مجلس شورای ملی قانونی را در روز ۱۶ مرداد سال ۱۳۵۲ به تصویب رسانید که براساس آن هرکس قصد ساختن یک ساختمان داشته باشد باید برای هر مترمربع آن ۳۰ ریال (سه تومان) حق بیمه کارگری برای کارگران ساختمانی بپردازد. جراید نیز در آن روز نوشتند: «این یک لایحه بود به نام «قانون بیمه اجباری کارگران ساختمانی» که پس از تصویب برای بررسی و تصویب نهایی به مجلس سنا ارسال شد. در آن زمان گفته می‌شد با توجه به اینکه در حال حاضر (سال ۱۳۵۲) پروانه ساختمان از طرف شهرداری صادر نمی‌شود و صدور پروانه‌های ساختمانی به شهریورماه موکول شده است (علت آن نوشته نشده است) کسانی که بخواهند در آینده جواز ساختمان یا توسعه و تعمیرات ساختمان یا تجدید بنا و تخریب مربوط به یک ملک را بگیرند، مکلف خواهند بود برای هرمترمربع زیربنا در جمع طبقات مبلغ ۳۰ ریال به‌عنوان حق بیمه کارگران ساختمان (کارگرانی که در ساختمان او مشغول به کار هستند) به حساب سازمان بیمه‌های تامین اجتماعی واریز کنند و رسید آن را برای اخذ پروانه ساختمانی به شهرداری محل خود تسلیم کنند و اگر حادثه‌ای هنگام کار در ساختمان وی برای کارگران رخ داد آنها را برای استفاده از حق درمان به بیمه معرفی کند.