سالمرگ مخترع ضبط صوت
در این صدای ضبط شده، قطعه کوتاهی از یک آهنگ محبوب فرانسوی با عنوان «در روشنایی ماه» خوانده می‌شود که با دستگاهی که تنها می‌توانست صدا را ضبط کند و توانایی پخش آن را نداشت، ضبط شده است. این قطعه ضبط شده ۱۰ ثانیه‌ای اثر «ادوارد - لئون اسکات دو مارتین ویل» است. دستگاه این مخترع از شیپوری ساخته شده است که به قلم فلزی متصل شده و این قلم امواج صوتی را روی برگه‌های کاغذی که با دود یک چراغ روغنی سیاه می‌شوند، حک می‌کند. به هر حال این دستگاه توانایی بازتولید و پخش صدا را ندارد، شاید به این دلیل که اسکات تصور می‌کرده است فونوگرافش باید تنها همانند یک سیستم آرشیوسازی عمل کند. دانشمندان آمریکایی موفق شدند با کمک یک قلم مجازی این صدا را به‌صورت دیجیتال بازسازی کنند. توماس ادیسون هم در ۲۱ نوامبر ۱۸۷۷ یعنی ۱۷ سال پس از اسکات دستگاه ضبط صدایی را اختراع کرد که به نوعی تکمیل‌کننده دستگاه اسکات بوده و مزیت اصلی اش این بوده که می‌توانست صدای ضبط شده را پخش کند. موزه ملی تاریخ آمریکا، حدود ۴۰۰ فونوگراف در اختیار دارد که توسط محققان آن زمان از جمله الکساندر گراهام بل و امیل برلینر ساخته شده‌اند. در مارس سال ،۲۰۰۸ کتابدار این موزه کارلین استفنس مشغول خواندن نیویورک‌تایمز بود که ناگهان، به مقاله بازیابی صدا از فونوگراف‌ها برخورد و متعاقب تماس او با کتابخانه کنگره آمریکا و یاری جستن از برکلی، تعداد بیشتری از صداهای ضبط شده در سال‌های ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۵ بازیابی شد.
پاولوف در ۷ مه ۱۸۹۵ میلادی یعنی ۳۵ سال بعد از اسکات و ۱۸ سال دیرتر از ادیسون موفق به اختراع چنین دستگاهی شد که صدا را به خوبی ضبط می‌کرد. پاولوف سرانجام در ۱۳ ژانویه ۱۹۰۶م در ۵۱ سالگی درگذشت.
ارسال نظر