یک میلیارد هزینه راه اندازی هر تالار
در این مدت بیش از ۴۰ هزار نفر بیکار شدند که بیشتر آنها خانمهای سرپرست خانوار و از پایینترین دهکهای جامعه بودند. ابراهیمینیا تصریح کرد: وقتی تمام صنفها باز هستند و فعالیت میکنند چرا ما باید تعطیل باشیم، آیا با تعطیلی صنف ما مراسم تولد، عروسی، عزا یا همایشها متوقف شده؟ اگر آقایان دغدغه انتقال بیماری را دارند که الان وضعیت بدتر است؛ چون تالار و سالنی وجود ندارد مردم مجبور هستند مراسم خود را در کافیشاپها یا رستورانها یا زیرزمین بگیرند و جمعیت فشردهتر خواهد بود . رئیس اتحادیه تالارهای پذیرایی با اشاره به مشکلات بازگشایی مجدد گفت: اکنون که قرار بر بازگشایی است هر تالاردار باید نزدیک به یک میلیارد هزینه کند که اکثر همکاران من این توانایی را ندارند. هیچ تسهیلاتی هم تا حالا به اعضا تعلق نگرفته و این مشکل ما را بیشتر کرده است. دولت اگر به دنبال بازگشت به کار این ۴۰ هزار نفر است باید تسهیلاتی با شرایط ویژه بدهد؛ به طور مثال بازپرداخت این تسهیلات حداقل بعد از یکسال تنفس باشد. واحدی که یکسال تعطیل بوده و درآمدی نداشته اگر بتواند نقدینگی اولیه را فراهم کند و با یکسوم یا نصف ظرفیت کار کند دیگر چیزی نمیماند که بتواند سود تسهیلات بدهد. صنف ما تنها صنفی است که در کشور یکسال تمام تعطیل بوده و ما انتظار داریم که نگاه دولت به ما ویژه باشد و سیاستهای حمایتی خاصی برای ما درنظر گرفته شود.