مصطفی دنیزلی گفت: برای موفقیت در فوتبال، باید برنامه داشته باشیم، در حالی که در ایران برنامه‌ای که خارج از زمین فوتبال ریخته می‌شود، ضعیف است و مربیان ایرانی بعد از باخت با حاشیه‌سازی، داور و زمین و ... را مقصر می‌دانند نه بازیکن و مربی را. مصطفی دنیزلی سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس تهران با حضور در تالار مربیان که با موضوع «سازندگی فوتبال» برگزار می‌شد، گفت: فوتبال در دنیا بزرگ و تیم‌ها هر ساعت به هم نزدیک می‌شوند. مربیان فوتبال در همه جای دنیا یک درس را می‌خوانند و یک فوتبال واحد را یاد می‌گیرند، اما، عملکرد مربیان هیچ‌گاه شبیه به هم نیست. ما دو نوع مربی داریم، آن که بازیکن می‌سازد و آن که مسابقه می‌دهد، گروه اول با جوانان و نوجوانان سر و کار دارد و به آنها نشان می‌دهد چگونه با تیم حریف بجنگند. او افزود: تکنیک فوتبال، یاد دادنی نیست. فوتبال باید در خون بازیکن باشد و کسانی که در رده‌ها و سنین پایین با بازیکن سر و کار دارند، در پرورش قهرمانان فوتبال بسیار موثراند.

دنیزلی ادامه داد: مربیان ایرانی و ترک به هم نزدیک‌اند، اما، از لحاظ فوتبال در دنیا، از هم فاصله دارند. ما دو کشور همسایه هستیم، اما، یکی در اروپا بازی می‌کند و دیگری در آسیا. فوتبال ایران، آسیا را می‌بیند و فوتبال ترکیه به اروپا چشم دارد. به این ترتیب مربیان ترک شانس ورود به لیگ اروپا را برای مربیگری دارند، ولی، مربیان ایرانی فکر شخصی خودشان را انجام می‌دهند.

او تاکید کرد: مربیان ایرانی شانسی برای حضور در فوتبال برتر را ندارند. مربیان باشگاهی برای این که خود را نشان دهند، باید در مسابقات آسیایی موفق شوند و شانس حضور در فوتبال اروپا برای مربیان تیم ملی بیشتر است.

دنیزلی به مسابقات جام‌جهانی اشاره کرد و گفت: جام‌ جهانی برای ایران یک فرصت بود، ایران از مکزیک و سایر تیم‌های اروپایی کمتر نبود و اگر می‌توانست خوب ظاهر شود، راه فوتبال ایران در اروپا باز می‌شد. او گفت: مربیان ایرانی خودشان را درگیر مسائل حاشیه‌ای می‌کنند، مخصوصا وقتی تیمشان می‌بازد، داور و زمین را مقصر می‌دانند. در حالی که اگر ما توجه خود را از تیم برداریم، دیگر علت اصلی شکست را درک نمی‌کنیم. بهتر است مربیان جوان به این مهم توجه کنند. ما باید قبول کنیم فوتبال اشتباه می‌کند، مربی و بازیکن اشتباه می‌کند، داور هم رباط نیست و اشتباهات داور اجتناب‌ناپذیر است.

دنیزلی در پاسخ به سوال یکی از حاضران مبنی بر این که مساله نپذیرفتن علل واقعی شکست در همه جای دنیا شایع است و به عنوان مثال مورینیو وقتی پشت تریبون می‌آید، باخت را گردن بازیکن نمی‌اندازد، گفت: مورینیو دوست من است، اما، درست نیست وقتی مربی قهرمان شد، نتیجه را به خودش نسبت بدهد. او در ادامه گفت: گاهی بعد از بازی، درونم گریه می‌کند، ولی، صورتم می‌خندد، میلیون‌ها تماشاچی، پرسپولیس را نگاه می‌کنند، راه مربی هیچ‌گاه عوض نمی‌شود. مساله تیم را باید در اتاق نگه داشت و اشتباهات را باید در داخل حل کرد. اگر این امر به بیرون از تیم درز کند، غرور بازیکن می‌شکند، مربی یک چتر است که فوتبالیست زیر آن پناه می‌برد و گاه باید داوران را در سایه خود زیر چتر جای ‌دهد.

او ادامه داد: فوتبال برتر یک هدف است و اگر امکانات را درست کنیم، می‌توانیم به آن هدف برسیم.

دنیزلی درباره پیشنهاد پروین برای مربیگری اکباتان در فصل بعد می‌گوید: به من گفت که صحبت کنیم، گفتم تا پایان لیگ نمی‌توانم تصمیم بگیرم و بعد از اتمام این فصل با هم صحبت می‌کنیم.