در مآثرالآثار آمده است که: «این کشتی هوایی را هرکس به گوش شنیده بود، در این دوره به چشم مشاهده نمود...» این مساله گویا مربوط است به «حاج حسین آقا تهرانی» که به قول محیط طباطبایی سال‌ها در اروپا در کار ساختن و پرداختن کشتی هوایی (بالون) و پرواز کردن با آن رنج برده بود و چون به تهران آمد در روز ۲۶ ربیع‌الاول ۱۲۳۹ با بالونی که خود ساخته بود و ۱۸ ذرع قطر و ۲۰ ذرع ارتفاع داشت از باغ لاله‌زار پرواز کرده و در عشرت‌آباد فرود آمد... و چون آن زمان امکان پروازهای طولانی نبود، بالون مزبور به احتمال قوی از اروپا آورده نشده و در تهران ساخته شده بود. پس آغاز هوانوردی در ایران اواخر زمان و به عبارت بهتر در نیمه دوم سلطنت ناصرالدین شاه بوده است.

منبع: حسین محبوبی‌اردکانی، تاریخ موسسات تمدنی جدید در ایران، انتشارات دانشگاه تهران، 1370.