ایلیاد قشقایی سیاه‌چادرهای توریستی

گروه گردشگری، عاطفه نبوی: در محدوده‌ای در شهرستان سمیرم و در دایره‌ای که با چندین کیلومتر رانندگی یا پیاده‌روی می‌توان به هرکدام از استان‌های اصفهان، فارس، چهارمحال بختیاری و کهکیلویه‌ و بویراحمد رسید، حمید غنی به همراه خانواده و دوستانش برای شناساندن تاریخ، فرهنگ و موهبت‌های طبیعی سرزمینشان به توریست‌ها، کمپ‌های موقتی و چادرهای عشایری برپاکردند که در آنها پذیرای مسافرانی از همه جای ایران و جهان هستند.

غنی در توضیح انگیزه‌اش برای برقراری این کمپ‌های موقت توریستی می‌گوید: من قشقایی هستم و این همیشه به نظرم خوب و خوشایند بود؛ اما در سال‌هایی که دانشجو بودم می‌دیدم که بعضی از همشهریانم سعی در پنهان کردن و فراموشی هویت خود دارند. این برایم انگیزه‌ای شد که برای نشان دادن نقاط قوت سرزمین مادری‌ام و زیبایی‌هایش به دیگران تلاش کنم.

او اضافه می‌کند: در ابتدا NGO ای با این هدف شکل دادیم؛ اما به‌دلیل عدم توجه بخش دولتی و تامین نشدن نیازها این نهاد برای ادامه فعالیت تصمیم گرفتیم به‌کار جنبه اقتصادی بدهیم و با

بهره گرفتن از ظرفیت‌های منطقه و برپایی چادرهای عشایری، فعالیت اقتصادی و فرهنگی را به صورت موازی پیش ببریم. این فعال گردشگری می‌گوید که در همان سال‌ها با گرفتن مجوز شرکت گردشگری‌اش با نام «ایلیاد قشقایی» زمینی برای برقراری اقامت‌گاه دائم از سوی دولت به وی داده شد؛ اما چون منابع مالی برای تاسیس این اقامتگاه نداشت به فکر برقراری کمپ‌های موقت افتاد.

غنی به همراه خانواده‌اش سیاه‌چادرهایی را در محدوده‌ای از کوهپایه‌های دنا و «دره قاسملو» تا «باغ مقصود» برپا می‌کند، که در ۱۵ کیلومتری جنوب سمیرم به سمت یاسوج واقع شده است. ارتفاع دره قاسملو از سطح دریا ۲۱۰۰ متر است و دارای طبیعتی بکر و مسحورکننده است.

از کارگاه صنایع دستی تا تور اسبدوانی

آنها در هر کدام از سیاه‌چادرهای خود امکان‌پذیرایی از ۳۰ نفر را دارند و معمولا میزبان تورهای سه روزه طبیعت‌گردی ورودی به منطقه هستند و سعی می‌کنند که طی این سه روز توریست‌های علاقه‌مند به طبیعت‌گردی از زیبایی‌های هر ۴ استان بهره ببرند.

راهنماهای محلی که به تمام منطقه آشنایی دارند، توریست‌ها را از سیاه‌چادرها تا به آبشارها، چشمه‌ها و کوهپایه‌های زیبای منطقه و روستاها همراهی می‌کنند، همچنین راهنماهای مخصوص برنامه‌های سنگین‌تر کوهنوردی هم هستند که می‌توانند کوهنوردان را در صعود به قلل منطقه همراهی کنند.

تور اسبدوانی با استفاده از اسب‌های آرام و بلدهایی که متناسب با میزان آشنایی توریست با اسب و منطقه برایش مسیر تعریف می‌کنند و کارگاه‌های صنایع دستی که میهمانان هم در صورت تمایل می‌توانند در آن شرکت کنند، بخشی از برنامه‌هایی است که این مجموعه برای ارائه خدمات به توریست‌ها در نظر گرفته ‌است.

غذاهایی که برای پذیرایی از گردشگران در نظر گرفته‌شده همه ارگانیک و از محصولاتی است که درهمان محل تهیه می‌شود، از گوشت گرفته تا لبنیات و عسل و سبزی‎های کوهی. در سیاه‌چادرهای سمیرم می‌توانید برای صبحانه، حلوا، پنیر، ماست و عسل محلی و رنگینک بخورید و برای ناهار هم بزقرمه و ماست‌پلو مخصوص قشقایی‌ها فراهم شده و بعد از گشت و گذار در طول روز، عصر، خودتان را به آش‌دوغ میهمان کنید و اگر هنوز هم اشتها داشتید برای شام لایی‌پلو و انواع کوفته و... که با سبزی‌های محلی طعم‌دار شده میل کنید و در آخر هم از دم‌نوش‌های مختلف برای هضم غذا و کسب آرامش

بهره ببرید.

میزبانان بی‌زمین

غنی می‌گوید: در اوایل کارمان می‌دیدم که صنایع دستی منطقه به نوعی در حال نابودی است؛ جوانان میلی به یادگیری حرفه گذشتگانشان ندارند و محصولاتی هم که تولید می‎شود روی دست هنرمندان می‌ماند یا در نهایت به قیمت بسیار ناچیزی توسط دلالان خریداری می‎شود. فکر کردیم که می‎توان برای معرفی و فروش این صنایع هم از توریست‌ها کمک بگیریم تا هم هنر مردمان این سرزمین دیده شود و هم به قیمت منصفانه‌تری خریداری شود. پس نمونه‎هایی از این صنایع دستی در محل چادرها قرار دادیم و توریست‌ها درصورت تمایل در زمان گشت و گذار در روستا می‌توانند از کارگاه‌های تولید آنها هم دیدن کرده و محصولات را خریداری کنند.

در این مجموعه، به جز کسانی که در روستاهای مختلف و به‌طور غیرمستقیم با این گروه کار می‌کنند، حدود ۱۰ نفر به‌صورت مستقیم از ابتدای بهار تا اواسط پاییز به‌کار مشغولند و گاه مجبورند در فصل اوج کار به‌رغم میلشان، از پذیرفتن بعضی از تورها به‌دلیل محدودیت‌هایشان عذر بخواهند.

غنی تاکید می‌کند: خدماتی که ما به صورت سیار به گردشگران ارائه می‌کنیم، زمانبر، کاربر و هزینه‌بر است و ازآنجا که کیفیت خدماتی که ارائه می‌شود برایمان بسیار مهم است امکان اینکه با این امکانات محدود بتوانیم تعداد را بالا ببریم،

وجود ندارد. او در پایان خاطرنشان می‌کند: در حال حاضر برای تجهیز اقامتگاه دائمی خود نیاز به تسهیلات وعده داده شده از سوی دولت داریم؛ اما ما عشایریم و کوچ‌نشین و این در ذات خود به این معنی است که ما مالک زمینی نیستیم که بتوانیم به‌عنوان وثیقه برای دریافت تسهیلات به دولت بسپاریم و بنابراین نمی‌توانیم از این تسهیلات بهره ببریم و جدا نیازمند این هستیم که برای این مشکل چاره‌ای اندیشیده شود.