جمشید عدالتیان

انتخابات اتاق‌های بازرگانی ،‌ صنایع و معادن ایران درحالی در ۴ اسفندماه ۸۹ برگزار می‌شود که به دلایل نا مشخص بر فضای انتخابات گونه‌ای بی نظمی بی‌سابقه چیره شده است.

رییس اتاق ایران در مواردی به تغییر تصمیمات و آیین‌نامه توسط برخی دستگاه‌های دولتی انتقاد کرده و نوسانات این تغییرات را باعث سردرگمی فعالان اقتصادی دانسته است. اما عجبا که مشخصه اصلی انجمن نظارت بر انتخابات که اکثریت اعضای آن را رییس اتاق ایران تعیین کرده، نوسان در تصمیم‌گیری است. بررسی و اعلام صلاحیت داوطلبان با کندی و ابهامات فراوان پیش رفت و وضعیت برخی از داوطلبان هنوز در پرده ابهام بود. خلاصه سردرگمی عجیبی بین گروه‌ها به وجود آمد.

درشامگاه ۲۶ بهمن خبری مبنی بر تغییر روز انتخابات از ۴ اسفندماه به ۲۶ اردیبهشت‌ماه انتشار یافت و این درست در روز اول تبلیغات بود که ستادها باشدت و حدت فعالیت خود را آغاز نموده و در روزنامه‌ها برای تبلیغات خود جا رزرو کرده بودند.اما با شنیدن خبر تغییر روز انتخابات برخی ستادها فعالیت‌های خود را تعطیل کردند، ولی در ساعت ۱۰ شب براساس تصمیم جدید انجمن مشخص گردید که انتخابات در همان ۴ اسفند برگزار خواهد شد.

بی‌تردید این نوع برخوردها و تصمیمات شتابزده- و شاید هم غیرمسوولانه- اعتبار اتاق بازرگانی و صنایع و معادن را در میان فعالان اقتصادی کاهش می دهد و بسیاری مدعی‌اند اتاقی که نمی‌تواند انتخابات صنفی خود را با برنامه‌ریزی دقیق برگزار کند ،‌چگونه می‌تواند از منافع بخش خصوصی در پهنه اقتصاد کشور دفاع نماید؟‌

علاوه بر این هنوز هم دقیقا معلوم نیست چه کسانی و چگونه از طرف شرکت خود می‌توانند در انتخابات حضور پیدا کنند و رای‌دهندگان چه شرایطی باید داشته باشند؟

امید است که انجمن نظارت بر انتخابات اجازه بدهد حداقل در روز رای‌گیری و شمارش آرای نمایندگان گروه‌ها حضور داشته باشند و ای کاش از روز اول این انجمن با نمایندگان گروه‌ها نشست‌هایی منظم برگزار می‌نمود تا امروز این تصمیمات متعدد باعث سردرگمی و

تردید نمی‌شد.