹ را تایید کرد.