گزارشی از وضعیت شهرهای تازه تاسیس
فرونآباد را دریابید
بدیهی است که تمام شهرهای تازه تاسیس دارای مشکلات هستند که فرونآباد نیز از آن مستثنی نیست. شهرهای تازهتاسیس، مناطقی هستند که تا چند سال قبل یک دهستان بودند. دهستانی با ساختار بومی که برای مردم آن کاملا مانوس بود.
بدیهی است که تمام شهرهای تازه تاسیس دارای مشکلات هستند که فرونآباد نیز از آن مستثنی نیست. شهرهای تازهتاسیس، مناطقی هستند که تا چند سال قبل یک دهستان بودند. دهستانی با ساختار بومی که برای مردم آن کاملا مانوس بود. مشکل از جایی شروع شد که در دولت قبل به یکباره روند بزرگ کردن روستاها و تبدیل آنها به شهر یا شهرستان شدت گرفت به نحوی که یکباره بسیاری از بخشهای کوچک و دهستانها و روستاها بدون در نظر گرفتن زیرساختهای لازم تبدیل به شهر شدند و این آغاز مشکلات بزرگتر برای ساکنان چنین مناطقی بود. تبدیل روستاهایی مانند فرونآباد به شهر، بدون اینکه حتی طرح هادی شهری برای آن تهیه شود یا منبع تامین مالی هرچند کوچک برای این بخش پیشبینی شود، قابل توجیه نیست. در واقع همین اقدام کافی است تا توجیه مصوبات هیات دولت برای تبدیل یک روستا به شهر را زیر سوال ببرد.
شهری بدون زیرساختهای شهری
اکنون فرونآباد یک شهر 4ساله است اما هنوز طرح هادی شهری ندارد و همچنان باید با طرح هادی روستایی اداره شود، حریم شهر هنوز مشخص نیست و شهرداری نمیداند از کدام یک از این ساخت و سازهای اطراف شهر، حساب پس گیرد. کارخانههای آجرسازی اطراف شهر که 12 واحد هستند، همچنان فعالیت میکنند بدون آنکه به شهرداری، عوارض پرداخت کنند. خیابانها ظاهر خوبی ندارند و کوچهها نیز در شرایط نامناسبی قرار دارند، به حدی که حتی جدولگذاری هم انجام نشده تا فاضلاب و پساب خانهها به مسیری هدایت شود. برعکس فاضلاب شهرهای بالادستی به وفور در کانالهای روباز این شهر جاری است و نهتنها بوی تعفن آن موجب بروز بیماریهای مختلف شده، بلکه خاک این شهر را نیز مسموم کرده، تا جایی که مانع از رویش گیاهان میشود.
آب شرب شور و نامناسب است
علی محمدیکیا یکی از شهروندان فرونآباد است. او که بیش از ۴ دهه است در فرونآباد سکونت دارد، میگوید: ما شهروندان فرونآبادی به مشکلات شهرداری آگاه هستیم و میدانیم که این اداره به لحاظ اقتصادی بسیار ضعیف است، چون از قبل منبع درآمدی برای آن تعریف نشده است. وی درباره وضعیت حال و گذشته کانال آبی که از وسط شهر میگذرد، توضیح میدهد: در گذشته این کانال وضعیت نامناسبی داشت بهطوری که فاضلاب شهرکهایی چون قیامدشت و شهرهای بالادستی به این کانال سرازیر میشد و مردم فرونآباد بسیار از این موضوع رنج میبردند، از زمانی که این دوره از اعضای شورا روی کار آمدهاند با پیگیریهایی که از سوی آنها صورت گرفته، خوشبختانه این مشکل برطرف شده است. این شهروند از آب شور فرونآباد گله کرده و میگوید: آب سد ماملو را به خاورشهر، تهران و مناطق همجوار لولهکشی کردند این در حالی است که مردم فرونآباد آب آشامیدنی خود را از تانکرهای آبرسانی تهیه میکنند.
شهری بدون حتی یک درمانگاه شبانهروزی
سیری دیگر شهروند فرونآباد است. مردی میانسال است که به گفته خودش سالیان درازی است که در این منطقه زندگی میکند. او که ظاهرا دل پر دردی دارد میگوید: در این محل از امکانات اولیه که هر شهری از آن برخوردار است، محروم هستیم، یعنی در خیابان مقداد نه آسفالتی داریم و نه جدولی. حتی پساب و فاضلاب خانهها داخل جویی جاری است که از وسط خیابان میگذرد و درنهایت به زمینهای کشاورزی سرازیر میشود. متا سفانه شهرداری هم توان مالی مناسبی ندارد که اقداماتی را در این خصوص انجام دهد، از مسوولان میخواهم که به حال وخیم فرونآباد نظری بیندازند. وی افزود: از دیدگاه مردم، فرونآباد بیدلیل اسم شهر را با خود یدک میکشد، چراکه حتی یک درمانگاه شبانهروزی در آن نداریم و اگر برای شهروندی اتفاقی بیافتد، یا باید او را سریعا از شهر خارج کنیم یا اینکه اگر وضعیتش خیلی حاد باشد مجبوریم که از جانش بگذریم. براساس این گزارش به نظر میرسد نگاهی تازه به مساله شهر و شهرسازی در کشور نیاز است اما اینکه اکنون به حال شهرهای تازهتاسیسی چون فرونآباد که هنوز ساختار درستی ندارند چه فکری باید کرد، پرسشی است که شاید لازم باشد مسوولان اندکی بیشتر بر آن تامل کنند. تامین نیازهای اولیه شهری همچون آسفالت، درمانگاه و سیستم فاضلاب مواردی است که باید در اولویت اقدامات دولت برای یک منطقه شهری باشد. اتفاقی که امیدواریم در آینده نزدیک شاهد آن باشیم.
ارسال نظر