طبق گزارش منتشر‌شده در وب‌سایت «ورج»، حسگر اکسیژن اپل‌واچ سری‌۶ این کار را از طریق مانیتورینگ مچ‌دست انجام ‌‌می‌دهد، این در حالی است که در اغلب دستگاه‌‌‌‌های پزشکی سنجش اکسیژن، از انگشت فرد برای این کار استفاده ‌‌می‌شود که از دقت به مراتب بالاتری برخوردار است.

این فناوری جدید به‌کار رفته در اپل‌واچ، پیشتر در محصولات شرکت‌‌های رقیبی همچون فیت‌بیت و گارمین نیز استفاده شد. اپل در این‌باره ‌‌می‌گوید که فناوری مذکور ‌‌می‌تواند اطلاعات بیشتری را درخصوص سلامت کلی افراد، در اختیارشان قرار دهد. واقعیت این است که سنجش میزان اکسیژن خود، کار راحتی نیست. این دستگاه‌‌‌‌ها، نور مادون‌قرمز و قرمز را به انگشت فرد ساطع ‌‌می‌کنند. هموگلوبین‌‌‌‌های اکسیژن‌دار نور مادون‌قرمز بیشتری را جذب ‌‌می‌کنند و هموگلوبین‌‌‌‌های فاقداکسیژن، نور قرمز را جذب ‌‌می‌کنند.

حال نکته‌ و تفاوتی که وجود دارد این است؛ دستگاه‌‌‌‌هایی که روی مچ نصب ‌‌می‌شوند، همانند اپل‌واچ تنها ‌‌می‌توانند از طریق مچ‌دست میزان اکسیژن خون را اندازه‌گیری کنند، درحالی‌که تراکم خون در مچ دست، به کمتر از تراکم خون در انگشت است، بنابراین نمی‌توان انتظار ارائه اطلاعات دقیقی را از میزان اکسیژن خون توسط دستگاه‌‌‌‌هایی همانند اپل‌واچ داشت.

از طرفی دیگر، اپل‌واچ به‌جای اندازه‌گیری نور، شکست نور مادون‌قرمز و قرمز را اندازه‌گیری ‌‌می‌کند. این روش از دقت کمتری برخوردار است و بنابراین نتیجه چندان قابل‌اعتماد نخواهد بود. تحقیقات متعدد نشان ‌‌می‌دهد که نور‌های خارجی ‌‌می‌توانند بر نتایج اندازه‌گیری سطح اکسیژن خود از روش شکست نور تاثیر بگذارند.

اگرچه شاید در آینده تغییرات زیادی را در اپل‌واچ شاهد باشیم و این سنسور بتواند نتایج به‌مراتب دقیق‌تری را ارائه دهد اما در حال‌حاضر، نمی‌توان به اطلاعات این سنسور به‌طور کامل اعتماد کرد. البته اپل نیز این مساله را قبول دارد و در مراسم اخیر خود، هیچ اشار‌ه‌ای به دقت پزشکی این فناوری نکرد اما با این حال، باید کاربران را از نقاط‌ضعف این قابلیت مطلع ‌‌می‌کرد چراکه قطعا برخی از کاربران تنها به امید بهره‌مندی از چنین قابلیت‌‌‌‌هایی در دوران همه‌گیری کرونا، به خرید اپل‌واچ سری‌۶ ترغیب ‌‌می‌شوند.