استاد مشهور فیزیک راههای موفقیت تیم انگلستان را بررسی کرد
فرمول هاوکینگ برای قهرمانی در جام جهانی
پروفسور استیون هاوکینگ، کیهان شناس و استاد فیزیک نظری دانشگاه کمبریج در یک مطالعه یک ماهه راههای موفقیت تیم ملی انگلستان را در جام جهانی بررسی کرده و به این نتیجه رسیده اگر انگلستان پیراهن قرمز بپوشد، ۳-۳-۴ بازی کند و داور اروپایی باشد، شانس بیشتری برای قهرمانی در جام جهانی دارد. پروفسور هاوکینگ اعلام نتایج این بررسی را در هتلی در لندن با این جمله آغاز کرد: «از طلیعه تمدن، بشر به اینکه رویدادها را جدا از هم و غیرقابل توضیح ببیند، قانع نبوده و همواره برای درک نظم زیربنایی عالم عطش داشته است، جام جهانی هم از این نظر مستثنی نیست.
پروفسور استیون هاوکینگ، کیهان شناس و استاد فیزیک نظری دانشگاه کمبریج در یک مطالعه یک ماهه راههای موفقیت تیم ملی انگلستان را در جام جهانی بررسی کرده و به این نتیجه رسیده اگر انگلستان پیراهن قرمز بپوشد، ۳-۳-۴ بازی کند و داور اروپایی باشد، شانس بیشتری برای قهرمانی در جام جهانی دارد. پروفسور هاوکینگ اعلام نتایج این بررسی را در هتلی در لندن با این جمله آغاز کرد: «از طلیعه تمدن، بشر به اینکه رویدادها را جدا از هم و غیرقابل توضیح ببیند، قانع نبوده و همواره برای درک نظم زیربنایی عالم عطش داشته است، جام جهانی هم از این نظر مستثنی نیست.»
و البته پروفسور هاوکینگ که عمرش را صرف کشف معمای آفرینش و چگونگی شکل گیری عالم هستی کرده است، ناچار شد به این موضوع اشاره کند که فوتبال بیاندازه پیچیده است و در واقع در قیاس با فوتبال، فیزیک کوانتوم سر راستتر است.
برای این تحقیق پروفسور هاوکینگ و دانشجویانش ۴۵ بازی تیم ملی انگلستان در جامهای جهانی از سال ۱۹۶۶ به بعد را بررسی کردند.
ضربات پنالتی، یکی از نقطه ضعفهای آشکار تیم ملی انگلستان، هم در این تحقیق گنجانده شده بود، هاوکینگ و دانشجویانش ۲۰۴ پنالتی این رقابتها را هم تحلیل کردند.
فرمول هاوکینگ برای قهرمانی انگلستان
بر اساس این تحقیق، موفقیت احتمالی انگلستان را میتوان با بررسی تعدادی از متغیرهای محیطی، فیزیولوژیک، روانی، سیاسی و تاکتیکی بررسی کرد. البته این عوامل در واقع شامل حال هر تیمی میشود.
«هیچکدام از عوامل موثر در فوتبال را نمیتوان در یک معادله گنجاند، حتی پیشرفتهترین کامپیوترها که برای مدلسازی آب و هوا استفاده میشود قادر نیستند با اطمینان این عوامل را محاسبه کنند. مثل تمام حیوانات، تیم انگلستان هم بنده عادت است. هر چه این تیم به خانه نزدیکتر باشد تاثیر منفی اختلاف ساعت و تفاوتهای فرهنگی کمتر میشود. ما در هوای معتدل، ارتفاع کم و وقتی ساعت بازی به ساعت معمول (سه بعدازظهر) نزدیکتر است، بهتر بازی میکنیم.
هوای معتدل، هوای ایدهآل برای تیم ملی انگلستان است. پنج درجه افزایش دمای هوا شانس پیروزی را برای تیم انگلستان ۵۹ درصد کم میکند.» علاوهبر این، نتایج این تیم در ورزشگاههایی که پانصد متر بالاتر از سطح دریا هستند، بهتر است.
«از بین سه بازی بد زمان و مکان انگلستان، مسابقه مقابل کاستاریکا در بلوهوریزنته از بقیه بهتر است و اولین بازی انگلستان در مقابل ایتالیا در مانائوس از همه دشوارتر. دمای زیاد هوا و دیر بودن ساعت مسابقه اصلا برای انگلستان مطلوب نیست.»
از نظر آنچه در زمین بازی اتفاق میافتد، انگلستان با سیستم ۳-۳-۴ بهتر نتیجه میگیرد و در ۵۸ درصد موارد برنده میشود؛ اما با ۲-۲-۴ در ۴۸ درصد موارد.
رنگ پیراهن هم بی تاثیر نیست، انگلستان وقتی قرمز میپوشد بیست درصد بهتر از پیراهن سفید نتیجه میگیرد.
استیون هاوکینگ به شرطبندی در مورد مسائل علمی معروف است اما میگوید اهل شرطبندی در فوتبال نیست.
پروفسور هاوکینگ میگوید: «روانشناسان آلمانی به این نتیجه رسیدهاند که پیراهن قرمز باعث میشود بازیکنان اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند؛ بنابراین تسلط بیشتری بر بازی دارند و تهاجمیتر بازی میکنند. همین تاثیر روانی مثبت در مورد ۳-۳-۴ هم صادق است.»
و در نهایت تردیدی نیست که داور هم در نتایج تیمها نقش دارد، وقتی داور اروپایی است شانس برد انگلستان به ۶۳ درصد میرسد؛ اما ظاهرا داور غیراروپایی برای انگلستان خوش یمن نیست و امکان برد این تیم به ۳۸ درصد تنزل پیدا میکند.
«داوران اروپایی با سبک انگلیسی همدلی بیشتری نشان میدهند تا با بالرینهایی مثل لوییس سوآرز.»
چگونه پنالتی بزنیم؟
انگلستان از ۱۹۷۸ در سه جام جهانی سرنوشتش با پنالتی تعیین شده و البته هر سه بار باخته است.
استیون هاوکینگ با محاسباتش راه موفقیت در ضربات پنالتی را هم ارائه کرده است:
«پنالتیها را به مهاجمان بدهید، آنها بهتر پنالتی میزنند و ۸۱ درصد پنالتیهای آنها گل میشود، این رقم در هافبکها به ۶۷ درصد و در مدافعان به ۶۵ درصد کاهش پیدا میکند.»
به گفته پروفسور هاوکینگ، راستپا یا چپپا بودن یا سن پنالتیزن تاثیری در نتیجه پنالتی ندارد؛ اما موی سر چرا.
« بازیکنان موبور بهتر پنالتی میزنند و ۸۴ درصد پنالتیهایشان گل میشود، بعد نوبت به بازیکنان تاس میرسد که ۷۱ درصد پنالتیها را گل میکنند و بازیکنانی که موهای تیره دارند در ۶۹ درصد پنالتی را به گل تبدیل میکنند.»
رکوردداران پنالتی در جام جهانی
آلمان بهترین رکورد را در ضربات پنالتی در جام جهانی دارد و هر چهار باری که کارش به پنالتی کشیده برنده شده است. در رده بعدی آرژانتین است که سه بار برده و یکبار باخته است.
انگلستان به همراه ایتالیا بدترین رکورد را از نظر پنالتی در جام جهانی دارد و در سه دوره (۱۹۹۰- ۱۹۹۸و ۲۰۰۶) با پنالتی حذف شده است: در سال ۱۹۹۰ در نیمه نهایی مقابل آلمان، در سال ۱۹۹۸ در یک هشتم نهایی مقابل آرژانتین، در سال ۲۰۰۶ در یک چهارم نهایی مقابل پرتغال.
پروفسور هاوکینگ بهترین جا را برای پنالتی دو گوشه بالای دروازه میداند، ۸۴ درصد پنالتیهایی که به دو گوشه بالا زده میشود گل میشود، بیشتر از هر جای دیگر.
دویدن به سمت توپ هم در گل شدن یا نشدن پنالتی تاثیر دارد و برای پنالتی زدن اگر سه قدم یا کمتر بردارید احتمال گل شدن پنالتی ۵۸ درصد خواهد بود.
استیون هاوکینگ توصیه میکند ضربه پنالتی با بیرون یا داخل پا زده شود چون امکان گل شدن ۱۰ درصد بیشتر از پنالتیهایی است که با روی پا زده میشود.
«آخرین توصیه من برای جو هارت [دروازهبان انگستان] است. مثل بروس گروبلار روی خط دروازه به اینسو و آن سو حرکت کن، در این صورت شانس مهار پنالتی ۱۸ درصد بیشتر میشود.»
استیون هاوکینگ البته معترف است که فوتبالدوست نیست: «فریاد زدن جلوی تلویزیون کار من نیست.»
وقتی با اصرار از او سوال شد کدام تیم قهرمان میشود، به امتیاز میزبانی اشاره کرد:
«من مطمئنم برزیل به قدر کافی خوب هست که جام جهانی را برای ششمین بار بالای سر ببرد.»
این تحقیق را استیون هاوکینگ به درخواست یک کمپانی شرطبندی انجام داد و درآمد حاصل از آن به دو موسسه خیریه تخصیص داده شد.
یکی از این دو موسسه برای کودکان سوریه فعالیت میکند و دیگری در زمینه بیماری نورونهای حرکتی (motor neuron diseases) که خود پروفسور هاوکینگ هم به نوعی به آن مبتلا است.
و البته پروفسور هاوکینگ که عمرش را صرف کشف معمای آفرینش و چگونگی شکل گیری عالم هستی کرده است، ناچار شد به این موضوع اشاره کند که فوتبال بیاندازه پیچیده است و در واقع در قیاس با فوتبال، فیزیک کوانتوم سر راستتر است.
برای این تحقیق پروفسور هاوکینگ و دانشجویانش ۴۵ بازی تیم ملی انگلستان در جامهای جهانی از سال ۱۹۶۶ به بعد را بررسی کردند.
ضربات پنالتی، یکی از نقطه ضعفهای آشکار تیم ملی انگلستان، هم در این تحقیق گنجانده شده بود، هاوکینگ و دانشجویانش ۲۰۴ پنالتی این رقابتها را هم تحلیل کردند.
فرمول هاوکینگ برای قهرمانی انگلستان
بر اساس این تحقیق، موفقیت احتمالی انگلستان را میتوان با بررسی تعدادی از متغیرهای محیطی، فیزیولوژیک، روانی، سیاسی و تاکتیکی بررسی کرد. البته این عوامل در واقع شامل حال هر تیمی میشود.
«هیچکدام از عوامل موثر در فوتبال را نمیتوان در یک معادله گنجاند، حتی پیشرفتهترین کامپیوترها که برای مدلسازی آب و هوا استفاده میشود قادر نیستند با اطمینان این عوامل را محاسبه کنند. مثل تمام حیوانات، تیم انگلستان هم بنده عادت است. هر چه این تیم به خانه نزدیکتر باشد تاثیر منفی اختلاف ساعت و تفاوتهای فرهنگی کمتر میشود. ما در هوای معتدل، ارتفاع کم و وقتی ساعت بازی به ساعت معمول (سه بعدازظهر) نزدیکتر است، بهتر بازی میکنیم.
هوای معتدل، هوای ایدهآل برای تیم ملی انگلستان است. پنج درجه افزایش دمای هوا شانس پیروزی را برای تیم انگلستان ۵۹ درصد کم میکند.» علاوهبر این، نتایج این تیم در ورزشگاههایی که پانصد متر بالاتر از سطح دریا هستند، بهتر است.
«از بین سه بازی بد زمان و مکان انگلستان، مسابقه مقابل کاستاریکا در بلوهوریزنته از بقیه بهتر است و اولین بازی انگلستان در مقابل ایتالیا در مانائوس از همه دشوارتر. دمای زیاد هوا و دیر بودن ساعت مسابقه اصلا برای انگلستان مطلوب نیست.»
از نظر آنچه در زمین بازی اتفاق میافتد، انگلستان با سیستم ۳-۳-۴ بهتر نتیجه میگیرد و در ۵۸ درصد موارد برنده میشود؛ اما با ۲-۲-۴ در ۴۸ درصد موارد.
رنگ پیراهن هم بی تاثیر نیست، انگلستان وقتی قرمز میپوشد بیست درصد بهتر از پیراهن سفید نتیجه میگیرد.
استیون هاوکینگ به شرطبندی در مورد مسائل علمی معروف است اما میگوید اهل شرطبندی در فوتبال نیست.
پروفسور هاوکینگ میگوید: «روانشناسان آلمانی به این نتیجه رسیدهاند که پیراهن قرمز باعث میشود بازیکنان اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند؛ بنابراین تسلط بیشتری بر بازی دارند و تهاجمیتر بازی میکنند. همین تاثیر روانی مثبت در مورد ۳-۳-۴ هم صادق است.»
و در نهایت تردیدی نیست که داور هم در نتایج تیمها نقش دارد، وقتی داور اروپایی است شانس برد انگلستان به ۶۳ درصد میرسد؛ اما ظاهرا داور غیراروپایی برای انگلستان خوش یمن نیست و امکان برد این تیم به ۳۸ درصد تنزل پیدا میکند.
«داوران اروپایی با سبک انگلیسی همدلی بیشتری نشان میدهند تا با بالرینهایی مثل لوییس سوآرز.»
چگونه پنالتی بزنیم؟
انگلستان از ۱۹۷۸ در سه جام جهانی سرنوشتش با پنالتی تعیین شده و البته هر سه بار باخته است.
استیون هاوکینگ با محاسباتش راه موفقیت در ضربات پنالتی را هم ارائه کرده است:
«پنالتیها را به مهاجمان بدهید، آنها بهتر پنالتی میزنند و ۸۱ درصد پنالتیهای آنها گل میشود، این رقم در هافبکها به ۶۷ درصد و در مدافعان به ۶۵ درصد کاهش پیدا میکند.»
به گفته پروفسور هاوکینگ، راستپا یا چپپا بودن یا سن پنالتیزن تاثیری در نتیجه پنالتی ندارد؛ اما موی سر چرا.
« بازیکنان موبور بهتر پنالتی میزنند و ۸۴ درصد پنالتیهایشان گل میشود، بعد نوبت به بازیکنان تاس میرسد که ۷۱ درصد پنالتیها را گل میکنند و بازیکنانی که موهای تیره دارند در ۶۹ درصد پنالتی را به گل تبدیل میکنند.»
رکوردداران پنالتی در جام جهانی
آلمان بهترین رکورد را در ضربات پنالتی در جام جهانی دارد و هر چهار باری که کارش به پنالتی کشیده برنده شده است. در رده بعدی آرژانتین است که سه بار برده و یکبار باخته است.
انگلستان به همراه ایتالیا بدترین رکورد را از نظر پنالتی در جام جهانی دارد و در سه دوره (۱۹۹۰- ۱۹۹۸و ۲۰۰۶) با پنالتی حذف شده است: در سال ۱۹۹۰ در نیمه نهایی مقابل آلمان، در سال ۱۹۹۸ در یک هشتم نهایی مقابل آرژانتین، در سال ۲۰۰۶ در یک چهارم نهایی مقابل پرتغال.
پروفسور هاوکینگ بهترین جا را برای پنالتی دو گوشه بالای دروازه میداند، ۸۴ درصد پنالتیهایی که به دو گوشه بالا زده میشود گل میشود، بیشتر از هر جای دیگر.
دویدن به سمت توپ هم در گل شدن یا نشدن پنالتی تاثیر دارد و برای پنالتی زدن اگر سه قدم یا کمتر بردارید احتمال گل شدن پنالتی ۵۸ درصد خواهد بود.
استیون هاوکینگ توصیه میکند ضربه پنالتی با بیرون یا داخل پا زده شود چون امکان گل شدن ۱۰ درصد بیشتر از پنالتیهایی است که با روی پا زده میشود.
«آخرین توصیه من برای جو هارت [دروازهبان انگستان] است. مثل بروس گروبلار روی خط دروازه به اینسو و آن سو حرکت کن، در این صورت شانس مهار پنالتی ۱۸ درصد بیشتر میشود.»
استیون هاوکینگ البته معترف است که فوتبالدوست نیست: «فریاد زدن جلوی تلویزیون کار من نیست.»
وقتی با اصرار از او سوال شد کدام تیم قهرمان میشود، به امتیاز میزبانی اشاره کرد:
«من مطمئنم برزیل به قدر کافی خوب هست که جام جهانی را برای ششمین بار بالای سر ببرد.»
این تحقیق را استیون هاوکینگ به درخواست یک کمپانی شرطبندی انجام داد و درآمد حاصل از آن به دو موسسه خیریه تخصیص داده شد.
یکی از این دو موسسه برای کودکان سوریه فعالیت میکند و دیگری در زمینه بیماری نورونهای حرکتی (motor neuron diseases) که خود پروفسور هاوکینگ هم به نوعی به آن مبتلا است.
ارسال نظر