رشد بهای ارز به محرک مهمی برای صادرات صنعت خاکستری تبدیل شدهاست
فرصت درآمد زایی سیمانیها
مساله دوم اینکه راهاندازی رینگ صادراتی برای این صنعت اگر چه ظاهرا اقدام مثبت و سازندهای تلقی میشود اما تنها در صورتی میتواند راهگشا باشد که تبدیل به یک ابزار کنترلی در دستان دولت نشود؛ اتفاقی که هم اکنون در بورسکالا برای سیمانیها افتاده و دولت توسط اعمال ابزارهای مختلف بهای این محصول را برای برخی شرکتها نسبت به سال گذشته تا ۲۰درصد کاهش داده است.
در همینخصوص مدیرعامل سیمانجوین گفت: در حالی که ۳۰ بهمن ماه شرکت گاز در تماس با تمامی تولیدکنندههای سیمان از وصلشدن گاز این شرکتها در صورت پرداخت بدهی خبر داده بود، اما کماکان این مشکل رفع نشده است.
بهدین اورعی در گفتوگو با «دنیایاقتصاد» ضمن اشاره به این مطلب، افزود: متاسفانه از هم اکنون در خصوص محدودیتهای گازی شرکتهای سیمانی در سال آینده شایعاتی از جمله قطع گاز در مهر ماه (یک ماه زودتر از امسال) به گوش میرسد که نگرانکننده است و این در حالی است که در سالجاری هم یک ماه زودتر از سال گذشته شاهد قطع گاز بودیم. وی ادامه داد: محدودیتهای گاز شرکتهای سیمانی را دچار مشکلات عمدهای کرده و از طرفی به دنبال افزایش نرخ ارز، نه تنها هزینهها بهشدت افزایشیافته بلکه بسیاری از قطعات موردنیاز اصولا با امید به گرانتر شدن در سال آینده، عرضه نمیشود؛ با تمام این اوصاف میتوان از این شرایط در جهت افزایش درآمدهای صادراتی شرکتهای سیمانی یک فرصت عالی ایجاد کرد.
مدیرعامل سیمان جوین در ادامه با اشاره به اینکه تحقق صادرات سیمان نیازمند تغییر نگرش دولت به صنعت سیمان است، خاطرنشان کرد: یکی از مهمترین چالشهای صادرات و به طور خاص صادرات سیمان، رفع تعهد ارزی است که با شرایط کنونی کمکی به تامین درآمد ارزی کشور نمیکند و صرفا هزینههای صادرکنندگان را افزایش میدهد؛ بهطور نمونه در شرایطی که مشتری صادراتی با علم به نرخ دلار ۵۵هزار تومانی سیمان میخرد، برای رفع تعهد ارزی باید دلار را به نرخ ۴۳هزار تومان به بانک مرکزی بفروشد؛ ضمن اینکه در بسیاری موارد رفع تعهد ارزی صادرکنندهها با پرداخت مبلغ مشخصی به برخی واسطهها بدون اینکه عملا ارز جدیدی وارد بازار کند، انجام میشود.
وی با اشاره به اینکه در شرایط کنونی دولت باید بیش از صادرکننده به دنبال تسهیل صادرات باشد، تصریح کرد: انتظار ما این است که حداقل در کوتاهمدت رفع تعهد ارزی را برای صادرکننده لغو کنند تا بعد از بحران ناشی از قطع گاز، صنایع بتوانند تا حدودی شرایط را تغییر دهند.
اورعی با اشاره به چالش تامین گازوئیل ماشینآلات تولیدکنندههای سیمان اظهار کرد: با توجه به اینکه سهمیه گازوئیل بر اساس میزان تولید ماه گذشته کارخانهها تعیین و تحویل میشود و از آنجا که گاز کارخانه سیمانجوین در ماه گذشته قطع بوده و تولیدی صورت نگرفته، در کمال تعجب شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی عنوان میکند که این ماه گازوئیل به شما تعلق نمیگیرد و این در حالی است که در این مورد حتی نمیتوان عنوان ناهماهنگی دو وزارتخانه یا نهاد مسوول را به عنوان علت این اتفاق عجیب قلمداد کنیم؛ چرا که قطع گاز و توزیع گازوئیل هر دو نهایتا به وزارت نفت بر میگردد.
اورعی در پاسخ به این سوال که در سالجاری سیمان چه میزان نسبت به سال گذشته افزایش قیمت داشته، گفت: سال گذشته سیمان جوین سیمان پاکتی را به نرخ هر تن ۶۳۰هزار تومان از طریق بورسکالا عرضه کرده و در کمال تعجب در سالجاری با سیاستهای نادرست وزارت صمت برای سرکوب قیمت سیمان، هم اکنون هر تن سیمان پاکتی ما به قیمت ۵۳۰هزار تومان عرضه میشود. این در حالی است که از این رقم حدود ۱۰۰هزار تومان مربوط به هزینه تهیه پاکت است و در واقع هر تن سیمان فله به عنوان محصول تولیدی ما به نرخ ۴۳۰هزار تومان در اختیار مشتری قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه تورم عمومی طبق گزارشهای رسمی حدود ۵۰درصد تعیین شده، اظهار کرد: چنانچه بهای سیمان بر اساس قیمتگذاری دستوری دولت تعیین میشد، حداقل شاهد افزایش قیمت ۳۰ درصدی بودیم اما امروز با توجه به اعمال شدیدتر همان سیاستها از طریق بورسکالا در جهت ارزانی سیمان، وضعیت بسیار پیچیدهتری نسبت به گذشته شاهدیم.
مدیرعامل سیمان جوین با بیان اینکه تنها در صورتی راهاندازی رینگ صادراتی به نفع تولیدکننده خواهد بود که به نحو درست اجرا شود، تصریح کرد: به نظر نمیرسد رینگ صادراتی سیمان به بهبود وضعیت منجر شود؛ چرا که دولت نگاه توسعهای به صنعت سیمان ندارد و حتی از این طریق مانع صادرات شرکتها میشود؛ کما اینکه در ابتدای ورود سیمان به بورسکالا تولیدکنندگان امیدوار به حضور در یک بازار رقابتی بر اساس عرضه و تقاضا بودند اما امروزه شاهدیم که بورس تبدیل به یک ابزار فشار برای عرضه بالاتر از تقاضا و کاهش شدید قیمتها شده است.