یاسر باقری • اگر من بخواهم یک حوزه را برای مصرف منابع آزاد شده از حذف یارانه بگیران انتخاب کنم، کمک به وضعیت معیشتی 2 دهک پایین درآمدی را انتخاب خواهم کرد.
• ازآنجا ‌که حتی با توجه به آمارهای مرکز آمار این 2 دهک چه قبل از هدفمندی یارانه‏ها و چه بعد از آن قادر نبودند که مایحتاج ضروری زندگی خصوصا در حوزه تغذیه مانند گوشت و سبزی را به مقدار تعیین شده در سبد تغذیه تهیه کنند و بهبود وضع آنان از موارد دیگر ضروری‏تر به نظر می‏رسد، توجه به نیازهای ضروری این دهک مثل تغذیه و مسکن به نسبت نیازهای بهداشت و آموزش در اولویت است، زیرا به‌دلیل وضعیت بد معیشتی عموما به نیازهای آموزشی بی‏توجه بوده و همین‏طور در صورت بروز بیماری به‌دلیل هزینه‏های کمرشکن درمان به نسبت کل درآمدشان به سراغ معالجه نمی‏روند و مستقیما به استقبال مرگ می‏روند. یکی از دلایلی که بهبود وضعیت تغذیه این افراد بر حوزه سلامت مرجح است، زیرا نحوه چینش نظام سلامت در کشور ما به گونه‏ای است که اگر در این حوزه با وضعیت موجود افزایش بودجه داشته باشیم اولا نیاز کاذب ایجاد می‏شود و دوما شرکت‌های مختلف دست به واردات تجهیزات خاص پزشکی دارای تکنولوژی روز دنیا می‏زنند و این 2 مورد هزینه سلامت را در کشور بالا برده و منفعتی برای بهداشت و سلامت اقشار پایین ندارد.
• در خصوص این سوال که راهکار بهبود برای دولت چگونه باشد با توجه به شکل دولت حاضر در حوزه سیاست‌گذاری وضعیت تغذیه می‏توان گفت که کالا و مواد غذایی که اقشار پایین مصرف می‏کنند کالای اساسی است و کالای لوکس نیست سیاست‌گذاری مناسب در این زمینه پایین نگه داشتن قیمت کالا‏های اساسی است. در حوزه بهداشت و درمان نیز به جای تزریق بودجه به کل بخش سلامت برای کمک به بهداشت ۲ دهک پایین تاسیس مراکز بهداشتی و درمانی در محل‏های زندگی این افراد می‏تواند، مناسب باشد.
*پژوهشگر حوزه سیاست‌گذاری اقتصاد