رئیس کانون عالی انجمن صنفی کارگری زنان مطرح کرد
انتقاد از قراردادهای نامشخص و سفید امضا
«سمیه گلپور» در گفت‌وگو با «ایرنا» اظهار کرد: باور عمومی مردم بر این است که زنان شاغل همچون مردان از حمایت‌ها و خدمات کارفرمایان برخوردار هستند، اما سوال اساسی این است که سهم زنان از برخورداری از کار شایسته به‌عنوان یکی از حقوق مدنی و اجتماعی به چه میزان است؟
وی افزود: بررسی قراردادهای موقت و شفاهی زنان کارگر نشان‌دهنده نابسامانی در تنظیم قراردادهای کار زنان است. همچنین دستمزد پایین و نابرابر برای تامین حداقل زندگی، ساعت‌های طولانی کار، فرزندپروری و مادری و تهدید از دست دادن شغل، مسائل بیمه و موارد دیگر از جمله بیمهای زنان کارگر است که عمدتا یا سرپرست خانوار هستند یا برای تامین معاش خانواده همراه همسر خود وارد بازار کار می‌شوند.
این فعال صنفی بیان کرد: هدف سازمان تامین اجتماعی حمایت از کار است و همه افراد تحت پوشش این سازمان کارگر تعریف می‌شوند و به نوعی همه تحت پوشش قانون کار، اشتغال دارند اما سوال اینجاست که تکلیف زنان کارگر که حقوق‌بگیر نیستند و در خانه کار می‌کنند در بحث حمایت‌های اجتماعی قانون کار و حمایت‌های اجتماعی و فرهنگی چیست؟
وی افزود: مطابق داده‌های مرکز آمار ایران، بیش از ٩٠ درصد زنان کارگر در بخش خصوصی شاغل هستند بنابراین میزان تعهد کارفرمایان خصوصی به قانون کار و حمایت از زنان کارگر بسیار حائز اهمیت است. گلپور گفت: بیش از نیمی از زنان کارگر، کارگران خوداشتغالی، کارگران مستقل یا کارکنان فامیلی بدون مزد و حقوق هستند که تصمیم‌سازی برای این قشر نیز حائز اهمیت است.
سمیه گلپور تاکید کرد: بیشترین آسیب‌های اشتغال درحوزه زنان کارگر شامل افرادی می‌شود که بدون عقد قرارداد کار می‌کنند، قراردادهای نامشخص و سفید امضا دارند؛ دستمزد آنها کمتر از دستمزدهای قانونی است و حقوق خود را به‌صورت نامنظم دریافت می‌کنند؛ بدون برخورداری از پوشش‌های بیمهای و مزایای آن با عدم امنیت شغلی و نبود بیمه بیکاری کار می‌کنند یا حتی در سن کمتر از سن قانونی وارد بازار کار می‌شوند و حق اعتراض به کارفرمایی که قوانین کار را زیر پا می‌گذارد ندارند.
