افزایش فاصله طبقاتی اقتصادی بین کشورهای فقیر و غنی در این سال‌ها یکی از مسائلی بود که بارها در مورد آن تاکید شد، ولی به نظر می‌‌رسد دامنه این تاثیر‌‌گذاری بسیار وسیع‌‌تر از چیزی است که انتظار می‌‌رفت و سقوط شمار زیادی از خانوارهایی که پیش از همه‌گیری کرونا در طبقات بالای اقتصادی قرار داشتند با طبقه متوسط و به تدریج ورود آنها به طبقات پایین اقتصادی معضلی است که می‌تواند روی شاخص‌‌های رفاه اقتصادی و امنیت اقتصادی در این کشورها تاثیر منفی برجا‌ بگذارد. مطالعات اخیر انجام شده توسط مرکز مطالعات بلومبرگ نشان می‌دهد تا سال ۲۰۳۰ میلادی بالغ بر یک میلیارد نفر از ساکنان کشورهای آسیایی وارد طبقه متوسط اقتصادی می‌شوند.  طبق این گزارش طبقه متوسط اقتصادی را افرادی تشکیل می‌دهند که سرانه هزینه‌های مصرفی آنها بین ۱۱ دلار تا ۱۱۰ دلار در روز است. در صورت تحقق این پیش‌بینی در سال ۲۰۳۰ میلادی شمار افرادی که در این دسته جای می‌گیرند به ۷۵/ ۳ میلیارد نفر می‌‌رسد. انتظار می‌‌رود سه چهارم از جمعیت یک میلیارد نفری که قرار است به طبقه متوسط اقتصادی اضافه شوند در کشورهای هند و چین زندگی کنند. دیگر کشورهایی که در این پروسه شاهد افزایش شمار افراد وارد شده به طبقه متوسط اقتصادی هستند می‌توان به اندونزی و بنگلادش اشاره کرد. اندونزی که یکی از پر‌جمعیت‌‌ترین کشورهای آسیایی است تا سال ۲۰۳۰ به عنوان چهارمین کشور دنیا از نظر بزرگی طبقه متوسط اقتصادی معرفی خواهد شد و از دو کشور روسیه و ژاپن پیشی می‌گیرد. بنگلادش که یکی از کشورهای کوچک ولی نسبتا کم درآمد در قاره آسیا است هم این بحران را در سال‌های پیش‌رو تجربه می‌‌کند و ظرف ۱۰ سال پیش‌رو ۵۰ میلیون نفر از جمعیت این کشور وارد طبقه متوسط اقتصادی می‌شوند. هم اکنون بنگلادش از نظر تعداد جمعیتی که در طبقه متوسط اقتصادی قرار دارند جایگاه ۲۸ را در دنیا دارد، ولی در نتیجه همه‌گیری کرونا و تاثیرات مخرب آن روی زندگی و کار افراد تا سال ۲۰۳۰ این کشور جایگاه یازده را به خود اختصاص خواهد داد. آمارها نشان می‌دهد هم اکنون نیمی از افرادی که در طبقه متوسط اقتصادی قرار دارند در کشورهای آسیایی زندگی می‌‌کنند؛ ولی این افراد تنها ۴۱ درصد از کل مصرف خانوارهای طبقه متوسط را به خود اختصاص داده‌‌اند که نشان می‌دهد میزان هزینه‌های مصرفی آسیایی‌‌ها از افراد طبقه متوسط در کشورهای غربی کمتر است. در نتیجه این وضعیت فقر و گرسنگی در این قاره بیشتر از دیگر کشورها است و مشکلات اجتماعی ناشی از فقر هم در این آسیا بیش از غرب مشاهده می‌شود.  انتظار می‌‌رود تا سال ۲۰۳۲ میلادی ۵۰ درصد از جمعیت طبقه متوسط دنیا در قاره آسیا ساکن باشند و سهم هزینه‌های مصرفی آنها به کل هزینه‌های مصرفی افراد طبقه متوسط در دنیا به کمتر از ۳۸ درصد تنزل پیدا کند. این آمارها نشان از بحرانی‌‌تر شدن اوضاع اقتصادی طبقه متوسط در قاره آسیا دارد.

 

اخبار مرتبط