هرمز و خانه بوم گردی
حسنا حاجیان* جزیره هرمز در بین گردشگران ایرانی و خارجی چندان شناخته شده نیست و مراکز تفریحی و امکانات گردشگری خاصی در آن تعبیه نشده است؛ بنابراین در حال حاضر تنها گردشگرانی با علایق ویژه شامل اکوتوریست‌ها و هنرمندان به این شهر جذب می‌شوند.
جزیره هرمز یک گنبد نمکی است که چشم‌اندازهای طبیعی منحصربه‌فردی دارد. یکی از این پدیده‌های طبیعی وجود خاک‌ها و کوه‌های رنگی به رنگ‌های سفید، قرمز و زرد در جزیره است. در میان این کوه‌ها، کوه قرمز رنگی به نام «گلک» وجود دارد که خاکش خوراکی است و مردم محلی از خاک سرخ آن به‌عنوان ادویه در طبخ ماهی و نان و تهیه ترشی و مربا استفاده می‌کنند. وجود این خاک‌های رنگی هنرمندان را به برگزاری جشنواره‌های متعدد هنری تشویق کرده است که با خاک‌های رنگی نقش‌هایی را بر ساحل دریا می‌زنند و هنرمندان و خبرنگاران را از سراسر ایران، گرد هم می‌آورند. در سال 88 یک زوج هنرمند تهرانی برای شرکت در یکی از جشنواره‌ها به شهر هرمز آمدند و در آن ماندگار شدند. از کارهایی که این زوج یعنی آقای نیما فائز و همسرش انجام دادند این بود که خانه نیمه مخروبه‌ای را تعمیر کرده و در آن ساکن شدند.
نبود اقامتگاه در شهر (به غیر از خانه‌های مردم که در آن به روی گردشگران باز است.) و آشنایی با خوشه‌سار بوم‌گردی آنها را برآن داشت که از سال ۸۹ در خانه خود از گردشگران نیز پذیرایی کنند. این خانه گنجایش پذیرایی از ۶ نفر میهمان را دارد. کار اصلی این زوج طراحی، نقاشی و مجسمه‌سازی است؛ بنابراین به میهمان‌داری به شکل یک کار جانبی نگاه می‌کنند و بیشتر جنبه دوستانه دارد. در هرمز هزینه‌های زندگی پایین است و زندگی سبک و ریتم آرامی دارد. در صورتی‌که میهمانان این خانه بخواهند گشتی در این جزیره بیضی شکل بزنند آقای فائز برایشان یک سه پا- تاکسی در هرمز به شکل موتورهایی سه چرخ است که اتاقکی بر رویش نصب است- خبر می‌کند. این زوج تهرانی توانسته‌اند با احترام به ارزش‌های بومی در این شهر پذیرفته شوند و مردم هرمز را مردمی خونگرم می‌دانند. از دیگر کارهای ایشان این است که از سال گذشته یک مغازه صنایع دستی دایر کرده‌اند که محصولات صنایع دستی استان هرمزگان را می‌فروشند؛ محصولاتی که عموما از درخت خرما به‌دست می‌آیند مانند سبد، کلاه، قفس و غیره و این تنها مغازه صنایع دستی هرمز است. این زوج همچنین به کارآفرینی اجتماعی و ایجاد اشتغال برای جوامع محلی خصوصا زنان توجه کرده و قصد گسترش کار صنایع دستی را دارند. یکی از اتفاقاتی که موجب بیکار شدن عده‌ای از مردان جزیره شد، برچیده شدن قایق‌های کوچک مردم محلی در پی حادثه غرق شدن چند تن از گردشگران هرمز در سال ۹۰ بود. از آن پس عبور و مرور مسافران به هرمز توسط کشتی‌های تفریحی ۱۰۰ نفره انجام می‌شود. سرمایه‌گذاری و توسعه گردشگری در هرمز با پتانسیل‌های فراوانی که در آن وجود دارد، می‌تواند برای مردم محلی اشتغال ایجاد کرده و خلأهای موجود را پر کند.
* کارشناس ارشد بازاریابی گردشگری