مرگ ژان باتیست سی

ژان باتیست سی در شهر لیون در یک خانواده پروتستان به‌دنیا آمد و در ۱۵ نوامبر ۱۸۳۲ از دنیا رفت. وی در جوانی برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و پس از پایان دوره تحصیلی مدتی را به مشاغل مختلف از جمله روزنامه‌نگاری و حتی کار در مجلس مقننه و پاره‌ای از مشاغل دولتی دیگر در فرانسه پرداخت اما به‌زودی از تمامی آنها دست کشید و به امور اقتصادی مشغول شد و به‌تدریج به بیان دیدگاه‌های اقتصادی خود اقدام کرد. در سال ۱۸۳۰ وی به کرسی استادی اقتصاد در کلژدوفرانس رسید. سی، از جمله اقتصاددانان کلاسیک است که بهترین و شناخته‌شده‌ترین شارح و مروج نظرات آدام اسمیت در اروپا و آمریکا به حساب می‌آید. او اقتصاد را براساس تولید، توزیع و مصرف مورد مطالعه قرار داد و سال‌ها پس از وی نیز استادان اقتصاد از همین روش در توضیح تحولات اقتصادی بهره می‌بردند.

سی عقیده داشت کار دانشمند اقتصاد نظیر هر دانشمند دیگری این نیست که به راهنمایی و اندرز بپردازد بلکه باید مشاهده و مطالعه کند، تجزیه و تحلیل کند و شرح بدهد. چنانکه او در نامه‌ای در سال ۱۸۲۰ به مالتوس می‌نویسد: «اقتصادشناس باید تماشاگر بی‌طرف باشد، آنچه ما به مردم مدیونیم آن است که چرا و به چه دلیل امری نتیجه امری دیگر است. اگر آنها نتیجه‌ای را گرامی بدارند یا از آن بیمناک شوند، همان کافی است. خود آنها می‌دانند چه باید بکنند، دیگر نیازی به وعظ و اندرز ما نیست.» بنابراین وی از این لحاظ سنت دیرین مطالعات اقتصادی را زیر سوال برد. شهرت سی بیش از هرچیز در عرصه علم اقتصاد با «قانون بازارها» یا «قانون سی» شناخته می‌شود. براساس این قانون میان تقاضای کل و عرضه کل تساوی همیشگی وجود دارد. به عبارت دیگر «عرضه، تقاضای خود را به‌وجود می‌آورد.» یعنی معادل ارزش تولیدات بنگاه‌ها درآمد برای صاحبان عوامل تولید ایجاد می‌شود و برای کالاهای ایجاد شده تقاضا به‌وجود می‌آید. این نظریه محور اصلی نظریه تعادل اشتغال کامل است که به‌وسیله اقتصاددانان کلاسیک مطرح می‌شود.