اگر چنین نکند و سعی کند کارکردهای تشکل را هم مثل شرکت شخصی‌اش تغییر دهد، میثاق جمعی را زیر پاگذاشته است. بحث بر سر ارجحیت تولید بر واردات یا صادرات نیست، بلکه تفاوت اینها اقتضا می‌کند که هر کدام، فضای تشکلی حرفه‌ای در اختیار داشته باشند و کسی به نام تولید از تجارت دفاع نکند و کسی هم به نام حمایت از تجارت، سنگ تولید را به سینه  نزند.  البته تولید ملی و افزایش سهم داخلی‌سازی، یک امتیاز مفید و موثر برای کشور است. شاید برخی واردکنندگان نیز به‌دلیل ارتباط با برندهای معتبر بین‌المللی، بتوانند مسیر بومی‌سازی را بهتر از دیگران پیگیری کنند. اما این مساله به معنی نفی واردات و تغییر تابلوی انجمن نیست.  تشکل‌های حرفه‌ای واردکننده وظیفه دارند از واردات رسمی و قانونی در مقابل قاچاَق و اقتصاد پنهان دفاع کنند و در هر زمینه‌ای که تولیدات داخلی هنوز تکاپوی همه نیازها و تقاضای موثر در بازار را نمی‌کند، کالای بااستاندارد مناسب و قیمت بهینه را به دست مصرف‌کننده برسانند. اینکه اخیرا در برخی از تشکل‌های وارداتی، یکی دو عضو هیات مدیره در برابر جامعه بزرگ اعضا، از موقعیت تشکلی خود بر خلاف منافع عموم اعضا بهره بگیرند، روشی حرفه‌ای و اخلاقی تلقی  نمی‌شود.  اقتصاد کشور به بال‌های مختلفی نیاز دارد و بدون یکی نمی‌تواند پرواز کاملی را تجربه کند. تولید به کمک تجارت رشد و نمو می‌کند. هم صادرات در نقش دسترسی به بازار بزرگ‌تر مصرف، هم واردات نهاده‌های تولید و هم استمرار واردات به‌عنوان تضمین‌کننده رقابتی ماندن بازار و ابزار الگوبرداری از مزیت رقبای خارجی، همگی می‌توانند به جهش تولید کمک کنند. به شرط اینکه تشکل‌های حرفه‌ای در بخش‌های مختلف فعال باشند و ضمن وفاداری به اعضای خود، در جهت طراحی بهینه‌ترین مدل برای منافع عمومی جامعه، همفکری و چانه‌زنی کنند.