گروه گردشگری: گردشگری در دنیا از شاخه‌های مهم اقتصادی محسوب می‌شود. با این حال ایران، کشوری با ۱۷ میراث فرهنگی ثبت شده در یونسکو، سال گذشته که سال رونق این صنعت پس از رکودی چندین ساله بوده، تنها ۶ میلیارد دلار درآمد داشته است که سهمی ۶/ ۰ درصدی از درآمد جهانی این صنعت به حساب می‌آید. راینِر اِشوِرت‌فِگِر، مشاور امور شرکت‌ها در آلمان با تخصص در حوزه‌های اقتصاد دیرپا و نو‌آوری زیست‌محیطی، در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد»، با اشاره به این نکته که ایران کشوری است با قابلیت‌‌های قابل توجه در زمینه گردشگری، گفت: برای توسعه‌ خدمات به گردشگران خارجی باید بر فرهنگ و سنت‌های چند هزار ساله‌ ایرانی تمرکز شود و گنجینه‌ها‌ی فرهنگی بی‌نظیر این کشور باید با نوآوری‌هایی همچون تکنولوژی مولتی‌مدیا و خدمات ویژه و انحصاری همراه شوند؛ چراکه این گذشته و پیشینه‌ باشکوه ایران باستان است که گردشگران را به سمت خود می‌کشاند.

وی با تاکید بر ضرورت توجه و تمرکز دولت ایران بر درآمدی که می‌تواند از صنعت گردشگری کسب کند، تصریح کرد: با توسعه‌ گردشگری صنعت مهمانداری و خرده‌فروشی به‌طور مستقیم، و بسیاری صنایع خدماتی به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم رونق می‌یابند. از این رو، برای افزایش درآمد حاصل از توریسم، در اولین مرحله‌ به مدیران شهری کارآمد، معمارها، بانک‌ها، شرکت‌های ساختمان‌سازی، صنایع دستی و همچنین سرمایه‌گذاران نیاز است تا بتوان برای توسعه زیرساخت‌ها ازجمله ساخت یا بازسازی هتل‌ها، صنعت خرده‌فروشی، موزه‌ها و مکان‌های توریستی

برنامه‌ریزی کرد.

اِشوِرت‌فگر مرحله بعدی را درآمد بی‌واسطه‌ای عنوان کرد که از طریق مالیات‌های پرداختی توسط توریست‌ها به دست می‌آید و ادامه داد: از جمله مالیات‌های مستقیمی که توریست‌ها پرداخت می‌کنند می‌توان به پرداخت صورتحساب هتل‌ها و هزینه‌های اقامت (اقامت با خدمات کامل یا جزئی)، هزینه‌های خورد‌و‌خوراک و مهمانداری (در رستوران‌ها و کافه‌ها) اشاره کرد؛ همچنین به خریدهایی که آنها نزد مشاغل کوچک‌تر مانند نانوا، قصاب و فروشگاه‌های مواد غذایی

انجام می‌دهند.

این مشاور آلمانی علاوه‌بر این دو مرحله، مرحله‌ سومی را نیز برشمرد که شامل تاثیرات و درآمد غیرمستقیمی است و از طریق خدمات ارسالی-توزیعی عاید منطقه گردشگری‌‌ می‌شود؛ ازجمله تولید و توزیع محصولات غذایی ویژه، توزیع برق توسط نیروگاه‌ها، توزیع بروشورهای تبلیغاتی مربوط به دیدنی‌های خاص مناطق، طراحی وب‌سایت‌ها و بازاریابی توسط شرکت‌ها و آژانس‌های تبلیغاتی و محاسبه‌ تراز مالیاتی پایان سال توسط حسابداران مالیاتی. البته با ارائه و فراهم کردن خدمات دیگر مانند وام و بیمه، فرصت‌های شغلی دیگری هم ایجاد می‌شود. اشوِرت‌فگر همچنین معتقد است در عمل امکان اینکه هر منطقه‌ای را به یک جاذبه‌ گردشگری تبدیل کرد، وجود دارد.

او در پاسخ به چگونگی عملی کردن این ایده به خبرنگار ما گفت: این کار را می‌توان با ایجاد زیربنای موضوعی مناسب و مربوط به آن منطقه و همچنین با بهره‌گیری از پیشینه‌های تاریخی آن سرعت بخشید؛ برای مثال صنعت و هنر تولید فرش در ایران یا تولید خودرو

در آلمان.

وی در راستای تشریح بیشتر گام‌های عملی برای بهره‌گیری از توان و ظرفیت‌های طبیعی و تاریخی هر منطقه گفت: تمام شرکت‌های خودروسازی در آلمان برای خود موزه دارند و سالانه صدها‌هزار تا میلیون‌ها گردشگر را از سراسر جهان به خود جلب می‌کنند. موزه شرکت BMW با ۹۳/ ۲ میلیون بازدیدکننده، رتبه اول را در سال ۲۰۱۳ به خود اختصاص داد.

اشوِرت‌فگر همچنین تاکید کرد: بدون داشتن ایده‌های نو و خلاقانه نمی‌توان از ظرفیت‌های اینچنینی در قالب طرح‌های گردشگری بهره برد و راه‌اندازی پارک‌های علمی‌ با موضوعات حیاتی مربوط به آینده مثل تامین ۱۰۰ درصد انرژی (گرما، سرما، برق) از انرژی‌های تجدیدپذیر یا پارک‌های زیست‌محیطی با تامین ۱۰۰ درصد انرژی‌های زیست‌محیطی، مواد غذایی اکولوژیکی و مواد خام بیولوژیکی را نمود نوآورانه و خلاقانه استفاده از منابع بومی و طبیعی دانست.

به گزارش «دنیای اقتصاد»، گسترش گردشگری می‌تواند تاثیرات بارزی بر مناطق، مردم بومی و همچنین طبیعت و فرهنگ آنها بگذارد و در این راستا حمایت از محیط‌زیست، فرهنگ و ساختارهای سنتی ممکن است مورد کم‌توجهی

قرار گیرد.

اِشوِرت‌فِگِر با تاکید بر اهمیت حفظ ساختار فرهنگی و زیست‌محیطی مناطق محلی، به آن سوی مساله نیز اشاره کرد و گفت: اگرچه گردشگری اغلب در مناطق دور از شهر و در طبیعت شکل می‌گیرد اما با حفظ بافت این مناطق، این فضاهای طبیعی می‌تواند به فضاهای خدماتی هم تبدیل شود و برقراری ارتباط مردم بومی با گردشگران باعث تغییر و تحول در الگوهای مصرف و ارزش‌ها خواهد شد. همچنین می‌توان گفت ایجاد زیرساخت‌های جدید می‌تواند به سود مردم

منطقه باشد.

گردشگری صنعتی بسته و تعریف شده نیست و محدوده اثرگذاری و اثرپذیری آن بسیار گسترده است. به اعتقاد این کارشناس آلمانی باید توجه داشت که توسعه گردشگری با اهداف کوتاه‌مدت و در قالب برنامه‌های پرشتاب و فاقد آینده‌نگری، امکان بهره‌وری اقتصادی پایدار از مسیر این صنعت نوپا و رو به رشد را سلب می‌کند.