گفته‌ها - ۱۱ شهریور ۹۴

گروه تاریخ و اقتصاد:یاقوت حموی، مورخ بزرگ قرن هفتم هجری در قریه‌ای نزدیک بغداد سکونت می‌گزید.

یاقوت از ترکه مولایش مقدارى که او را بر بازرگانى قادر مى‏ساخت از همسر و فرزندان وى باز ستد و بدینسان وى را از خویش خشنود کردند و یاقوت آن را سرمایه بازرگانى خویش ساخت و به این پیشه ادامه مى‏داد و به ترتیب به شهرهاى دمشق و حلب و موصل و اربیل سفر کرد و آن‌گاه به خراسان رفت و در شهرهاى آنجا بازرگانى مى‏کرد و دیر زمانى در مرو اقامت گزید. در مقدمه معجم البلدان چنین آمده است: تا سرانجام در خوارزم سکونت گزید.

او به کتابخانه‏هاى آن شهر مى‏رفت و از کتاب‌هاى آنها سودهاى فراوان برمى‏گرفت و بسیارى از تالیف‌هاى خویش را در آنجا تدوین کرد و در آن شهر به همین سان به سر مى‏برد تا هنگامى که چنگیزخان مغول در سال ۶۱۶ ه.(۱۲۱۹ م) آهنگ غارت و تاراج آن شهر کرد و یاقوت از بیم جان خویش از آن شهر گریخت در حالى که نتوانست اندکى هم از دارایى خویش را با خود ببرد. از این رو در راه به رنج‌ها و دشواری‌هاى ناگوار و جانکاه دچار گشت تا سرانجام به موصل رسید و چندى در آن شهر به‌سر برد سپس به سنجار و از آنجا به حلب رفت و در بیرون آن شهر در کاروانسرایى اقامت گزید تا در ۲۰ رمضان در سن ۵۱ یا ۵۲ سالگى درگذشت.

- منبع: معجم المولفین