کانال سوئز، نشانه وحدت ایران و مصر
گروه تاریخ و اقتصاد: داریوش برای سهولت رفت و آمد میان ایران و ایالت مصر دستور داد که میان دریای سرخ و رود نیل آبراهی (کانال سوئز کنونی) بسازند که آثار آن و کتیبه مربوط به اتمام این آبراه که صدها سال دایر بود و بر اثر توفان شن پر شده است به دست آمده و موجود است. در طول این کانال تخته سنگهای تراشیده شده به دست آمده که در آنها تاریخ اتمام هر قطعه از آبراه حک شده و این سنگها در دست است. در یک سنگ نبشته آمده است که روز افتتاح آبراه، ۲۶ کشتی از آن عبور کردند و این نوشته به چهار زبان و دو خط است (میخی و هیروگلیف).
گروه تاریخ و اقتصاد: داریوش برای سهولت رفت و آمد میان ایران و ایالت مصر دستور داد که میان دریای سرخ و رود نیل آبراهی (کانال سوئز کنونی) بسازند که آثار آن و کتیبه مربوط به اتمام این آبراه که صدها سال دایر بود و بر اثر توفان شن پر شده است به دست آمده و موجود است. در طول این کانال تخته سنگهای تراشیده شده به دست آمده که در آنها تاریخ اتمام هر قطعه از آبراه حک شده و این سنگها در دست است. در یک سنگ نبشته آمده است که روز افتتاح آبراه، ۲۶ کشتی از آن عبور کردند و این نوشته به چهار زبان و دو خط است (میخی و هیروگلیف). از همین دوران اثری به دست آمده که عبارت است از: مخلوطی از علامت ایران (بالهای باز شده مرغ با سرانسان و کلاه پارسی) و علائم قدیم مصر علیا و مصر سفلی که نشانه وحدت مصر واحد با امپراتوری ایران است. لوح داریوش به مناسبت پایان آبراه «دریای سرخ، نیل» در قرن ۲۰ به دست آمده است.
ارسال نظر