قطب فرهنگی و اقتصادی شیراز در هالهای از ابهام
با سکانداری دولت نهم، یکی از برنامههای مورد توجه و اهتمام رییسجمهوری جذب سرمایههای خارجی و تاکید وی به بدنه دولتی کشور برای مساعدسازی امکان گسیل سرمایهگذاران در فضای اقتصادی کشور بوده است. اما گویی با بازخوانی پروندههای سرمایهگذاران خارجی و وجود عوامل متعدد در روند سرمایهگذاری، خارج از مبانی اقتصادی و علمی همچون ضریب ریسکپذیری، میزان بازگشت سرمایه، نرخ رشد و ... همواره عوامل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی موجود در جوامع ایرانی به عنوان فاکتورهایی بازدارنده سد راه سرمایهگذاران شدهاند.به گزارش خبرگزارش موج، نگاهی به پروژههای برخوردار از سرمایه خارجی در خواهیم یافت که کارنامه کشور در این حوزه از اقبال مناسبی برخوردار نبوده، به طوری که سرمایهگذاری یک شرکت چند ملیتی در پروژه بینالحرمین شیراز(ع) مسکوت مانده است. براساس این گزارش، مسوولان نیز پاسخ قانعکنندهای برای سرمایهگذار خارجی ندارند.روند امضای قرارداد این پروژه با سرمایهگذار خارجی نزدیک به دو سال به طول انجامید تا تمام ارگانها و سازمانهای ذیربط و تصمیم ساز در این عرصه موافقت خود را اعلام کنند. پروژه بینالحرمین شیراز در راستای احیای بافت فرسوده شهر شیراز ایجاد فضاهای فرهنگی، آموزشی و تفریحی در حال اجرا است، این طرح که تاکنون بیش از ۳۰۰میلیارد ریال از محل اعتبارات سرمایهگذار خارجی، هزینه داشته است، میتواند با مجاورت بارگاه روحانی حضرت شاهچراغ به قطب اقتصادی- فرهنگی شهر شیراز مبدل شود.این پروژه چند ماهی است که با بیمهری مسوولان بومی مواجه شده و بهرغم قرارداد موجود دستور توقف آن صادر شده است .
ارسال نظر