جایگاه چهارمی و بازگشت «اعتماد» به ورزش ایران
گوانگجو به تاریخ پیوست
کاروان ورزشی ایران در شرایطی با کسب عنوان چهارم به کار خود در شانزدهمین دوره بازیهای آسیایی پایان داد که در سالهای پس از بازیهای آسیایی دوحه و به خاطر وعده چهارمی که داده شده بود، بیاعتمادی ملموسی بر این جامعه مورد توجه حاکم شده بود و نگاهها خیلی امیدوارکننده نبود.
با کسب عنوان چهارم ایران در بازیهای آسیایی لبخند رضایت روی لبان مسوولان ورزش نشست
کاروان ورزشی ایران در شرایطی با کسب عنوان چهارم به کار خود در شانزدهمین دوره بازیهای آسیایی پایان داد که در سالهای پس از بازیهای آسیایی دوحه و به خاطر وعده چهارمی که داده شده بود، بیاعتمادی ملموسی بر این جامعه مورد توجه حاکم شده بود و نگاهها خیلی امیدوارکننده نبود. به گزارش خبرنگار مهر، پس از پایان پانزدهمین دوره بازیهای آسیایی در دوحه قطر که با کسب ۱۱ مدال طلا، ۱۵ نقره و ۲۲ برنز برای کاروان ورزش ایران همراه بود، محمد علیآبادی رییس وقت سازمان تربیت بدنی ابتدا وعده داد، ورزش ایران در دوره بعدی به عنوان سوم بازیهای آسیایی دست پیدا کند.
علی آبادی در شرایطی این وعده را داد که بسیاری در همان ابتدا به او انتقاد کردند که اسیر جو ناشی از اتمام بازیها و کسب بهترین جایگاه ورزش ایران پس از انقلاب شده است، اما علیآبادی چندی بعد نظرش را تغییر داد و وعده داد ورزش ایران به عنوان چهارمیبازیهای آسیایی ۲۰۱۰ گوانگجو دست پیدا کند.
هر چند این اظهار نظر منطقی تر به نظر میرسد، اما بازهم مخالفان بسیاری پیدا کرد و بسیاری از اهالی ورزش، کارشناسان و حتی مسوولان سازمان تربیت بدنی، کمیته ملی المپیک و روسای فدراسیونها معتقد بودند با توجه به شرایطی که بر ورزش حاکم است، کسب عنوان چهارم بازیهای آسیایی دور از دسترس خواهد بود.
با این حال کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت بدنی هر کدام به طور جداگانه پیشبینیهایی از تعداد مدالهای احتمالی ایران داشتند که حالا و پس از بازیها به دوئلی غیرمستقیم بین این دو نهاد ورزش ایران تبدیل شده است. عنوان چهارمی ایران با کسب ۲۰ مدال طلا، ۱۴ نقره و ۲۵ برنز در شرایطی به دست آمد که به جرات میتوان گفت هیچ مسوولی در این دو نهاد قبل از شروع بازیها نمیتوانست وعده چنین جایگاهی را به طور قاطع بدهد.
اما شروع خوب کاروان ایران در شانزدهمین دوره بازیهای آسیایی و تداوم موفقیتها توسط ورزشکاران، رفتهرفته اعتماد ورزشیها و غیرورزشیها را به کاروان کشورمان جلب کرد تا جایی که در روزهای میانی مسابقات مسوولان ورزش با اطمینان خاطر از جایگاه ایران سخن میگفتند. به نظر میرسد هر چند پیش بینی کمیته المپیک و سازمان تربیت بدنی قبل از بازیها خیلی محکم و قاطعانه نبود، اما نشان داد در صورتی که در ورزش کشور کار کارشناسی و با برنامه انجام شود، میتوان به نتایج ورزشکاران امیدوار بود و شرایطی را فراهم آورد که ورزش کشورمان همواره رو به جلو حرکت کند.
البته در بازیهای آسیایی گوانگجو آنچه در برخی رشتهها اتفاق افتاد برخلاف پیشبینی مسوولان بود و ورزش ایران در رشتههایی صاحب مدال شد که کمتر کسی تصور آن را میکرد. درخشش بانوان ایران در برخی رشتهها و کسب مدال طلا در رشتههایی مثل قایقرانی که خیلی روی طلای آن حساب نمیشد، عملا به کاروان ما این فرصت را داد که خود را در جایگاه چهارم تثبیت کند.
ضمن اینکه برخی رشتهها نیز فراتر از انتظار کار کردند و مدالهای طلایی را به کاروان ورزشی ایران هدیه کردند که روی آنها حساب نمیشد. کشتی فرنگی و ووشو نمونههای بارز این رشتهها بودند که انتظار کمتری از آنها میرفت، اما توانستند با کسب مدالهای طلا نقش بسزایی در صعود کاروان ایران داشته باشند.
با این حال بازیهای آسیایی شانزدهم جمعه شب برای ایران به پایان رسید و جایگاه چهارم باعث شد تا اعتماد عمومیدوباره به ورزش بازگردد و دیگر کسی از اتفاقات و ناکامیهای ورزش افسرده نشود. هر چند که رشتههایی مثل فوتبال که انتظار بیشتری از آنها میرفت عملا نتوانستند خواستهها را برآورده کنند؛ اما در نگاه کلی «ورزش ایران» عملکرد قابل قبولی داشت.
حالا که شانزدهمین دوره بازیها به پایان رسیده است، مسوولان ورزش باید به دور از هرگونه خودبزرگ بینی و مغرور شدن به خاطر این جایگاه از همین امروز به فکر حضور در دوره بعدی بازیهای آسیایی و مهمتر از آن در اندیشه حضور آبرومند در بازیهای المپیک ۲۰۱۲ لندن باشند تا روند صعودی ورزش کشورمان ادامه داشته باشد. برای ورزش ایران بازیهای آسیایی گوانگجو به تاریخ پیوست و باید برای موفقیت در آینده تنها از تجربیات این بازیها درس گرفت و موفقیتهایش را فراموش کرد.
ارسال نظر