شماره روزنامه ۵۹۹۸
|

آرشیو اخبار : تحلیل

  • به ‌نظر می‌رسد رویای گستردگی جایگاه بازار سهام میان عموم مردم طی دو سال اخیر محقق شده و مشارکت شگفت‌آور معامله‌گران خُرد در بورس تهران به اوج رسیده است. این فرصت استثنایی اما با نوعی بی‌عملی همراه شده و نتوانسته نقش واقعی بورس در اقتصاد را محقق سازد. به عبارت دقیق‌تر، به جای آنکه در بازار سرمایه از طریق عرضه‌های اولیه، بالا رفتن سهام شناور و افزایش سرمایه شرکت‌ها به تولید کمک شود، عمدتا جنبه سفته‌بازی و رشد شاخص‌های بورس مورد توجه قرار گرفته و از ماموریت اصلی غفلت شده است.

  • سلطان فقید عمان، قابوس بن سعید، در منطقه پرآشوب خلیج فارس همواره نقش میانجی میان طرف‌های در حال نزاع را ایفا می‌کرد. او طی دوره تقریبا 50 ساله حکومت خود «با عمل» بر ایفای چنین نقشی تاکید می‌کرد. این نقش میانجی و دور نگه داشتن کشور از بحران‌ها باعث ظهور یک طبقه متوسط در این کشور شد.

  • ترامپ در واکنش به تصمیم پارلمان عراق درباره اخراج نیروهای آمریکایی در اظهاراتی توهین‌آمیز عراقی‌ها را به اعمال تحریم‌های سنگین تهدید کرد. او افزود: «ما در آنجا [عراق] یک پایگاه هوایی بسیار استثنایی و گران‌قیمت داریم. ساخت آن میلیاردها دلار هزینه برده است.... ما عقب‌نشینی نمی‌کنیم، مگر اینکه پول آن به ما پرداخت شود.» در واکنش به این اظهارات «بدر الزیادی» نماینده ائتلاف سائرون عراق اظهار کرد: «اتحاد و اعتماد به توانمندی‌های خود ما را قادر به عبور از هرگونه تحریمی خواهد کرد.»

  • یکی از پرسش‌های پیش‌روی برخی فعالان بازار سهام واکنش بورس به حمله تروریستی آمریکا در عراق است. کارشناسان معتقدند در این گونه اتفاقات پیش‌بینی دقیقی نمی‌توان انجام داد. اما در دوره‌های پیشین، واکنش بورس به این دست مسائل موقت بوده است. «دنیای اقتصاد» در گزارشی روند سه‌سال اخیر بازار سهام را بررسی کرده است. طبق این بررسی‌ در قریب به اتفاق موارد با وجود واکنش منفی اولیه به نگرانی‌های غیراقتصادی، با فاصله کمتر از یک هفته این روند معکوس شده و حتی قیمت‌ها به سطوح بالاتری نیز رسیده‌اند.

  • روند صعودی بازار سهام طی روز گذشته با سرعت کمتری ادامه یافت. تقویت فزاینده تقاضای خرد و صعود بی‌وقفه قیمت‌ها در شرایطی رقم خورده که الگوهای تحلیلی توان توضیح رفتار بازیگران را از دست داده‌اند. در واقع، روند اخیر قیمت در برخی از سهم‌ها را نه می‌توان با مدل‌های تحلیل بنیادی توضیح داد و نه الگوهای نموداری قابلیت تشخیص مسیر سهام را همانند سابق دارند. به نظر می‌رسد نوعی بی‌هنجاری بر فضای عمومی بازار سیطره یافته و عملا پیش‌بینی مسیر آتی را دشوار کرده است.

  • ساخت مسکن در شهرهای اقماری و حومه به جای عزم جدی برای نوسازی بافت‌های فرسوده، دستور کار است. مقرر شده بار دیگر حجم قابل توجهی ساختمان مسکونی در اطراف شهرهای مادر احداث شود. نظرسنجی‌ها درباره میزان رضایت ساکنان شهرهای اطراف از محل سکونتشان نشان می‌دهد بیش از 70 درصد آنها از «نبود مراکز اشتغال پایدار» در شهر خود و وابستگی شدید شغلی به کلان‌شهر مجاور گلایه دارند. غفلت از نارسایی خدماتی، رفاهی و شغلی در شهرهای حومه، ساکنان این مناطق را به حاشیه‌نشین‌های رسمی تبدیل کرده است.

  • وابستگی صندوق‌های بازنشستگی به بودجه بیشتر شد. بررسی مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد تقریبا 77 هزار میلیارد تومان از اعتبارات هزینه‌ای بودجه، صرف کمک به پرداخت حقوق 3 صندوق بازنشستگی کشوری، لشکری و فولاد می‌شود. این عدد یک‌پنجم از کل هزینه‌های عمومی دولت را شامل می‌شود که نسبت به بودجه 98، رشد 45 درصدی داشته است. وابستگی فزاینده صندوق‌ها به بودجه، در صورت عدم اصلاحات پارامتریک و اصلاح قوانین مربوط به بازنشستگی، می‌تواند عواقب این روند را پرهزینه‌تر کند.

  • در مسیر صعودی سهام همه در پی اخبار مثبت هستند و هیجان رونق دائمی، اثرات خود را در تصمیم‌گیری معامله‌گران به خوبی منعکس می‌کند. اما نادیده گرفتن ریسک‌ها نشان از نبود آنها نیست، بلکه می‌تواند نشانه تفکر اشتباه حاکم بر معاملات باشد. در کنار ریسک‌های پیش روی نوسان قیمتی هر سهام، تهدید بزرگ‌تری نیز وجود دارد که تبعات آن می‌تواند دامن‌گیر مقام ناظر و حتی اقتصاد کشور شود. به این معنا که بورس‌بازانی که صرفا خود را مالک سود می‌دانند، هنگام زیان به دنبال مقصرهای بیرونی باشند.

  • اتاق ایران عوامل هفت‌گانه‌ای را که تخریب فضای کسب‌وکار را به دنبال داشته و سد راهی برای فعالیت بنگاه‌های کشور است، شناسایی کرد. ارزیابی‌های کارشناسی نشان می‌دهد که اقتصاد ایران به‌ لحاظ شاخص‌های کسب‌وکار در موقعیت نامناسبی در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی قرار دارد و دستیابی به اقتصادی پرتحرک و پیشرو، بدون انجام اصلاحات اساسی در این حوزه امکان‌پذیر نیست. بر این اساس، فعالان اقتصادی در بخش خصوصی، ضمن شناسایی عوامل مخرب‌ برای کسب‌وکارها، پیشنهادهای خود را برای بهبود محیط کار ارائه کردند.

  • پل کروگمن، نوبلیست اقتصاد، فرجام جنگ تجاری را پیش‌بینی کرد. او در تحلیلی در نشریه «نیویورک تایمز» اعلام کرد که دونالد ترامپ تاکنون در جنگ تجاری با چین به هیچ یک از اهداف خود نرسیده و فاز نخست توافق تجاری نیز یک عقب‌نشینی کامل از سیاست‌های مقابله‌جویانه رئیس‌جمهور آمریکا با چین است. این تحلیل نشان می‌دهد در سطح کلی، وضع تعرفه‌ها کسری تجاری آمریکا با چین را جبران نکرده و هیچ یک از سیاست‌های ترامپ به گونه‌ای که قول داده بود، نتیجه نداده است.

جستجوی پیشرفته