دکتر هادی خانیکی در جامعه دانشگاهی ایران عمدتا با آرا و آثارش پیرامون دو مفهوم «ارتباطات» و «توسعه» شناخته می‌شود. او معتقد است که سیاست‌گذاری‌های نادرست در حوزه ارتباطات و هدف‌گذاری‌های غلط سیاسی باعث شده است تا روندهای ارتباطی در ایران دچار اختلال شوند و این حوزه نتواند چنان که باید و شاید روند توسعه را در کشور تسریع کند. از نظر دکتر خانیکی کارویژه ارتباطات و در معنای خاص‌تر آن رسانه‌ها، تسریع و تسهیل «تغییر» در مسیر توسعه است. این استاد ارتباطات در گفت‌وگو با ما، چالش‌های ارتباطات را در جامعه معاصر ایران تحلیل می‌کند و معتقد است که از زمان شکل‌گیری رسانه‌های مدرن در ایران همواره تعریفی نادرست از آنها و نقش‌شان ارائه شده است. بر همین اساس توقع جامعه و حاکمیت از رسانه‌ها همیشه بیشتر از چیزی بوده که باید باشد. این در حالی است که کارکرد رسانه‌‌ها و در معنای عام‌تر ارتباطات، ایجاد واسطه میان نهادهای اجتماعی است نه چیزی بیشتر. هادی خانیکی، عضو هیات علمی دانشکده علوم ارتباطات در دانشگاه علامه است. او شصت و هفتمین سال زندگی‌اش را می‌گذراند.

از یک جایی به بعد در تاریخ تمدن بشری، «گفتن» و «شنیده شدن» برای انسان به یک ضرورت تبدیل شد. در واقع با رشد انسان و تغییر ساحت زندگی او از زندگی فردی و قبیله‌ای به زندگی جمعی، گفتن و شنیده شدن نیز مانند آب و غذا و سرپناه و زمین برای ادامه حیات انسان لازم شد و هرچه بیشتر گذشت این ضرورت پررنگ‌تر و قوی‌تر شد. تا جایی که می‌توان ادعا کرد؛ «ارتباط» فردی و گروهی، امروز اساس زندگی بشر را شکل می‌دهد.

وضعیت کودکان در جامعه ما وضعیت ویژه‌ای است. در چند سال اخیر روند رو به رشد خشونت، طلاق، تنهایی، بیکاری، فقر، افسردگی و... جامعه ایرانی را به یک جامعه پرتنش تبدیل کرده است. در این میان وضعیت کودکان با توجه به آسیب‌پذیری بیشتر آنان وضعیتی بغرنج است. آمارهایی که از کودک‌آزاری در سال گذشته منتشر شده، مصداق این نکته است. اما در مقابل این وضعیت با وجود تدوین و تصویب قوانین حمایتی از کودکان، اجرای این قوانین متناسب با رشد کودک‌آزاری‌ها رشد نکرده است.

دانشگاه نرفته و تحصیلات آکادمی ندارد؛ اما می‌گوید: «دانشگاه من بازار است.» کشف فرصت او در سال‌های دور، در اذهان تمام ایرانی‌ها ثبت شده و ماندگار خواهد بود. اعتقادش بر این است که: «شانس یا فرصت همیشه در حال رد شدن از جلوی ما هستند. فقط باید عوامل چنگ‌اندازی به این فرصت‌ها را داشته باشیم. برای کشف فرصت، علاوه‌بر پول به سلامتی و اخلاق نیاز داریم. زمانی پول به درد ما می‌خورد که خودمان راکب باشیم و او مرکوب. نه اینکه فقط پول را به دوش بکشیم.»

وقتی شرکت آمازون امپراتوری تجارت الکترونیک آمریکا را به دست گرفت، خیلی‌ها فکر می‌کردند خرده‌فروشی بزرگ والمارت چگونه می‌خواهد به حیات خود ادامه دهد، اما بعد از اینکه این شرکت دریافتی فصل دوم خود در سال ۲۰۱۷ را منتشر کرد، مشخص شد که قرار است بماند. والمارت به جای اینکه مثل خیلی از خرده‌فروشی‌های بزرگ دیگر منتظر تعیین سرنوشتش باشد، به بازآفرینی خود روی آورد و سال گذشته از درآمد ۱۲۳ میلیارد دلاری خبر داد که بسیار بیشتر از انتظارات وال‌ استریت بود. این شرکت بزرگ درسی یاد داد که همه استارت‌آپ‌ها باید آن را فرا بگیرند: تغییر هیچ‌گاه آسان نیست و شرکت‌هایی که به سرعت خودشان را سازگار می‌کنند، شانس بقای زیادی دارند. والمارت برای بازآفرینی خود و سازگاری با دنیای مدرن اقدامات زیر را انجام داد:

در مورد موفقیت شرکت والمارت بسیار گفته و نوشته شده است، اما این شرکت خرده‌فروشی آمریکایی که دارای بزرگ‌ترین شبکه فروشگاه‌های زنجیره‌ای موادغذایی، سوپرمارکت‌ها و هایپرمارکت‌ها در جهان است، همیشه با موفقیت روبه‌رو نبوده است. این شرکت مجبور شد از کره‌جنوبی، آلمان و روسیه خارج شود. نگاهی به شکست‌های آن نشان می‌دهد که موانع زیادی در گسترش یک کسب‌و‌کار وجود دارد که حتی قدرتمندترین خرده‌فروشی دنیا هم نمی‌تواند آنها را از بین ببرد.

پس از سخنرانی ترامپ و خارج شدن آمریکا از توافق هسته‌ای، برخی از مجلس‌نشینان با آتش زدن نمادین کاغذی برجام و نیز پرچم آمریکا در پشت تریبون اصلی صحن مجلس، انزجار خود را از بدعهدی ایالات‌متحده به نمایش گذاشتند.

درحالی‌که محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان پس از خروج ترامپ از برجام به‌منظور رایزنی با طرفین باقی‌مانده در این توافق راهی چین و کشورهای اروپایی شده است این در حالی است که همچنان واکنش‌ها به خروج آمریکا از برجام ادامه دارد و در شبکه‌های اجتماعی موضوعات مرتبط با توافق هسته‌ای ایران با هشتگ‌های # ترامپ، # برجام و # اعتماد به آمریکا، دنبال می‌شود.

شنبه این هفته درست زمانی که اغلب ایرانی‌ها سرگرم موضوعاتی چون خروج آمریکا از برجام و نیز پیگیری قیمت دلار و سکه بودند دختران فوتسالیست ایرانی در تایلند توانستند با عبور از سد ژاپنی‌ها یک‌بار دیگر قهرمان فوتسال زنان آسیا شوند و ازعنوان قهرمانی خود در دومین دوره این رقابت‌ها دفاع کنند. پیشتر و در سال ۲۰۱۵ نیز که نخستین دوره این مسابقات در مالزی برگزار ‌شد، تیم ملی فوتسال زنان کشورمان توانست به همراه ژاپن به دیدار نهایی راه یافته و در فینال با شکست حریفش، بر بالاترین جایگاه فوتسال زنان قاره کهن بایستد.

یک خبر خوب دارم و یک خبر بد. خبر خوب این است که در این چند سال رشد فروش سینماها باعث شده است چرخش مالی این صنعت بیشتر شود و بازار تولید فیلم در ایران رونق پیدا کند. ان‌شاءالله هم ادامه پیدا ‌کند و اوضاع سینماها بهتر شود. اما خبر بد این است که سهم سینمای هنر و تجربه از فروش ۱۷۰ میلیاردی سینماها، رقم قابل توجهی نیست.

ما در نمایشگاه «میراث معاصر» تلاش کردیم تا یک مطالعه تطبیقی از آثار هنرمندان مدرن و معاصر ایران در حوزه هنرهای تجسمی به مخاطبان ارائه کنیم؛ اما این اتفاق به شیوه معمول بیانگر نیست.

مسعود کیمیایی را وقتی خیلی کوچک‌تر بودم می‌شناختم، فیلم‌هایش لای پارچه‌ای که روی ویدئوهای ژاپنی با مارک‌های متفاوت پیچیده می‌شد، دست به دست می‌چرخید. واقعیت این است که کیمیایی با فیلمهایش نوستالژی عجیب چند نسل از بچه‌های ایران است و این رسم‌الخطی از شخصیت اوست که هاشور نمی‌خورد و حتی سرسخت‌ترین منتقدانش نمی‌توانند آن را نادیده بگیرند. حرف زدن با خاطره‌هایت همیشه سخت است، نوشتن برای آنها سخت‌تر. وقتی آمد مثل شخصیت فیلم‌هایش همانطور که بارها دیده بودمش خاکی بود، درست عین «رضا»ی فیلم «رضا موتوری» یا «سید» در فیلم «گوزنها». شریف و بی‌آلایش.

«اگر صندوق‌های قرض‌الحسنه با عملکرد بانکی و تعاونی‌های اعتبار عام در بعد از انقلاب شکل نمی‌گرفت و گسترش نمی‌یافت، امروزه معضلات شبکه بانکی کشور تا این حد عمیق نمی‌شد... آنها به مثابه بانک‌های بد، به کارکرد بانک‌های خوب کشور نیز صدمه زدند و امروزه شرایطی را فراهم آورده‌اند که استفاده از صفت بحرانی برای توصیف آن شرایط،به هیج‌وجه اغراق‌آمیز نیست.» این بخشی از مقدمه دکتر حسین عبده تبریزی بر کتاب «اقتصاد سیاسی صندوق‌های قرض‌الحسنه و موسسات مالی اعتباری» است که فروردین ماه امسال به وسیله انتشارات کتاب پارسه منتشر شده است.

امین معلوف، جامعه‌شناس، روزنامه‌نگار، برنده جایزه ادبی ارزشمند گنکور، عضو آکادمی فرانسه و وارث کرسی انسان‌شناس مشهور، کلود لوی اشتراوس، نویسنده لبنانی عرب زبانی‌ است که بعد از هجرت به زبان فرانسوی قلم می‌زند و چنین می‌زید، در کتابش در هیات محققی حرفه‌ای و روایت‌گری رند و آگاه به زمانه، دست و دل به دریا می‌زند و بر پازیریک چهل تکه هویت پا می‌گذارد و در برزخ هویت انگاری با هویت‌های چندگانه‌اش و هویت نمایی با هویت یکه‌اش به نیکی «آنچه لازمه تمدن هزاره سوم است را به سهل و سادگی تمام بیان می‌کند/ لوموند».